december 2016 archive

Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas

Een tijd geleden maakte ik al eens een An-tasje van Jace did it!. Nu is er een heel wat indrukwekkendere tas, die ik maakte tijdens een dagvullende workshop die An van Jace did it! geeft aan onze Femmadammen: de Dorothy Day Tripper!

We kregen op voorhand het patroon, samen met de lijst benodigdheden. Net als bij de poppendraagmand kruipt er immers veel tijd in het uitknippen van de patronen en stofdelen, en het verstevigen, dus het is goed als dit al op voorhand gebeurt. Een verschil met de draagmand is dat ik hier wel de ‘echte’ verstevigingen heb gekocht 🙂 Ik koos voor roze en blauwe stofjes, daar hou ik van. Er zijn flink wat patroondelen en het verstevigen duurde dus wel wat. Maar ik vond het wel leuk, al die nette stukjes op een groeiend stapeltje. Ik wou eigenlijk al meteen verdergaan 🙂

IMG_4891 Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas IMG_4910 Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas

Maar daarvoor heb ik braaf gewacht op de workshop-dag 🙂 Om 10 uur ’s ochtends verzamelden we op een zonnige maar ijskoude zondag. Onze workshop werd gecombineerd met een stoffenverkoop door Stoffenboetiek Anneke (ik kocht dus ook tussendoor wat nieuwe leuke stofjes! Volgende lente zullen dochterlief en ik er getwind bijlopen – hopelijk!). De zaal was dus gezellig druk, maar het kostte me geen enkele moeite om me te concentreren op het naaiwerk.  Stap voor stap stelden we zo onze tas samen en kregen we nog tips & tricks van An, die de hele dag bij iedereen langskwam om een helpende hand toe te steken.

IMG_5140 Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tasAn hielp me bijvoorbeeld op weg want ik moest nog handvaten maken, ik vond niet de perfecte tassenband. Ik ben eigenlijk wel erg tevreden met de zelfgemaakte handvaten, ze zijn zo mooi 🙂 Eerst zetten we de handvaten op de voor- en achterkant, daarna werden de zakjes gemaakt en er losjes op gestikt en daarna ging de paspel errond. Ik zat eerst wat in de knoei, tot ik me herinnerde dat ik bij paspel wat moet tegenwerken tegen de afwijking die ik automatisch schijn te creëren. Op dit punt heeft An ons uit haar voorraad kamsnaps knoopjes laten kiezen die het beste bij de stof pasten.

IMG_5144 Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas

Daarna was het tijd voor de bodem en de ritspanelen. Dat lukte ook, en daarna kon de buitentas in elkaar gezet worden. Dat is niet zo simpel want het moet mooi passen (dat ging nog) en het moeilijkste is dat de paspel precies goed moet zitten. Niet te dicht, niet te ver… Hier heb ik een paar stukken wel enkele keren moeten hernemen. Maar het lukte! Oef 🙂

IMG_5147 Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas

Rechts bovenaan zie je twee stukjes stof liggen: dat waren twee tabjes die ook nog tussen het ritspaneel en het bodempaneel moesten. maar het stond net mooi in elkaar en het over de rits stikken is nogal moeilijk dus met een beetje pijn in het hart heb ik ze dan maar weggelaten 🙂

Daarna wordt het procédé herhaald voor de binnenkant (waar ik ook nog een zak tegenzette) en dan gaat de binnentas in de buitentas. An haalde nog een magic trick boven: ze streek tussen de 2 delen een stuk extra sterke versteviging op de bodem. Fuse to Fix heette het geloof ik, of omgekeerd? En daarna moest ik nog langs de rits de twee delen aan elkaar stikken. Tussendoor al deze wijsheid: een tas maken is veel wisselen van naaivoetje 🙂 Ik gebruikte het ritsvoetje, het gewone persvoetje en het blinde ritsvoetje. En voor het eerst merkte ik echt dat dubbel stoftransport een voordeel is.

