Searching for "goodreads"

Goodreads 2019 Challenge

Fantastisch nieuws dit jaar: ik heb mijn Goodreads 2019 challenge succesvol beëindigd! Dat wil niet gigantisch veel zeggen want je stelt in het begin van het jaar zelf je doel in. Maar ik heb mezelf dan toch goed ingeschat! Ik las dit jaar 22 boeken en dat is 2 meer dan ik vooropgesteld had.

Alles wat ik in 2019 las

Zoals elk jaar las ik weer vooral boeken om bij weg te dromen. Fantasy, science fiction,… Hier en daar ook een non-fictie- of kinderboek. Dit jaar heb ik gelukkig vooral boeken gelezen die ik achteraf goed bleek te vinden. Dat is een meevaller 🙂 Hier is een fijn overzichtje dat Goodreads zelf maakt!

goodreads-challenge-1 Goodreads 2019 Challenge
(meer…)
Delen:

Mijn jaar in boeken: De Goodreads challenge van 2017

Zoals elk jaar had ik ook voor 2017 een Goodreads-uitdaging: Ik wilde 20 boeken lezen. Ik heb niet altijd tijd om te lezen, want ik doe nog zoveel andere dingen ook graag. Maar als ik eenmaal geboeid ben door een verhaal, gaat het ook wel goed vooruit. Ik las 24 boeken dus jeej, ik heb het gehaald! Als we er ook nog alle kinderboeken bij tellen die ik aan de lopende band voorlees, komen we aan nog veel meer 🙂 Zeker nu we sinds dit jaar ook boeken uit de bibliotheek uitlenen zodat we wat meer afwisseling hebben!

goodreads-2017-in-chart Mijn jaar in boeken: De Goodreads challenge van 2017

Dit was 2017 in boeken

Goodreads heeft een nette pagina gemaakt voor mijn boeken van 2017, leuk om te zien! 10.476 pagina’s heb ik gelezen, en mijn boeken waren gemiddeld 455 pagina’s lang.

En hier zijn de 24 boeken die ik las, zoals elk jaar bijna allemaal Engelstalige titels.

goodreads-2017-24-boeken Mijn jaar in boeken: De Goodreads challenge van 2017

Mijn favoriete boeken

  • A Gentleman in Moscow van Amor Towles: de topper van het jaar voor mij. De graaf is zo’n beminnelijk personage. Hij woont in een hotel, onder huisarrest, want de Sovjets van de jaren ’20 houden niet van edellieden. Maar ze kunnen ook niet ontkennen dat hij vòòr de revolutie van 1917 al een opruiend gedicht publiceerde, dus hem laten verdwijnen is geen optie. Doorheen de decennia passeert heel de wereld in Hotel Metropol en groeit er een familie rond hem heen. Alles is zo boeiend beschreven, ik heb vaak fragmentjes voorgelezen aan manlief (en dat doe ik heel zelden). Ik heb zelfs luidop gelachen (nog zo’n zeldzaamheid) en woorden moeten opzoeken (dat overkomt me ook al zo goed als nooit). Ja, het boek van het jaar! Ik wil nog boeken van Towles lezen 🙂
  • Gemina van Amie Kaufman: Vorig jaar las ik deel 1, Illuminae. Dit is het vervolg, ik had wat schrik voor ‘meer van hetzelfde’ maar dat was gelukkig niet zo. De vormgeving en manier van lezen is dezelfde, heel erg visueel en met mailtjes en transcripts van video. het verhaal is echter weer verrassend en meeslepend.
  • Koorts van Deon Meyer: een postapocalyptisch verhaal, erg goed geschreven. Na een wereldwijde epidemie proberen een vader en zijn zoon te overleven in Zuid-Afrika. Het boek is goed onderbouwd, alle feiten kloppen. Maar in tegenstelling tot One second after, dat ik ook las en dat ook wetenschappelijk erg goed onderbouwd is, zit hier het verhaal erg goed in elkaar en zijn de personages geloofwaardig en aimabel.
  • Nos4a2 en The Fireman van Joe Hill: De zoon van Stephen King schrijft al even vlot als hijzelf.
    • Nos4a2 is echt creepy, een paar ernstig gestoorde karakters hier! Maar ik hield wel erg van het vrouwelijke hoofdpersonage. Een sterke, slimme, zelfstandige jonge dame. Het is niet moeilijk om voor haar te supporteren bij het lezen.
    • Fireman is anders, een postapocalyptisch verhaal met minder griezelige figuren. Je volgt een groepje mensen die proberen te overleven nadat een raadselachtige ziekte is uitgebroken: het begint met een huidaandoening maar eindigt met spontante ontbranding. Goed geschreven en ook hier weer goeie good guys. Ik zal zeker nog meer van Joe Hill lezen!

Ook graag gelezen

  • The Reckoners-serie van Brandon Sanderson: Dit is een SF-serie die uitgaat van de hypothese dat bepaalde mensen superkrachten krijgen. Het is wat makkelijker geschreven en vraagt ook wel wat goedgelovigheid (soms iets teveel deus ex machina) maar wel spannend.
  • Do Androids dream of electric sheep van Philip K. Dick:  Het boek waarop Blade Runner gebaseerd is. Ik vond de nieuwe film zo schitterend dat ik het boek ook wilde lezen. Het leest wat minder vlot maar je voelt wel dezelfde tweestrijd: wanneer is een androide geen robot meer maar een mens? Bestaat dat punt wel?
  • The boy on the bridge van M.R. Carey: het vervolg op The girl with all the gifts: een postapocalyptisch boek over een zombie-epidiemie, with a twist! Het is zeker niet The Walking Dead… In dit boek hebben we ook de extra dimensie van een klein groepje mensen dat in een heel kleine ruimte gedurende langere tijd moet samenwerken, samenleven en overleven. Een laagje psychologisch drama dus. En weer een paar beminnelijke personages 🙂
  • The Chronicle of the Unhewn Throne trilogie van Brian Staveley: drie dikke boeken, echte high fantasy met vreemde wezens, magie, prinsen en huurmoordenaars. Het deed deugd om nog eens zoiets te lezen. De schrijfstijl is goed en alle nieuwe informatie die, zoals typisch voor fantasy, op je af komt, wordt op zo’n manier gebracht dat je vanzelf mee bent.

