Owlette: nachtuil, uilskuiken
Nog vier kandidaten en 1 saboteur in De Mol 2018. Ik heb tot nu toe al verschillende verdachten gehad en van de huidige groep heb ik iedereen al in meerdere of mindere mate in mijn vizier gehad. Verandert dat met deze aflevering?
Marjolein van Flaflinko liet ons de lente inwijden met een nieuwe Let’s sti(c)k together blogtour! Hier zijn de criteria die we met zijn allen kregen:
– Lente
– Buitenlands patroon
– Voeg een leuk detail toe
Benieuwd wat iedereen er mee doet! Hier is wat er van onder mijn naaimachine rolde op ons Naait Club-weekend…
Nog vijf spelers en één mol… Maar wie zou De Mol 2018 zijn?
Deze week hebben de kandidaten familie en vrienden op bezoek. Altijd een fijne aflevering vind ik! Er wordt meestal wel één en ander duidelijk omdat je de mensen eens vanuit een andere kant bekijkt.
Vorige week konden jullie al lezen over mijn eigen projectjes die ik op ons jaarlijkse naaiweekend maakte. Dat stapeltje was letterlijk niets tegenover de grote lading kledingstukken die afgewerkt werd op weekend!
Sommige Naait Club-vriendinnen waren echt extreem goed voorbereid 🙂 Ze hadden wel tien of vijftien stuks geknipt en netjes in zakjes gestoken: pyjamaatjes, kleedjes, rokjes, T-shirts, broekjes… Dus er is echt heel veel gemaakt, chapeau aan iedereen! (meer…)
Al een hele tijd stond er een steelstofzuiger op mijn wishlist… Saai, ik weet het! Maar als ik dan denk aan de tijd die ik kan besparen, en het gezeul met de grote stofzuiger en het geknoei met de draad… Dat kan makkelijker, met een steelstofzuiger. Helaas zijn de goede steelstofzuigers eerder duur! Zo graag poets ik nu niet, dat ik zomaar een duur item zou kopen. Het plan stond dus on hold tot de grote stofzuiger eens zou sneuvelen… Tot ik een uitnodiging van The Insiders kreeg om me in te schrijven als tester van de Philips Speedpro Max steelstofzuiger! Ik werd geselecteerd om mee te doen, jeej 🙂 Ik betaalde dus de helft van de aanbevolen winkelprijs en in ruil schrijf ik een paar reviews. Heel fijn!
Toen ik klein was, zei ik altijd: “Oma, jij moet honderd jaar worden!” Ze beloofde dat graag. Maar ze heeft het niet mogen waarmaken.
Plots is ze vertrokken. De ene dag heeft ze nog bezoek ontvangen en getelefoneerd, de andere dag was ze er niet meer.
Maar ik ben dankbaar dat het zo is mogen gaan: wij zijn dan wel geschrokken, maar zij is gegaan zoals ze leefde: een sociale, warme vrouw, tot de laatste dag. Dat is uiteindelijk wat we ons het langste zullen herinneren: haar oprechte interesse in iedereen rond haar – en dat waren veel mensen. Oma maakte graag, makkelijk en veel vrienden. Geen oppervlakkige kennissen, nee, echte vriendschap was de motor van Oma’s leven. Met ons, haar familieleden, en met vele anderen rondom haar. Ze had niet veel tijd nodig om vriendschappen te smeden. Toen ik klein was, kwam ze wel eens met de trein van Merchtem naar Dendermonde, en op die paar minuten kon ze een heel gesprek met een voorheen wildvreemde hebben. En toch voelde dat voor geen van beide geforceerd of onnatuurlijk. Op dezelfde manier slaagde zij erin om samen met haar man ruim 40 jaar een nauwe vriendschap te onderhouden met ‘Amerika’: Bill & Dot uit Tennessee in de Verenigde Staten. Als dat niet prachtig is…
Oma heeft een grote rol gespeeld in ons leven. Vorige week hadden we het nog over haar sterke genen, die van haar moeder moeten gekomen zijn. Haar achterkleindochter, kleindochters en dochter: we lijken allemaal op haar. Van uiterlijk, dat kan iedereen zien, maar ook innerlijk. Gevoelig, sociaal en betrokken bij wat er rond haar heen gebeurde, actief in verenigingen, met aandacht voor het milieu en liefde voor bloemen. Het is nu hip om biologisch te koken, superfoods te eten en met een herbruikbare tas te shoppen: ik heb van oma nooit anders gezien. Al was er ook een koekenschuif waar ik als kind ook graag in snuffelde… Ze kookte graag en goed. Haar soep ‘met alles vers uit den hof’ is legendarisch. Konijn met pruimen, verse appelmoes met roze appeltjes uit de tuin, gebraad,… de echte Vlaamse keuken.
Ik heb haar naaimachine geërfd – jaren geleden al. Ze gebruikte het niet meer en Oma was geen persoon die aan materiële zaken bleef vasthouden. Nu is het aan ons om haar los te laten – maar ik ben er zeker van dat de mooie herinneringen ons altijd zullen bijblijven.
Oma
1931 – 2018
De groep is aangekomen in Mexico City. Een heksenketel, een razend drukke stad van 24 miljoen inwoners.
In die drukke stad begint de eerste opdracht. (meer…)
Al voor het derde jaar trekken we met de dames van de Naait Club op weekend 🙂 Zalig, een weekendje babbelen en naaien samen met vriendinnen, en dan naar huis met leuke afgewerkte projectjes! We verbleven voor ons naaiweekend weer in het Roodhof in Oostkamp. Een hele fijne plek, lekker eten, vriendelijke bediening en een mooie ruime zaal om te naaien. En als allerbelangrijkste: fijn gezelschap! 10 vriendinnen!
Aflevering 3 van De mol 2018 – spannend! Oh, ik weet het nu echt niet meer… Wie is De Mol?
De spelers mogen mee een dorpsfeest organiseren en moeten zich verdelen in drie groepjes: Baha en Lloyd kiezen tequila, Pascale, Katrien en Steve kiezen sombrero’s en Steve, Jeffrey en Joke kiezen de piñata. Elk team kan 1500€ verdienen. (meer…)
Enkele maanden geleden zag ik het voor het eerst: punchen. Op de instagramfeed van The Joyful Punch zag ik frisse borduurontwerpen in een leuke techniek. Dit filmpje komt van hun pagina: onder je ogen ontstaat een vrolijk reliëf van bobbelige steekjes, geprikt met een speciale naald.
Dat leek ons wel iets voor onze Femmadammen! (meer…)