IMG_5150 Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas

Ook al niet zo simpel, om precies over het nette stiksel te gaan… Zeker niet als aan de tweede kant de bovendraad besluit om niet meer mee te doen waardoor ik eerst een rondje luchtgaatjes heb geprikt 🙂 Maar de aanhouder wint! Hier is mijn tas:

IMG_5149-1 Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas

De aandachtige lezer ziet dat deze foto gemaakt is voor de binnenkant erinzat of zelfs maar gemaakt was 🙂 die ligt er nog naast. Maar kijk, cool hé! Ruim 1 jaar geleden begon ik met de Naait Club, en mijn eerste probeersels waren een rokje op boordstof, een sportzakje,… en nu maak ik dit. Ik vind het zo leuk om mezelf dit aan te leren. Aan iedereen die denkt: dat lukt mij niet: een goede werkbeschrijving of begeleiding maakt echt alle verschil. Ik hoef niet persé een hele lessenreeks te volgen, het lukt me zelf ook wel, maar zo’n workshop is echt wel tof.

Tot slot: alle tassen van gisteren! Chapeau aan iedereen! Ook aan de dames die onze workshop eerder al in 2 delen volgden 🙂

workshop-sessie-2-Collage Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas

Workshop 2

workshop-sessie-1-Collage Femma-workshop: Dorothy Day Tripper-tas

Workshop 1

Deze blogpost verschijnt ook bij Femma.

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Pin it & make it: Kerstkous

Ik vind de Amerikaanse sfeer van (landelijke) kerstversiering erg mooi. Vooral zo’n prachtig aangeklede haard met een mooie groene guirlande, grote windlichten met hoge kaarsen en dan van die Christmas Stockings: I love it! Hier zie je er een paar mooie (volgens mij dan toch hé):

kerstkousen-aan-de-schouw-Collage Pin it & make it: Kerstkous

Dus dit jaar ging ik ook voor de Kerstkous. Ik gaf er één cadeau op ons Femma-kerstfeestje, als surprise. We speelden vorige week een muziekquiz en combineerden dit met Secret Santa. We zorgden elk voor één pakje (zelf gemaakt, gekocht of samengesteld) dat op ons kerstfeestje verloot werd. En zo’n kerstkous is dan wel een leuke verpakking voor een assortiment kleine cadeautjes vond ik, stocking fillers zoals dat in het Engels zo mooi heet. Daarnaast maakte ik er ook eentje voor mijn moeder, naast het boek dat ik haar cadeau geef: de nieuwe Stefan Hertmans, De bekeerlinge. En ook voor mezelf maakte ik er eentje! Pinterest gaf me weer ideetjes genoeg om een kerstkous te maken en te versieren.

pinitandmakeit Pin it & make it: KerstkousIk tekende zelf een brede kousvorm en knipte die uit. Ik koos voor een zeer neutraal grijs katoentje om de kous te maken, met een laagje fleece om wat dikte te geven. Vòòr het in elkaar zetten versierde ik de voorkant van de kous: ik zette met de naaimachine groene vilten maretakblaadjes vast op de grijze stof, en naaide met de hand witte pailletjes als besjes vast.

IMG_5208 Pin it & make it: Kerstkous

Ik zocht wat naar de beste manier om de kous in elkaar te zetten: als ik de fleece mee vaststik, wordt de kous wel smaller dus kan er minder in en de vorm is wat anders, maar de bovenkant is dan wel netter vind ik. Als ik de fleece binnenkous apart maak en daarna in de buitenkous schuif, is de vorm van de kous beter, maar is de bovenkant moeilijker om netjes af te werken. Ik kan niet echt zeggen wat nu het beste is…

Bovenaan kregen de kousen een vilten sierband met sneeuwvlokken (Wibra) en een katoenen kanten lusje om aan de schouw te hangen. Ik ben wel tevreden met het resultaat 🙂

IMG_5207 Pin it & make it: Kerstkous

De maretak past ook perfect bij mijn favoriete kerst-quote van dit jaar: Let’s kiss under the mistletoe! Ik versierde mijn nieuw, tweedehands gekregen krijtbordje ermee, net als een aantal gehandletterde kerstkaartjes.