Minder graag gelezen

  • Armada van Ernest Cline. Ik wou dat het niet zo was, want Ready Player One vond ik echt schitterend en ik kijk dan ook uit naar de film in 2018. Maar het verhaal van Armada is voor mij te gekunsteld. Het is niet geloofwaardig meer en ook de emotionele storyline vind ik bij het haar gegrepen. Jammer!
  • Zoals ik hierboven zei: One second after en One year after van William Forstchen. De eerste was nog ok omdat ik de research erachter zeker kon appreciëren: wat gebeurt er na een EMP? Wat werkte er nog, wat gaat langer mee, wat zijn de pijnpunten in een kleine samenleving… Maar de zeer Amerikaanse visie, het militarisme, pff, dat was niets voor mij. Zeker bij One year after was ik het beu.

Dus dat was de Goodreads Challenge van 2017. Ik denk dat ik voor 2018 misschien voor 25 boeken ga, aangezien ik er nu 24 uitlas? Zou het haalbaar zijn… Zijn er 25 goede boeken die ik nog niet las? Tips welkom 🙂

 

Delen:

Mijn Goodreads challenge voor 2016

Elk jaar stel ik voor mezelf een doel op in Goodreads: hoeveel boeken wil ik zeker uitlezen dit jaar? Voor 2015 was dat doel 15 (lees hier hoe ik het er vanaf bracht). Voor 2016 had ik mezelf voorgenomen 17 boeken te lezen, en ik las er 20!

Kijk, een zeer divers scala aan boeken 🙂

reading-challenge-2016 Mijn Goodreads challenge voor 2016

Toppers van het jaar

  • Sand van Hugh Howey las ik deze zomer en heb ik al besproken in deze blogpost. Alles wat Hugh Howey schrijft, wordt meteen goud. Hij bouwt zijn personages en werelden op zo’n manier op, dat je wel moet meeleven, en verwerkt ook een portie maatschappijkritiek in zijn boeken die een visie vertolkt waar ik zeker kan achterstaan. Genre We can do it!
  • Red Rising-trilogie van Pierce Brown: Ook deze heb ik al besproken in hetzelfde blogpostje als Sand, maar ik las ondertussen ook nog het laatste deel Morning Star en dat was een zeer bevredigend einde van de trilogie. Vol actie en onverwachte twists, en dat tegen de achtergrond van life, the universe & everything, met een Romeins sausje erover.
  • Illuminae van Jay Kristoff en Amie Kaufman: deze kocht ik nadat ik bij Marcia van Oog op de toekomst las dat het één van haar favoriete boeken is. Haar blog gaat over science fiction en daarom wist ik dat ik dit boek ook wou lezen. Het stelde me niet teleur! Het verhaal heeft een behoorlijk normaal uitgangspunt: een kleine planeet wordt aangevallen. Maar het verdere verloop is bijzonder, en de layout van het boek ook. Waar Marcia zegt dat het lezen voor haar iets langer duurde, ging het bij mij net razendsnel.

Drie echte aanraders dus 🙂 Zes eigenlijk, want Red Rising is een trilogie. Ik zie duidelijke overeenkomsten: sci-fi, een zeker optimisme en maatschappijkritiek. Een psycholoog zou niet veel nodig hebben om hieruit zijn conclusies te trekken vrees ik 😀

Graag gelezen

  • Children of time: weer scifi, ja 🙂 een zeer origineel uitgangspunt waarbij verschillende levensvormen elkaar treffen, gekaderd door een Generation ship-verhaal. Dit is een typische fvorm van sci-fi waar mensen op zoek gaan naar nieuwe horizonten in een groot schip, op een generaties durende reis. Dit boek pakt dat erg goed aan.
  • School-idyllen van Top Naeff: tranen met tuiten heb ik bij het einde geweend! Dit boek van ruim 100 jaar oud (gepubliceerd in 1900) is een typisch schoolmeisjesboek uit die tijd, wat wij nu young adult noemen. Ik vind het super om tijdens het lezen een venstertje op 1900 te hebben. Wat was alles anders, en tegelijk waren tieners ook in de belle époque tieners… Dit boek was de inspiratie voor Joop ter Heul van Cissy van Marxveldt, één van de lievelingsboeken van Anne Frank, en daarmee weet je ook hoe ik er in godsnaam bij kwam om dit te lezen. School-idyllen is wel een echte tearjerker, ook zo typisch voor dit soort boeken, en tegelijk is het humoristisch. Vanwege de ouderdom van dit boek is het rechtenvrij geworden en kan je het dus gratis en volkomen legaal lezen op de site van de Digitale bibliotheek van de Nederlandse letteren. Dat is dan natuurlijk de originele tekst, en dat moet je er dan ook maar bijnemen, het is zowat het slang van die tijd. Tienertaal 😉 Ik vind het super. Als je het boek wel wil lezen, maar het 116-jaar oude taalgebruik niet kan uitstaan, het boek is nog steeds in druk, in de moderne spelling. Niet te geloven eigenlijk! Hoeveel boeken kunnen dat zeggen, he?
  • Tambora van Philip Dröge: een non-fictie boek over een grote vulkaanuitbarsting in Indonesië in 1815. De gevolgen hiervan zijn vérstrekkend en laten zich zelfs nu nog voelen. Tegelijk is dit boek interessant en meeslepend geschreven.
  • The Ocean at the end of the Lane van Neil Gaiman: Er is nog geen boek van Neil Gaiman geweest dat ik niet graag las. Ook dit boek was weer een schot in de roos. het is het verhaal van een klein jongetje dat op het platteland opgroeit maar te maken krijgt maar een wrede nanny. Gelukkig krijgt hij hulp.

