Voor de tweede keer organiseerden Dendermonde en CC Belgica een winters vuur- en lichtfestival: Wintering. Er was een wandelroute van de Grote Markt, naar het cultureel centrum, de Onze Lieve Vrouwe-kerk, de bibliotheek, langs de lagere school en zo naar de Oude Dender en het Sas, en dan terug via de Emiel Van Winkellaan en Zwartzusterstraat. Vanaf 18u kon je er je handen, hart en ziel warmen aan lichtjes, kaarsjes, vuur, projecties,… Een prachtige manier om Midwinter te vieren. De donkerste dagen, waarin we zelf voor licht en helderheid moeten zorgen, en halsreikend uitkijken naar de lente en het lengen van de dagen. Op het moment dat ik deze woorden oorspronkelijk schreef, was de aanslag in Berlijn nog niet gebeurd, maar de symboliek is bijzonder toepasselijk. Ook als mensheid, als soort, zitten we in een donkere tijd, en hebben we behoefte aan licht, lucht en hoop. Aanslagen, maar ook de jachtigheid van de Westerse wereld, de prestatiedrang en druk waarin iedereen onderworpen wordt. Iedereen moet mee in de rat race. Tijd om even stil te staan en tot rust te komen… Ik tel al af tot de kerstvakantie zodat het ritme naar beneden kan.
Ik heb dochterlief voor de gelegenheid nog eens in onze tula draagzak gedragen. Lekker warm, en een prima oplossing voor een meisje dat eigenlijk voor de eerste keer haar bedtijd overschreed, waar ze zelf nogal aan gehecht is. Ze heeft een paar keer gezegd dat ze moe was, maar we hadden niet te maken met een lastige buggy in de menigte, laat staan met een kleuter die we in onze armen en op onze nek zouden moeten dragen. Dat zou ons plezier flink beperkt hebben. Nu hebben we ruim anderhalf uur genoten van onze wandeling, en heb ik meteen nog een flinke workout gekregen. Foto’s nemen was wel moeilijk, dus zowat alle foto’s zijn genomen door manlief, waarvoor heel veel dank <3
Ons stadhuis zat voor de gelegenheid in een kleurig jasje, regenboogkleurtjes!
De Academie van Woord, Muziek en Dans was een gedroomde backdrop voor bewegende projecties…
… en hun kerstboom hing verkeerd!
In de garage van Belfius was het BYOB – Bring your own beamer.
In de Onze Lieve Vrouwe-kerk genoten we van lichtjes en een stemmig koor – We’re walking in the snow…
Op de lagere school van het Oscar Romero College was een glasblazer aan het werk. Fascinerend!
Aan het Sas waren verlichte tentconstructies te bewonderen, zowel op het water als op en rond de brug.
Overal stonden ook vuurkorven en kaarsen – de straatverlichting op het parcours was uitgeschakeld.
De dag erna genoten we nog wat na van licht en vuur, met de kindertoneelvoorstelling van Lampionaio, door Sprookjes enzo. We gingen erheen met goede vrienden en hun dochtertje. Het is een stuk zonder woorden (of toch erg weinig), over het spel tussen licht, Luce, en duisternis, Buio, en de slaperige Marco. We genoten van het spel, de circuselementen, het mogen meedoen en de mooie muziek. ‘ t Was op onze kousevoeten te doen want we zaten op het podium 🙂
Een echt mooi, licht weekend, met veel vrienden en familie, op een donker moment van het jaar. Hartverwarmend!
En ook nog erg lekker, want wij sloten af met een chocoladefondue – njammie!