IMG_5363 Pin it & make it: Kerstkous IMG_5226 Pin it & make it: Kerstkous

Ik wens ieder van jullie een vrolijk en warm kerstfeest!

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

Voor de tweede keer organiseerden Dendermonde en CC Belgica een winters vuur- en lichtfestival: Wintering. Er was een wandelroute van de Grote Markt, naar het cultureel centrum, de Onze Lieve Vrouwe-kerk, de bibliotheek, langs de lagere school en zo naar de Oude Dender en het Sas, en dan terug via de Emiel Van Winkellaan en Zwartzusterstraat. Vanaf 18u kon je er je handen, hart en ziel warmen aan lichtjes, kaarsjes, vuur, projecties,… Een prachtige manier om Midwinter te vieren. De donkerste dagen, waarin we zelf voor licht en helderheid moeten zorgen, en halsreikend uitkijken naar de lente en het lengen van de dagen. Op het moment dat ik deze woorden oorspronkelijk schreef, was de aanslag in Berlijn nog niet gebeurd, maar de symboliek is bijzonder toepasselijk. Ook als mensheid, als soort, zitten we in een donkere tijd, en hebben we behoefte aan licht, lucht en hoop. Aanslagen, maar ook de jachtigheid van de Westerse wereld, de prestatiedrang en druk waarin iedereen onderworpen wordt. Iedereen moet mee in de rat race. Tijd om even stil te staan en tot rust te komen… Ik tel al af tot de kerstvakantie zodat het ritme naar beneden kan.

IMG_5451 Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

Ik heb dochterlief voor de gelegenheid nog eens in onze tula draagzak gedragen. Lekker warm, en een prima oplossing voor een meisje dat eigenlijk voor de eerste keer haar bedtijd overschreed, waar ze zelf nogal aan gehecht is. Ze heeft een paar keer gezegd dat ze moe was, maar we hadden niet te maken met een lastige buggy in de menigte, laat staan met een kleuter die we in onze armen en op onze nek zouden moeten dragen. Dat zou ons plezier flink beperkt hebben. Nu hebben we ruim anderhalf uur genoten van onze wandeling, en heb ik meteen nog een flinke workout gekregen. Foto’s nemen was wel moeilijk, dus zowat alle foto’s zijn genomen door manlief, waarvoor heel veel dank <3

IMG_5477 Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

89A31213-0D9E-4813-AD8F-414D06FBA87E Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

Ons stadhuis zat voor de gelegenheid in een kleurig jasje, regenboogkleurtjes!

IMG_5439 Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

De Academie van Woord, Muziek en Dans was een gedroomde backdrop voor bewegende projecties…

IMG_5437 Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

… en hun kerstboom hing verkeerd!

Bring-your-own-beamer Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

In de garage van Belfius was het BYOB – Bring your own beamer.

koor-en-lichtjes-in-de-OLV-kerk Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

In de Onze Lieve Vrouwe-kerk genoten we van lichtjes en een stemmig koor – We’re walking in the snow…

Glasblazer Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

Op de lagere school van het Oscar Romero College was een glasblazer aan het werk. Fascinerend!

Licht-op-de-Dender Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

Aan het Sas waren verlichte tentconstructies te bewonderen, zowel op het water als op en rond de brug.

IMG_5474 Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

Overal stonden ook vuurkorven en kaarsen – de straatverlichting op het parcours was uitgeschakeld.