De andere boeken waren zeker ook meer dan goed. Ik heb dit jaar geen tegenvaller gelezen. Eén keer ben ik begonnen in een slechter boek maar toen ben ik gewoon gestopt. Maestra was duidelijk niets voor mij, al spreken de verkoopscijfers en het grote publiek me tegen.

Lezen, dat is voedsel voor de geest hé. Ik heb nog een heel aantal boeken klaarliggen die ik graag zou lezen. Nu wat meer tijd. Of beter kunnen kiezen wat ik wil doen met de uren in een dag 🙂

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Wekelijkse Inspiratie: Mijn Goodreads Challenge voor 2015

Goodreads is de plek op het web voor bibliofielen: het is een database waarmee je je bibliotheek en verlanglijstje kan bijhouden, en inspiratie kan opdoen. Ik som even op wat ik de pluspunten vind:

  • Een enorme catalogus aan boeken, in heel veel talen. Het aantal titels is gigantisch: meer dan een miljard… (het duizelt me even maar dat staat er toch echt.)
  • Een ingenieus systeem van links tussen boeken zodat je, op basis van wat je gelezen hebt, echt zinnige tips krijgt.
  • Veel informatie per boek
  • Veel reviews van andere lezers
  • Reading samples
  • Je houdt makkelijk bij wat je gelezen hebt, wat je aan het lezen bent, en wat je graag wil lezen.
  • De jaarlijkse Reading challenge.

De Reading Challenge dus! Aan het begin van het jaar kan je jezelf een uitdaging geven: Ik wou dit jaar 15 boeken lezen. Voor mij is dat voorzichtig, ik las vroeger veel meer. Toen zat ik nog elke dag op de trein, nu is dat al een paar jaar weggevallen en weet je, een kleutertje, breien en naait clubben vragen ook tijd 🙂 Ik zag vorige week dat Kelly van Tales from the crib er een blogpostje aan wijdde, en in navolging heb ik ook mijn challenge eens bekeken. Ik heb de uitdaging volbracht en las 16 boeken (en ik ben er nog in 2 bezig!). Hoera! Sommige waren super, ander een pak minder. Sommige koos ik zelf, andere kreeg ik cadeau van de Uil. Even kijken wat ik las en wat ik er van vond… Ik kies hier even mijn favorieten uit 🙂

Topper van het jaar

  • The Martian van Andy Weir: Dit boek stond al een tijdje op mijn ‘want to read’ lijstje, en toen de verfilming bijna in de zalen kwam, dacht ik: ik begin eraan! Ik hou van sci fi en dit boek scoorde heel hoog voor mij. Het is wetenschappelijk onderbouwd, het kan bij wijze van spreken morgen zo gebeuren, en de schrijfstijl is perfect voor het verhaal, met een droge humor. Mark wekt onmiddellijk sympathie op, je leeft met hem mee en duimt dat alles goed mag komen. Het is geschreven als een dagboek en laat dat nu net één van mijn favoriete soorten boek zijn! Ontegensprekelijk het beste wat ik dit jaar las.

Graag gelezen

  • A monster calls (Zeven minuten na middernacht) van Patrick Ness: dit zal ik maar één keer lezen. Het is het verhaal van een kind en een zieke moeder. Het is prachtig geschreven, een heel mooi verhaal, ook de vormgeving is heel bijzonder, met zeer veel illustraties. Het is heel erg aangrijpend en ik had mijn zakdoek erbij nodig…
  • Weg van weggeweest van Ron Langenus: jeugdsentiment! Ik kocht dit boekje (uit 1989) op de stockverkoop van de bibliotheek. Het is een milieu-sprookje met de jeugdige tovenaar Merlijn als hoofdrol.
  • The Abominable van Dan Simmons: Dan Simmons is één van mijn favoriete schrijvers. Hij schrijft zowel fantasy, horror als science fiction, zuiver escapisme dus 🙂 The abominable is een historische roman, over de beklimming van Mount Everest in de jaren 1940.
  • Het meisje met alle gaven van M.R. Carey: een zombieboek, zoals er de laatste jaren heel veel zijn geschreven, maar deze bevat veel nieuwe, verrassende elementen. Het sluit inhoudelijk meer aan bij I Am Legend (het boek, niet de verfilmde versie) dan bij The Walking Dead, om het zo te zeggen. Een aanrader! Het hoofdpersonage is zonder twijfel beminnelijk.
  • De kooi van Josh Malerman: nog een dystopisch, post-apocalyptisch boek. Dat is al vele decennia een favoriet genre van schrijvers en dus ook van lezers. In dit boek is de wereldbevolking ten prooi gevallen aan een geheimzinnige epidemie. De weinige overlevers leven opgesloten in huizen en kunnen enkel geblinddoekt buitenkomen. Toch proberen ze te overleven. Er rammelen een paar elementen aan dit boek en soms wordt er naar een doorzichtige plotwending gegrepen maar de sfeer zit goed (’t is spannend, you guys!).
  • Oorlog en terpentijn van Stefan Hertmans: Een historische roman over de aanloop naar, het verloop van en de jaren na Wereldoorlog 1, in en rond Gent. Geschreven vanuit het oogpunt van de grootvader van de schrijver en de schrijver zelf. Zowel interessant als meeslepend. Terecht één van de beste Vlaamse boeken van de laatste jaren!