De dag erna genoten we nog wat na van licht en vuur, met de kindertoneelvoorstelling van Lampionaio, door Sprookjes enzo. We gingen erheen met goede vrienden en hun dochtertje. Het is een stuk zonder woorden (of toch erg weinig), over het spel tussen licht, Luce, en duisternis, Buio, en de slaperige Marco. We genoten van het spel, de circuselementen, het mogen meedoen en de mooie muziek. ‘ t Was op onze kousevoeten te doen want we zaten op het podium 🙂

IMG_5493 Wintering en Lampionaio: een fotoverslag IMG_5499 Wintering en Lampionaio: een fotoverslagIMG_5514 Wintering en Lampionaio: een fotoverslagIMG_5509-1 Wintering en Lampionaio: een fotoverslag IMG_5506-1 Wintering en Lampionaio: een fotoverslagIMG_5516 Wintering en Lampionaio: een fotoverslag Een echt mooi, licht weekend, met veel vrienden en familie, op een donker moment van het jaar. Hartverwarmend!

En ook nog erg lekker, want wij sloten af met een chocoladefondue – njammie!

Chocoladefondue Wintering en Lampionaio: een fotoverslag

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Curry voor de feestdagen

Dit jaar is het weer aan ons om het Kerst-etentje voor de familie te organiseren. En ik heb al in de zomer de rehearsal dinner gemaakt: een curry-buffetje! Met veel lekkere bijgerechtjes en een drie- of viertal curryschotels, en ik bedoel dan niet de Vlaamse kip-curry-met-ananas maar een meer Indisch geïnspireerde schotel, die niet perse met een geel sausje moet zijn. Een flink aantal mooie kommen en schaaltjes op tafel ziet er meteen rijkelijk en feestelijk uit, en je kan in de smaken gaan variëren zodat iedereen zeker iets lust. Er zijn ook meer dan genoeg alternatieven voor rijst als er mensen zouden aan tafel aanschuiven die daar niet dol op zijn.

De hoofdgerechten kan je goed op voorhand maken en invriezen, een curry wordt lekkerder als die wat op voorhand gemaakt is. Dat beperkt de stress op de dag zelf meteen een heel pak! Ik gebruik ook mijn crockpot voor de curries, dan heb ik ondertussen tijd voor andere dingen.

Hier was ons menuutje deze zomer, voor een etentje met vrienden, en voor Kerst maak ik lekker net hetzelfde.

Menu Curry voor de feestdagen

Ik koos allemaal zeer milde gerechten omdat er zowel een kleuter mee-eet (die zeer openstaat voor experimenten met groenten maar het echt niet heeft voor pikant) als een oma, die eigenlijk net dezelfde visie heeft als de kleuter 🙂 Een flesje sriracha op tafel kan altijd, dat geeft dan de nodige kick 🙂

  • Raïta

Dit is yoghurt (Bulgaarse of Griekse) met fijngehakte komkommer, een beetje koriander, een drupje limoen en peper en zout.

  • Tomaat-komkommer-relish

Een fris slaatje van blokjes tomaat en kommer, met limoen, munt, peper en zout. De raïta en relish kan je in de voormiddag maken of de dag voordien.

Een gehaktballetjes-curry, een crowd pleaser! Maak gehaktballetjes van varkens-kalfsgehakt, met komijn, kaneel, ei, panko of chapelure, peper en zout. Bak deze rondom bruin aan, en voeg dan gehakte gember, sjalot en look toe, samen met een kardemompeultje en een drietal kruidnagels. Voeg een blik gepelde tomaten (in blokjes) toe en een brikje room en kruid goed bij met peper en zout. Laat rustig pruttelen tot de balletjes helemaal gaar zijn. Voeg een paar frisse groene blaadjes koriander of peterselie toe als afwerking.

Een echte klassieker, hier is mijn eigen, makkelijke versie. Schil de aardappels en snijd ze in even grote stukken. Gaar een zevental minuten in de microgolfoven (met enkel het spoelwater dat aan de petatjes hangt). Warm ondertussen de oven voor op 180 graden. Kruid dan de aardappels met paprika, komijn, mosterdpoeder, gemalen koriander en gemberpoeder. Chilipoeder kan eventueel ook. Doe de aardappels in een ovenschotel met wat zonnebloemolie, rol ze heen en weer en zorg ervoor dat ze langs alle kanten olie en kruiden hebben. Bak ze lekker krokant in de oven, een twintigtal minuten moet wel genoeg zijn als ze nog warm zijn van de microgolfoven. Deze laatste stap kan je doen vlak voor het opdienen, de rest kan je de dag ervoor al doen! Dan moeten je petatjes wel langer in de oven.

curry-op-bord Curry voor de feestdagen

currys-op-tafel Curry voor de feestdagen

Het is geen traditioneel kerstmaal maar zo’n tafel vol lekkers om te delen, is toch hartverwarmend vind ik.

Wat eten jullie met de feestdagen?

Save

Save

Save

Save

Delen:

Pin it & make it: knutselen met vilt

Ik kocht tijdens een leuke shoppingnamiddag met een vriendin drie rolletjes gekleurde vilt bij Hema. Vilt is een heel leuk materiaal om mee te werken, het rafelt niet, de kleuren en textuur zijn mooi, je kan het vastnaaien met een borduursteekje of met de naaimachine maar een drupje textiellijm helpt je ook al een heel eind vooruit. Ik vind het ook een behoorlijk winters materiaal, echte vilt is 100% wol maar die van Hema is (gezien de prijs) natuurlijk synthetisch. Allez, het staat niet op de site maar ik veronderstel het wel.

Ik besloot eerst eens iets voor mezelf te maken: een naaldenboekje. Pinterest staat vol voorbeeldjes, dus tijd voor een Pin it and make it!

pinitandmakeit Pin it & make it: knutselen met vilt

Het patroon is nauwelijks die naam waardig: twee rechthoeken die je dubbelvouwt en aan elkaar vastnaait zijn de pagina’s, een iets groter rechthoekje is de kaft. Ik lijmde de binnenkant eerst aan de buitenkant, en naaide er dan nog de eerste en laatste pagina aan vast. Ik borduurde op twee kleinere rechthoekjes een voor- en achterflapje en lijmde die vast op het boekje, met ertussen een lintje om het boekje te sluiten.

IMG_4963 Pin it & make it: knutselen met vilt IMG_4962 Pin it & make it: knutselen met vilt

Het borduurwerk is een beetje schots en scheef maar dat voegt charme toe, zeg ik dan maar. Ik vind het resultaat toch wel schattig dus ik ben er blij mee.

En toen ik eenmaal in de vilt-modus was, ging ik verder met een ideetje dat ik haalde bij deze leuke blog: Mmmcrafts van Larissa, een Amerikaanse die echt supermooie dingen maakt met vilt en andere materialen. Haar blog is zeker de moeite om eens op rond te neuzen en inspiratie op te doen. Haar patronen zijn ook te koop. Ik koos voor een tweezijdig kussen met aan de ene kant een blij vogeltje en aan de andere kant een grumpy uiltje. Als werknemer van de Uil en als blogger bij Two Owlettes is dat puur karma. Ik koos stofjes die in ons interieur pasten zodat het kussen niet te hard vloekt. De gezichtjes van het pluimvee zijn gemaakt met vilt. Ik naaide alles vast met de machine en ook de ‘sierstiksels’ (voor zover ze die naam waardig zijn want het is gewoon een simpele rechte steek) zijn met de machine gemaakt: de kringen rond de ogen van de uil en het snaveltje van de vogel. Het was dus wel een oefening in traag en zo precies mogelijk stikken, en ook in heel vaak wisselen van bovendraad 🙂

IMG_5175 Pin it & make it: knutselen met vilt

Hier zie je links boven dat ik op de Naait Club ook altijd heel braaf ben.