Het spreekt voor zich dat dit zeer subjectief is hé. Over smaak valt niet te twisten. Ik las bijvoorbeeld ook Het meisje in de trein dit jaar (net zoals veel mensen met mij!) en dat lag me helemaal niet. Wat een trieste bedoening. Zin om een vrolijke strip van Calvin & Hobbes te lezen krijg ik daarvan.

Hier is een willekeurig onderdeel van onze boekenkast, geen van de besproken boeken is in beeld maar wel ons Lego-Hobbithol!

image-10-e1450259854915 Wekelijkse Inspiratie: Mijn Goodreads Challenge voor 2015

Delen:

Luisterboeken van Storytel: de proef op de som

Een tijdje geleden kon ik me inschrijven als kandidaat om Storytel te bespreken in een blogpost. Storytel: al van gehoord? Ik kende het via mijn werk: het is een app voor luisterboeken. Ik was dus enthousiast om hieraan mee te werken! Dit is een gesponsorde blogpost – er zijn er niet erg veel op Two Owlettes terug te vinden (4 van de 268 berichten haha – ik heb even gecheckt) , maar deze past echt goed bij mij 🙂 Voor zover ik weet ben ik zelfs de enige Vlaamse blogster die geselecteerd werd.

Storytel – Wat is dat?

Vorig jaar werd Storytel me voorgesteld op een heel fijne, inspirerende dag rond e-books en digitaal lezen voor de Nederlandstalige markt door Centraal Boekhuis, waar ik in mijn professionele hoedanigheid aanwezig was. Dat klinkt zo chique! Ik ben (met veel plezier) product content manager voor Standaard Boekhandel, vandaar dus de link naar mijn beroep.

Storytel is een abonnementsservice voor audioboeken. Een belangrijke zin die me van die bewuste dag is bijgebleven: Using is the new having. Met andere woorden: streamen is voor gebruikers evenwaardig aan iets kopen om te houden. En effectief, hoe vaak kijken we twee keer naar een hele serie, of lezen we een boek opnieuw? Het gebeurt, ja, maar 90% van de films, series en boeken waar ik van genoten heb, zie of lees ik maar één keer… Dus ik kan me in die zin helemaal herkennen.

Storytel is niet Nederlands van oorsprong, maar Zweeds. In het hoge noorden schijnen audioboeken, net als in de Angelsaksische wereld, heel populair te zijn. Naar het schijnt kent het luisterboek in Zweden een sterkere groei dan het e-book! Wat zouden daar de redenen voor kunnen zijn? Ik luister vaak naar audioboeken en podcasts als ik onderweg ben. En in Zweden zijn de afstanden een pak groter, dus dat is een mogelijke verklaring… Storytel ontdekte ook dat mensen niet perse meer boeken lezen als ze luisteren, wel dat ze specifiek de boeken beluisteren die ze echt willen lezen: dat hangt dan zowel van de voorleesstem als van het verhaal af.

Audioboeken: mijn mening

Nu, de vraag: hou ik van luisteren naar een verhaal, in plaats van het zelf te lezen? Ja, dat doe ik inderdaad. Vroeger pendelde ik naar mijn werk met trein, tram en bus en luisterde ik vaak naar audioboeken en podcasts. Die van BBC zijn vaak erg leuk, en mijn huidige favoriete podcast is Lore van Aaron Mahnke. Lichtjes luguber vertelt Aaron over mythen en stadssagen rond paranormale en griezelige thema’s. Sfeervolle pianomuziek en een mooie stem, en met 30 minuutjes de ideale lengte om van mijn werk tot thuis te raken of vice versa!

Met dochterlief luisteren we heel vaak naar de verhalen van het Geluidshuis. We hebben er al een heel aantal want ik begon ze al te kopen voor wij zelfs nog maar dachten aan een kindje van onszelf. De boeken van het Geluidshuis zijn wel hors catégorie, aangezien het eigenlijk hoorspelen zijn die nauw aansluiten bij musical: de geacteerde dialogen worden afgewisseld met liedjes. Maar als gebruiker is het resultaat hetzelfde: je luistert naar een verhaal, terwijl je iets anders kan doen: in de auto of trein zitten, of spelen met duplo of poppen, of de was ophangen, of breien. Achter je naaimachine kruipen is dan weer geen topcombinatie met een luisterboek, of je moet je volume al heel luid zetten, hihi!

Het beste audioboek voor mij tot nu toe was The Ocean at the end of the lane van Neil Gaiman, voorgelezen door Neil zelf. Prachtig boek en Neils stem is echt een extra pluspunt. Dit audioboek kocht ik via Audible van Amazon, een tijd geleden. Met Storytel kan je vrij kiezen wat je beluistert, hele dagen aan een stuk als je wil, er is geen limiet. Maar als je abonnement ten einde is, verdwijnt ook je toegang tot de audioboeken. Using is the new having, he!

IMG_0569 Luisterboeken van Storytel: de proef op de som

Storytel: de testrit

Ik downloadde de app via de app store op mijn iPhone, en maakte een account. Je hebt dan  een gratis proefperiode van 14 dagen. Nadien kost het gebruik je 9,99€ per maand voor een ongelimiteerde toegang tot alle luisterboeken. Tenzij je onderaan deze blogpost op de link klikt: dan krijg je een serieuze korting 🙂 Vanuit België kan je voorlopig enkel betalen met creditcard.