IMG_5189 Pin it & make it: knutselen met vilt IMG_5190 Pin it & make it: knutselen met vilt IMG_5185 Pin it & make it: knutselen met vilt IMG_5186 Pin it & make it: knutselen met vilt

Woot woot! Ik ben er heel blij mee 🙂 check die pomponnetjes die voetjes worden, en de uilen-kuif-oor-pluimdingskes die ook pootjes worden!

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Deze zomer schreef ik al eens over een nieuwe knutselkriebel die me te pakken had: handlettering. Bij onze Femmadammen kriebelde dit duidelijk ook 🙂 we organiseerden dus een workshop onder de deskundige leiding van Liesbet van Mino Paper Sweets.

Liesbet begon de avond met wat theorie en voorbeeldjes. Ze begon erg simpel met drukletters, die ze steeds meer versierde, en daarna cursieve letters. Handlettering is geen kalligrafie, die wordt geschreven met een speciale pen of stift met een brede en een fijne kant aan de punt. Hierdoor zijn de horizontale lijnen fijn, en de verticale lijnen dik. Dit effect wordt wel nagebootst bij handlettering, door een parallelle lijn te trekken en die ruimte in te kleuren. Maar bij handlettering kan je ook letters versieren op andere manieren, door schaduwlijnen of 3d-effecten, of figuratieve versierinkjes zoals bloemetjes. Tot slot toonde Liesbet ons ook het opbouwen, stylen en decoreren van een quote.

IMG_5053 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Daarna mochten we zelf aan de slag: Liesbet had voor iedereen een leuk katoenen zakje klaargelegd met een schriftje vol voorbeeldjes en inspiratie, een blanco schriftje en een extra inspiratieblad vol kerstwensen. Op de tafels stonden potjes met verschillende stiftjes (zwart, wit en metallic), potloden, gommen en meetlatten. Er was ook een doos met kartonnen kaarten, enveloppen, papieren zakjes en cadeaulabels. Maar eerst oefenen in het schriftje natuurlijk 🙂

IMG_5062 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Ik ontdekte al gauw dat ik veel beter kan werken met een erg fijn stiftje, en niet te grote letters. En ook dat je eigenlijk wel al goed in je hoofd moet hebben wat je wil bereiken. In het begin was het oefenen dus wat ongestructureerd, mijn naam, een kerstwens waar ik mezelf al betrapte op het tekenen van kerstbomen in plaats van te handletteren 🙂 Maar ik zag toch wel vooruitgang, eens ik zo mijn ontwerpjes wat had uitgewerkt. Daarna liepen we eens rond de tafel om de benen te strekken, en eens te kijken wat iedereen al had geschreven! Er was ook al heel wat tijd verstreken zonder dat we er erg in hadden, dus even pauze was welkom. Je concentreert je heel erg als je bezig bent en dat merk je niet terwijl je schrijft, maar wel als je een paar minuutjes stopt.

FullSizeRender Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Daarna heb ik enkele kaartjes versierd, en dat ga ik thuis zeker ook nog verder doen. Vrienden en familie, dit jaar een gehandletterd kerstkaartje van ons in de bus 🙂

IMG_5078 Femma-workshop: Handlettering met Mino PapersweetsIMG_5076 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets IMG_5077 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Thuis heb ik dan effectief een paar dagen na de workshop opnieuw mijn spulletjes bij elkaar gezocht, en nog een paar kaartjes gemaakt! Klein vreugdedansje waard, want ik vind het soms moeilijk om thuis verder te doen als ik iets begonnen ben… Dochterlief kwam er meteen bijzitten toen ze zag dat ik met papier, stiftjes en stempeltjes ging bezig zijn. Haar nieuwe Dokadi-winterboek kwam ook weer op tafel. In onze situatie (een dochter die graag spelletjes speelt in werkboekjes en een moeder die graag helpt knutselen) vind ik zo’n abonnement echt leuk. Dankjewel Omie voor dit geschenk! Samen in peis en vree knutselen!

kerstkaartjes Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Liesbet toonde ons trouwens ook nog hoe je een tekstje op je venster kan handletteren voor extra kerstsfeer. Je schrijft eerst je tekst op papier, kleeft die tegen het raam en neemt de letters en versieringen dan over met een raamstift. Dat gaan we thuis ook eens proberen! Dat wordt misschien een volgend blogpostje…

IMG_5074 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Deze blogpost verschijnt ook bij Femma.

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Voor het eerst naar de cinema: Vaiana

ik wou al een tijdje eens met dochterlief naar de cinema maar was aan het wachten op de juiste film. Ze houdt erg van Wall E, en heeft ook wel al een paar van de prinsessen-films van Disney gezien, zoals Assepoester, De Kleine Zeemeermin en Belle en het Beest. Frozen vond ze dan weer niet leuk en heeft ze nog niet uitgekeken.

Ik vind de trailer van Vaiana er zelf schitterend uitzien, en de setting van Vaiana kan moeilijk nog meer verschillen van die van Frozen: de Hawaiiaanse eilandengroep in de Stille Oceaan. Dochterlief heeft de trailer zelf ook een paar keer gezien en ze vond Maui en Vaiana wel leuk dus dit weekend zijn we er gewoon voor gegaan 🙂

Origineel heet de film trouwens Moana. Er is geen officiële reden voor de naamswijziging in de Belenux opgegeven door Disney, maar vermoedelijk heeft het iets te maken met een beschermde (merk)naam. In Spanje is er een parfum met de naam Moana, en in Italië blijkbaar een actrice voor een zeer volwassen soort film 🙂 Daar heet de film Oceania.

Vaiana is de naam van een sterk, zelfstandig meisje dat samen met halfgod Maui haar eiland en volk moet redden. Grappige sidekicks horen er ook weer bij: een haan, een varkentje en Maui’s tatoeages. En net zoals bij Wall E en Finding Nemo is dit verhaal ook weer een ecologisch sprookje. Dus ik vind de boodschap zeker dik ok!

En wat vond onze kleuter er dan van, van haar eerste cinema-ervaring? Ja, heel leuk! Ze leefde natuurlijk volop mee met het verhaal, vond veel stukjes erg grappig en 2 delen wat eng, dan is ze op mijn schoot komen zitten. Het einde vond ze heel mooi (ik ook) en van de muziek heeft ze ook genoten. Een succes!

cinema Voor het eerst naar de cinema: Vaiana

Delen:

Femma-workshop: Stijladvies

Met de feestdagen in aantocht organiseren we met onze Femmadammen een workshop Stijladvies, om je eigen kleurtype en stijl te vinden en er dus echt op je best uit te zien.

Ik geloof er in dat je je mentaal beter voelt als je je goed voelt in je kleren, en als je uitstraalt wie je bent. Ik ben opgegroeid in een gezin waar schoonheid belangrijk is, en dat bedoel ik helemaal niet oppervlakkig, integendeel. Schoonheid kan je vinden in kunst, in de natuur. Wij gingen en gaan met ons gezin graag naar musea, waar je bewust of onbewust geïnspireerd raakt door wat je mooi of net niet mooi vindt. Mijn moeder heeft aan de tekenacademie van Dendermonde mode gevolgd tijdens mijn tienerjaren en dat heeft mij ook mee gevormd. Het is wat zoeken naar je eigen identiteit, en uit een snel wisselend aanbod van trends en hypes net datgene kiezen wat je past.