De luister-ervaring

Vervolgens begon ik in de catalogus te kijken. Ik dacht even aan mijn Want to read-lijstje bij Goodreads en koos Waking Gods van Sylvain Neuvel. Ik las onlangs het eerste boek, Sleeping Giants, en dat was me heel goed bevallen. Het vervolg sprak me dus meteen aan. Dit boek staat enkel in het Engels in de catalogus van Storytel, dat is gelukkig mijn voorkeurstaal voor luisteren en lezen. Ik luisterde terwijl ik heen en weer reed tussen ons huis en mijn werk. En dat was super! ’t Is een spannend verhaal en halverwege zat een plot-twist die ik niet had zien komen. Zeker de moeite waard, de boeken van Sylvain Neuvel!

storytel Luisterboeken van Storytel: de proef op de som

Je zet de audioboeken die je graag wil beluisteren op je boekenplank. Ik zette er ook al American Gods van Neil Gaiman op, en Origin van Dan Brown zou ik ook wel willen horen. Nog een voordeel: je kan de audioboeken makkelijk offline opslaan zodat je je geen zorgen hoeft te maken dat je door een slechte internetverbinding niet zal kunnen verderluisteren. Ik heb dit getest door mijn iPhone op vliegtuigmodus te zetten tijdens een autorit 🙂

Er staan echt heel erg veel luisterboeken op Storytel: de hele reeks van Harry Potter, heel veel van Terry Pratchett, de Game of Thrones-boeken, de Wool-trilogie van Hugh Howey… Zowel in het Nederlands als in het Engels kan ik echt makkelijk meteen heel veel boeken aanduiden die ik wel zou willen lezen. Voor kinderen zag ik de boeken van Geronimo Stilton, die zullen hier over een jaar of twee ook wel in de smaak vallen vermoed ik. Tijd is natuurlijk altijd het issue! Alhoewel dat voor audioboeken eigenlijk een kleinere drempel is dan voor fysieke boeken of e-books.

IMG_0567-e1512548552430 Luisterboeken van Storytel: de proef op de som

Voordelen van audioboeken en Storytel

  • Je kan iets anders doen terwijl je luistert.
  • Je kan audioboeken kiezen die voorgelezen worden door een mooie stem. Dit geeft een extra laagje aan je luisterplezier!
  • Het offline opslaan van een audioboek bij Storytel zorgt ervoor dat je op de trein of op reis niet voor luisterproblemen komt te staan.
  • De catalogus is groot. Heel groot: meer dan 60.000 boeken! En als boekenprofessional kan ik je wel zeggen dat het niet 60.000 obscure, in eigen beheer uitgegeven titels zijn. Nee, het zijn populaire boeken die goed verkopen en erg bekend zijn.
  • Kan je niet (goed) lezen, dan is een audioboek wel erg aangenaam. Ik kan veel redenen bedenken: je bent misschien slechtziend, dyslectisch, geopereerd aan je arm of hand waardoor je niet lang een boek kan vasthouden…
  • Je leest het hele boek. En niet, zoals ik, diagonaal door enkel de linkerhelft van elke pagina te lezen (ja, dat is echt waar…)

Nadelen van Storytel

  • Als je abonnement ten einde is, heb je ook geen toegang meer tot je luisterboeken. Dat is een mindset… Bij Netflix en Spotify is dat ook zo.
  • Ik zocht Griet Op de Beeck, Pieter Aspe, Tom Lanoye,… Helaas, bijna geen Vlamingen te vinden! Ik vond wel Hugo Claus die zelf gedichten voordraagt. Wie zoekt die vindt…
  • Aansluitend: ik vrees dat alle Nederlandstalige luisterboeken ook echt in het Nederlands en niet in het Vlaams voorgelezen zijn…

Dat kan nu voor mij geen kwaad, ik lees en luister immers liefst in het Engels. Maar voor nogal wat Vlamingen gaat dit een nadeel zijn… Daar is nog werk aan de winkel, Storytel 🙂

Ook iets voor jou 🙂

Het fijne van zo’n samenwerking met Storytel is dat jij nu ook eens kan gaan proberen, zie. Wat meer is, via deze link krijg je 90% kortingEén maand voor 0,99€ in plaats van 9,99€. Na deze 30 dagen wordt je abonnement automatisch omgezet in een gewoon abonnement. Je kan dit zelf stopzetten via de website op je account-pagina, maar misschien bevalt het je prima, net zoals bij mij. Het is een koopje, geloof me. Ik heb zelfs al een klein beetje spijt dat ik niet meer pendel met bus en tram 🙂 haha!

Klik hier om van de korting gebruik te maken

 

 

 

Delen:

Liefde van Toen: een Instagramaccount om te volgen!

Even meezwijmelen, lieve lezers. Ik vond een leuk Instagramaccount: Liefde van toen en laat jullie meegenieten!

Fotootjes van Liefde van toen

liefde-van-toen-3 Liefde van Toen: een Instagramaccount om te volgen! liefde-van-toen-1 Liefde van Toen: een Instagramaccount om te volgen! liefde-van-toen-2 Liefde van Toen: een Instagramaccount om te volgen!

Zalig toch? Mark Traa vond deze oude annoncekes in kranten, ik zag data tussen 1883 en 1931 dus we spreken hier over voor-Tinderse tijden. De taal spreekt me erg aan, net zoals ik met plezier (en veel tranen) School-idyllen uit 1900 las voor mijn Goodreads-challenge van 2016. Mark verzamelde deze knipsels ook al in het boek ‘Steeds blijf ik u beminnen’. Of je kan zijn Instagramaccount volgen 🙂

Temptation Island heeft er niets aan.

 

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Het kleine scherm

Een paar TV-tips 🙂 waar keken we de afgelopen tijd zoal naar?

The 100

the-100-4 Het kleine scherm

Een scifi-serie die in het begin erg young adult-ig aandeed, maar in het tweede en derde seizoen al veel minder. Een nucleaire ramp heeft de aarde onbewoonbaar gemaakt. Een aantal mensen was op dat moment aanwezig in ruimtestations rond de aarde. Ze voegden zich samen en wilden zo lang mogelijk overleven, maar met een eindige voorraad voeding, gereedschap, water en lucht is dat sowieso maar beperkt mogelijk. Als test sturen ze na een eeuw 100 onwetende jeugdige criminelen in een dropship naar de aarde. Lo and behold, die lijkt behoorlijk bewoonbaar en er zijn dus ook nog mensen. En dan begint het verhaal van overleven, communiceren, achter de redenen en verhalen zien te komen hoe, wat, waar en waarom. Overleven kan op meerdere manieren en die worden allemaal onderzocht. Helemaal niet slecht, zeker gezien het uitgangspunt dat nogal gemakkelijk tot een voorspelbaar verhaal zou kunnen leiden. Ik hou ook wel van de stijl van costume design en set building, er is werk van gemaakt. Deze reeks bekeken we via Netflix.

De reeks is gebaseerd op boeken van Kass Morgan. Ik las op Goodreads wat korte inhouden en blijkbaar is de TV-serie toch heel anders dan de boeken, dus misschien lees ik ze wel eens…

The OA

the-oa-3 Het kleine scherm

Nog een Netflix-serie: een heel erg rare, je moet wel wat van conceptuele dans houden 🙂 Een jonge vrouw is na jarenlange vermissing opeens weer opgedoken. Haar adoptieouders halen haar op en proberen haar te beschermen tegen anderen en tegen zichzelf. Wat is er gebeurd tijdens haar afwezigheid? Ze vormt een kleine, vreemd samengestelde groep rond zich en vertelt hen haar levensverhaal. Ze is als kind bijna gestorven toen haar schoolbus van een brug reed en dit veranderde haar hele leven. Ze leert haar gezelschap ook een bizarre dans, en wil hen inschakelen voor haar missie. De eerste aflevering is heel erg vreemd, dan dacht ik echt: dit is toch niets voor mij. Maar ik wou toch weten hoe het verder ging, en ik ben toch blij dat we doorgezet hebben. Je leeft uiteindelijk toch erg mee met OA, haar groep metgezellen en haar verhaal.

Reizen Waes

reizen-waes-3 Het kleine scherm

Tom Waes gaat weer op reis. De vorige series bleven me bij omdat hij echt ging voor de niet-traditionele, vrij omstreden landen. Noord-Korea, Bhutan, Iran,… Er was een aspect cultuurshock en ook vaak controverse en maatschappijkritiek. Na een aflevering had je niet het gevoel dat je naar een promofilmpje had gekeken. Na de aflevering van Sierra Leone had ik dat gevoel wel een beetje: het is echt een mooi land, ze zijn uit de krater geklommen die ebola geslagen had, de mensen zijn heel vriendelijk en behulpzaam. Ik zeg niet dat hij op zoek had moeten gaan naar negatieve dingen, maar het was zo normaal, makkelijk en gewoon. Dat is niet wat ik verwacht van het programma, al is het ergens logisch dat de ‘moeilijke’ landen uitgeput raken. Ik dacht dat er wat meer ‘survival’ en zelfstandigheid aan bod gekomen zou zijn, niet dat hij de hele reis met een vriendelijke gids op stap zou gaan 🙂 Elke aflevering zal natuurlijk heel anders zijn, dus ik blijf zeker kijken.

 

Save

Delen:

Wekelijkse inspiratie – Zomerlezen

De maand juli loopt al weer op zijn einde en ik ben blij om te zeggen dat ik een inhaalbeweging heb gemaakt op leesgebied! Anders zou ik mijn (toch al zeer voorzichtig ingestelde) Reading Challenge van Goodreads niet halen, denk ik. Alhoewel dochterlief steeds flinker wordt en wij op reis of op een vrije dag al eens een stukje kunnen lezen. Op reis kochten we weer een aantal boeken, wij kunnen het ons ook nooit laten hé 🙂 Het zijn er allemaal die we al langer op onze verlanglijstjes hadden en ze stelden absoluut niet teleur.