Dat is immers behoorlijk moeilijk. Ik weet van mezelf, en dat werd ook bevestigd door onze lesgeefster Sonja Borms,  dat ik een koel en licht kleurtype ben, en een romantische kledingstijl me goed gaat. Ik doe dus mijn best om die kleuren en stijl te kiezen, dat is ook wat ik het liefste zie en waar ik van nature wel naar grijp. Het aantal blauwe kledingstukken in mijn kast liegt er dan ook niet om 🙂 Toch is het niet makkelijk om in de winter een lichte, koele t-shirt met lange mouwen te vinden, wanneer je om je oren geslagen wordt met roest, oker en olijf. En dan eindig ik weer met grijs, en dan is mijn kleerkast toch weer niet inspirerend, en zijn mijn kleren niet zo goed onderling combineerbaar. Als het zelfs met die kennis niet makkelijk is, dan is het echt een uitdaging als je eigenlijk niet zo goed weet wat jouw kleuren of stijl zijn. Volgens mij zitten je instincten echter wel vaak goed: als je een echte voorkeur hebt voor een kleur en stijl zal dat denk ik wel uitstralen dat je je daar goed bij voelt. Iets anders is het als je telkens twijfelend voor de kleerkast staat en in een winkel echt helemaal niet weet wat je zou kunnen kiezen.

Sonja hielp ons eerst onze kleuren te bepalen aan de hand van 6 vragen waar kernwoorden uit naar voor kwamen: koel, warm, gedempt, helder, licht en donker. Iedereen is een combinatie van die elementen. Koel en warm kan je natuurlijk niet zijn, maar ik ben bijvoorbeeld koel, licht en helder. Vroeger werd er meer gebruik gemaakt van de 4 seizoenen, maar die zijn iets beperkter. Met deze 6 elementen zijn meer combinaties mogelijk, en is de kans groter dat je je er echt goed bij voelt. Nadat iedereen wist welk kleurtype het best bij haar paste, kwam Sonja langs met de doeken. Soms was het zeer opvallend dat iemand met een warme variant niet goed stond, maar met de koele kleur net wel. En elke kleur bestaat in koele en warme tonen dus eigenlijk mag iedereen wel elke kleur dragen 🙂

kleuradvies-collage Femma-workshop: Stijladvies

Daarna legde Sonja uit welke lichaamsvormen er zijn, en hoe je je mooiste eigenschappen kan benadrukken, bijvoorbeeld een kledingstuk laten eindigen op je smalste punt, zoals een enkellaarsje in tegenstelling tot een laars op het midden van de kuit. De conclusie is wel dat een V-hals en een cache-coeur voor zowat iedereen mooi zijn. Iedereen richting Diane Von Furstenberg! Allez, als de eindejaarspremie gestort is, haha 😉 Dit type overslagjurkje vind je gelukkig bij erg veel merken terug, en is ook prima zelf te maken. Staat op de to-do lijst!

stijladvies-Collage Femma-workshop: Stijladvies

Tot slot is er ook nog de kledingstijl, die eigenlijk echt je identiteit weerspiegelt. Kleur en lichaamsvorm zijn meetbaar en min of meer rationeel te bepalen. Je eigen stijl is wat meer ongrijpbaar en vergt wat zelfkennis. Sonja gaf 4 basisstijlen aan: romantisch, city-elegant (klassiek), creatief en casual. Voor mij is het wel duidelijk: als je me vrij laat kiezen, ga ik voor romantisch en een tikje creatief. Getuige daarvan mijn voorkeur voor merken als Noa Noa, CKS, Dries Van Noten, Kenzo (toen hijzelf nog de ontwerper was toch…), King Louie, Essentiel,… Ook ruim tien jaar geleden wist ik dat al: mijn trouwjurk was een romantische tuniek met obi in koele, heel lichte kleuren van Dries Van Noten, over een rok van Sofie D’Hoore. Ik ben nog steeds heel blij met onze keuzes van toen 🙂

trouw-Collage Femma-workshop: Stijladvies

Deze blogpost verschijnt ook bij Femma.

 

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:
Paste your AdWords Remarketing code here