ready-player-one Wekelijkse inspiratie - Zomerlezen

  • Sand van Hugh Howey: Ik las al eerder de Wool-trilogie van hem en dat was voor mij een echte revelatie. Ook Sand is echt goed geschreven, met zeer aimabele hoofdpersonages. Het vertrekpunt is dat door een catastrofale  klimaatverandering de wereld bedekt is met zandduinen, waardoor de nederzettingen steeds bedreigd worden. Artefacten van het verleden worden opgehaald door zandduikers, die steeds dieper proberen te duiken. Er zijn zeker overeenkomsten met Wool in het verhaal, maar daar kan ik niets over zeggen. Ontdek het zelf maar, dit is een echte aanrader.
  • Red Rising en Golden Son van Pierce Brown: Darrow is een jonge mijnwerker die Mars helpt terraformen. Hij ontdekt dat de hiërarchische maatschappij waar hij in leeft, serieuze mistoestanden herbergt. Ik moet het derde deel van de trilogie nog lezen, dat zal ik zeker doen want ik vond dit ook heel fijne boeken. Het is zowel scifi als klassiek wegens zeer veel referenties naar de Romeinen. What did the Romans ever do for us, eh? Het wordt voorgesteld als Young Adult maar zowel schrijfstijl als background informatie zijn denk ik wel wat hoger gegrepen dan pakweg Twilight of Hunger Games. Waarmee ik geen afbreuk wil doen aan die boeken, ik heb ze ook gelezen, maar die kan je vrij diagonaal lezen zodat je enkel het verhaal oppikt. Bij deze boeken moet je opletten, vele personages, referenties,… Qua setting en verhaalelementen deed het me vaak denken aan Ilium en Olympos van Dan Simmons, die echt tot mijn favoriete boeken behoren. Pierce Brown zal ze ook wel gelezen hebben 😉
  • Ready Player One van Ernest Cline: dit was een keuze van manlief en het was een schot in de roos. Over een dertigtal jaar ziet de wereld er niet goed meer uit: armoede, voedseltekort en milieuvervuiling zorgen ervoor dat mensen steeds meer wegvluchten in de virtuele wereld Oasis. De oprichter van dit platform kondigt een wedstrijd aan in zijn testament: wie de drie sleutels verzamelt en drie poorten door kan gaan, erft heel zijn bedrijf. Zowel eerlijke als oneerlijke mensen beginnen de jacht op de sleutels. De clues zitten overal verspreid in verwijzingen naar jaren ’80-popcultuur. Herkenbaar voor mij als kind van de eighties en als geek 🙂 Ook dit boek was echt heel goed, en tegelijk deed het me ook denken aan nog een andere favoriete reeks van me: Anderland van Tad Williams, waarbij virtuele realiteit ook een bijzonder grote rol speelt.

En we kochten ook nog een Pippi Langkous-omnibus, waaruit we al veel voor dochterlief hebben voorgelezen. Pippi, dat is pas een rolmodel voor kleine meisjes:

Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan!

Delen:

Liebster Award

Ik werd genomineerd voor de Liebsteraward door Joyce van Huizeke Sluizeken, waar ik graag ga lezen. Joyce schrijft heel vlot (sommige blogs bevatten me te veel taalfouten of ongeïnspireerde taal – Joyce zal je daar niet op betrappen!) en zij en haar man nemen prachtige foto’s. Het oog wil ook wat, natuurlijk.

Nu, die Liebsteraward 🙂 Ik voel me natuurlijk heel gevleid! Het is een soort kettingbrief voor beginnende blogs: je ontdekt er al eens een nieuwe blog door. Ik lees al jaren blogs, ooit ben ik beginnen lezen door Mme Zsazsa, nog voor dat Abeltje geboren was en die is er nu al zes, zag ik deze week. En nu volg ik blogs via Bloglovin’, een handige site/app.

liebster-award Liebster AwardDie Liebsteraward bestaat uit een soort vriendenboek-vraagjes 🙂 Eens kijken wat Joyce van mij wil weten…

1. Is er een rare eetcombinatie waar je dol op bent?

Ik durf al eens banaan en brie op 1 boterham leggen, of pindakaas, spek en banaan. Dat laatste is echter geen rare combinatie, dat is een officiële Amerikaanse klassieker: Elvis was er dol op. Zoet en zout dus.

2. Wat is je guilty pleasure?

Jersey Shore staat met stip op nummer 1 van mijn guilty pleasures. Vooral de exploten van meatball Snookie 🙂

3. Hoe sta jij onder de douche? Met je gezicht of met je rug naar het water? Waarom?

Met mijn rug naar het water. Ik hou niet van water in mijn oren, neus en ogen. Het zal jullie dan ook niet verwonderen dat ik geen zwemmirakel ben.

4. Vertel eens wat je lievelingscitaat is? En van wie is het?

De Dalai Lama zei ooit: ‘If a problem can be solved there is no use worrying about it. If it can’t be solved, worrying will do no good’. En verdorie, hij heeft overschot van gelijk. Als ik in een piekerbui ben, denk ik aan de Dalai Lama. Deze quote hangt dan ook op een ereplaatsje op ons bureau, waar Shari en ik samen werken.

dalailama-747x1024 Liebster Award

5. Zag jij dit kleedje als zwart met blauw of als wit met goud?

Als babyblauw en goud 🙂

6. Welk nutteloos talent bezit je?

Mijn twee ogen ‘zien’ lichtjes andere kleuren: Het linkeroog ziet alle kleuren een beetje warmer dan het rechter. Soms zit ik dus als een uiltje wat raar te knipperen, als ik probeer te bepalen of een jurk nu blauw met zwart of wit met goud is, bijvoorbeeld. Of dit nu een talent is weet ik niet, maar nutteloos is het vast wel.

7. Welk boek zou je mij aanraden?

Ik heb dit weekend The Martian van Andy Weir gelezen, echt heel goed. Ik kan er ook een prachtige quote uit citeren, van toepassing op de crisis die we nu kennen in het Midden-Oosten en Europa. Helaas kan ik die quote nu nog niet delen want hij verklapt wel wat van het verhaal. Misschien als de film in de zalen is. Als je meer boekentips wil, verwijs ik je graag naar Goodreads. Ik lees graag en vrij veel, dat hoort ook wel zo als je bij De Uil werkt hé 🙂

8. Wat was je meest gênante moment?

Is dat niet per definitie iets dat je net liever niet in de openbaarheid brengt?… En daarbij, ik doe helemaal geen gênante dingen 😉

9. Waar zou je het liefst van al op vakantie gaan??

Wij reizen graag, dus er staat veel op ons verlanglijstje. Veel bestemmingen die anderen vast ook willen bezoeken, zoals de U.S. en Santorini en India. Maar eigenlijk droom ik al jaren van de Zijderoute, van Istanbul naar China. De blauw-met-gouden koepels van Samarkand, de verschillende -stans, de Himalaya, Alexander De Grote achterna… The Shadow of the Silk Road van Colin Thubron is een prachtig boek hierover, maar ook de televisieserie van Michael Wood over Alexander heb ik meerdere keren gezien. Ik denk niet dat het er ooit van zal komen hoor, tenzij de wereld echt een betere plaats zal worden tijdens mijn leven.

10. Heb je ooit iets meegemaakt dat zo grappig was dat je bijna (of kom, stiekem een béétje) in je broek plaste? Vertel eens het verhaaltje!

In de laatste ‘Zo man, zo vrouw’ probeerde Jani een witte trui van de man des huizes. De tranen liepen over mijn wangen van het lachen, maar daar bleef het bij. Ik doe nooit iets gênant, remember? 😀

Een kettingbrief zou geen kettingbrief zijn, als ik nu niet iemand anders nomineerde, en hen op mijn beurt een aantal vragen stelde.

Liese van Shout your heart out kunnen we bezwaarlijk een beginnende blogster noemen maar ik ga er graag lezen. Dat West-Vlaams hé, ik moet altijd lachen. Ik ga ook met plezier langs bij Inge van La vie en mama. Ze schrijft leuk en ik hou van haar verhalen over haar haar leven als mama! Ook bij Annelore van Compleet Geluk ga ik telkens bijlezen. Haar grote gezin staat misschien wel in contrast bij mijn klein familietje maar toch herken ik veel. En tot slot iemand die na mij begonnen is met bloggen: Tina van [een stroom van woorden]. Een blog zonder foto’s (voorlopig toch?), maar met des te meer… woorden.

Hoera! Nu de nominatie achter de rug is: de vragen!

  1. Waarom ben je begonnen met bloggen?
  2. Ben je een ochtend- of avondmens, en aan wat kunnen we dat het best merken?
  3. Wat is je droomjob?
  4. Wat lust je heel erg graag? En een receptje mag altijd, dankjewel 🙂
  5. En wat lust je helemaal niet?
  6. Ik ga op reis en ik neem mee: drie dingen die je moeilijk kan missen.
  7. Steun je een goed doel? Waarom wel of niet?
  8. Wat was je laatste tweedehands aankoop?
  9. Wat is de recentste foto op je smartphone, tablet of fototoestel?
  10. Wat is je favoriete internetmeme? Ik bedoel niet je oma 🙂

Ik ben benieuwd!

Delen:

Sci Fi

Al zolang als ik me kan herinneren, hou ik van science fiction, ruimtereizen, fantaseren over hoe het Out There is. In het vijfde leerjaar waren er enkele science fiction-boekjes in het klasbibliotheekje, onder andere over de Bermuda Triangle, die ik razendsnel uitlas (tot verbazing van de juf, die dat toch meer voor jongens vond, denk ik). Het is een familievoorliefde: mijn ene grootvader houdt van mysteries à la Von Däniken, en in de ouderlijke boekenkast staat al van vòòr er sprake was van mij, de Duin-serie van Frank Herbert, en strips van bijvoorbeeld Yoko Tsuno, Ravian,… Ook bij mijn andere grootvader (die ik helaas nooit heb gekend) broeide de interesse, ik heb van hem een prachtig geïllustreerd boek over de ruimte in de boekenkast staan, dat ik als kind al indrukwekkend vond. Het is dan ook geen wonder dat ik gewoon de trend voortzet.

Ik lees met regelmaat science fiction, die zich tussen de sterren afspeelt. De prequels van de Duin-serie van Frank Herbert, geschreven door zijn zoon Brian en Kevin Anderson, vind ik geweldig. Ook de klassiekers van Isaac Asimov herlees ik geregeld. Dan Simmons heeft onder andere twee fantastische sci fi-series op zijn naam: Hyperion en Illium. Op het verlanglijstje staat The Martian, van Andy Weir.

Strips waar ik lichtjaren bij weg kan dromen, zijn Aldebaran, Antares en Betelgeuze van Leo, en op een ander niveau (met een extra scheut agressie, moet ik zeggen) de Metabaronnen en de Incal, van Jodorowsky en Moebius.

Een film of serie waar een ruimtetuig in voorkomt, heeft bij mij ook al gauw een streepje voor, en gelukkig deelt manlief die voorkeur. Interstellar, Oblivion, Guardians of the Galaxy, Moon, Battlestar Galactica, Star Trek,…

En als kers op de taart volg ik met interesse de ontwikkelingen op het vlak van ruimtevaart. Een bezoek aan Pluto, een landing op een ruimte-eendje, ik vind dat de mensheid hier in moet blijven investeren. Op kosmische schaal zijn we immers heel kwetsbaar, zowel van binnenuit als van buitenaf, en zelf zijn we de boel ook aardig aan het verzieken door vervuiling en overbevolking, voer voor heel wat dystopische science fiction, die ik trouwens ook graag lees. De beste optie is volgens mij: niet al je eieren in 1 mandje bewaren. Of een back-up maken, je laat je lievelingsfoto’s toch ook niet enkel op je PC staan, wachtend tot die zal crashen? Knappere koppen dan ik denken hier ook over na (gelukkig maar), en Tim Urban van één van mijn favoriete blogs, Wait but why, heeft er deze week een gigantisch artikel over geschreven: How (and why) SpaceX will colonize Mars. Ik heb het nog niet volledig gelezen 🙂 het is een klein boek! Maar het eerste hoofdstuk (ja, de mens schrijft blogposts met hoofdstukken!) was al razend interessant.

Zo interessant zelfs dat ik er vriend Asimov gewoon bijgehaald heb 🙂 niet storen, ik lees!

image-699x1024 Sci Fi

 

 

 

Delen:

1 2