Owlette: nachtuil, uilskuiken
Ik heb een voorkeur voor alle hobby’s met wol en garen, en ik heb dan ook al veel technieken geprobeerd! Natuurlijk het klassieke breien en haken, maar ook punchen, weven, en vilten heb ik al geprobeerd. Vilten vind ik leuk, het resultaat is tof maar het proces ook. Je kan vilten op verschillende manieren: met warm water en zeep, in de wasmachine (al dan niet bewust…), of met een viltnaald. Needlefelt heet dat dan. (meer…)
Ik kocht tijdens een leuke shoppingnamiddag met een vriendin drie rolletjes gekleurde vilt bij Hema. Vilt is een heel leuk materiaal om mee te werken, het rafelt niet, de kleuren en textuur zijn mooi, je kan het vastnaaien met een borduursteekje of met de naaimachine maar een drupje textiellijm helpt je ook al een heel eind vooruit. Ik vind het ook een behoorlijk winters materiaal, echte vilt is 100% wol maar die van Hema is (gezien de prijs) natuurlijk synthetisch. Allez, het staat niet op de site maar ik veronderstel het wel.
Ik besloot eerst eens iets voor mezelf te maken: een naaldenboekje. Pinterest staat vol voorbeeldjes, dus tijd voor een Pin it and make it!
Het patroon is nauwelijks die naam waardig: twee rechthoeken die je dubbelvouwt en aan elkaar vastnaait zijn de pagina’s, een iets groter rechthoekje is de kaft. Ik lijmde de binnenkant eerst aan de buitenkant, en naaide er dan nog de eerste en laatste pagina aan vast. Ik borduurde op twee kleinere rechthoekjes een voor- en achterflapje en lijmde die vast op het boekje, met ertussen een lintje om het boekje te sluiten.
Het borduurwerk is een beetje schots en scheef maar dat voegt charme toe, zeg ik dan maar. Ik vind het resultaat toch wel schattig dus ik ben er blij mee.
En toen ik eenmaal in de vilt-modus was, ging ik verder met een ideetje dat ik haalde bij deze leuke blog: Mmmcrafts van Larissa, een Amerikaanse die echt supermooie dingen maakt met vilt en andere materialen. Haar blog is zeker de moeite om eens op rond te neuzen en inspiratie op te doen. Haar patronen zijn ook te koop. Ik koos voor een tweezijdig kussen met aan de ene kant een blij vogeltje en aan de andere kant een grumpy uiltje. Als werknemer van de Uil en als blogger bij Two Owlettes is dat puur karma. Ik koos stofjes die in ons interieur pasten zodat het kussen niet te hard vloekt. De gezichtjes van het pluimvee zijn gemaakt met vilt. Ik naaide alles vast met de machine en ook de ‘sierstiksels’ (voor zover ze die naam waardig zijn want het is gewoon een simpele rechte steek) zijn met de machine gemaakt: de kringen rond de ogen van de uil en het snaveltje van de vogel. Het was dus wel een oefening in traag en zo precies mogelijk stikken, en ook in heel vaak wisselen van bovendraad 🙂
Hier zie je links boven dat ik op de Naait Club ook altijd heel braaf ben.
Woot woot! Ik ben er heel blij mee 🙂 check die pomponnetjes die voetjes worden, en de uilen-kuif-oor-pluimdingskes die ook pootjes worden!
Dochterlief is gestart op een nieuwe school: ze gaat nu naar een Freinet-school. Er wordt hier veel meer aan haar leergierigheid tegemoetgekomen omdat heel veel van de leerstof voortkomt uit wat de kinderen in hun omgeving tegenkomen. Zo waren ze deze week gaan wandelen in het dorp en kwamen ze voorbij een weide met dieren. Ze wisten niet zeker of het een lama of alpaca was. Dat hebben ze dan in de klas onderzocht en zo zijn ze erachter gekomen dat het een alpaca was, want het dier had wollige poten. Now you know!
Reden voor mij om een projectje uit het tijdschrift Mollie Makes te maken.! Daar heb ik al een tijdje een abonnement op en er staan vaak leuke patronen en ideeën in. Mollie Makes is altijd mee met de laatste trends in het land der creatieve zielen.
(meer…)Zomer… We hebben dit jaar echt al mogen genieten! Het is al lang warm en droog. Erg warm en droog zelfs! Hierover kunnen we in het lang en breed discussiëren, ik heb er ook wel mijn mening over. Maar dit is niet de plek waar ik dit onderwerp wil oppikken. Misschien kunnen jullie dit artikeltje van vorig jaar nog eens lezen 😉 Het feit blijft: zonneschijn en warme dagen, da’s toch eigenlijk wel genieten he. In de ideale omstandigheden, als je vakantie hebt, in de tuin kan liggen, een zwembadje kan opzetten, een uitje maken misschien… Super! Het ideale weer om een aflevering van onze blogchallenge Let’s sti(c)k together over Vakantie te lanceren.
Vroeger kocht ik af en toe eens een nummer van de Nederlandstalige versie van het tijdschrift Mollie Makes. Ik vond het altijd een leuk magazine. Helaas bestaat het nu al een tijdje niet meer in het Nederlands. Gelukkig bestaat de Engelse versie van Mollie Makes wel nog, en wat nog beter is: je krijgt er maandelijks een mini-knutselpakketje bij! Je vindt dit tijdschrift niet zomaar in de krantenwinkel (helaas) dus ik bleef wat op mijn creatieve honger zitten.
Een abonnement op Mollie Makes stond dus op mijn verlanglijstje. En met Valentijn kreeg ik van mijn hartedief-manlief zo’n abonnement cadeau! Nu zijn we een paar maanden verder en ik wil jullie eens tonen wat er al in de bus gevallen is. Ik ben namelijk heel erg blij met mijn boekjes!
De tijdschriften bevatten telkens een tiental gedetailleerd uitgewerkte projecten, één fysiek projectje en veel inspiratie. Het knutselpakketje is telkens 100% compleet: je moet niets anders aankopen of zoeken. Ook zitten er telkens enkele mooie vellen papier in Mollie Makes. Je kan die als postertje gebruiken, maar ik moet mij daar altijd een beetje overzetten, knippen in een mooi tijdschrift 🙂
Enkele maanden geleden zag ik het voor het eerst: punchen. Op de instagramfeed van The Joyful Punch zag ik frisse borduurontwerpen in een leuke techniek. Dit filmpje komt van hun pagina: onder je ogen ontstaat een vrolijk reliëf van bobbelige steekjes, geprikt met een speciale naald.
Dat leek ons wel iets voor onze Femmadammen! (meer…)
Het was al even geleden maar ik bleef wel alle leuke uitspraken van dochterlief opschrijven dus hier is een nieuw lijstje Kinderpraat! Met foto’s erbij die ze zelf met Eva Mouton Pix heeft versierd.
‘Hazen eten graag hazelnoten.’
‘Een stoelpoot is zijn hoefje kwijt.’ (viltje om de vloer te beschermen)
Nog in het thema van het paard: ‘Welk soort eitje wil je graag?’ ‘Een spiegelei! Dat noemen ze ook een paardenhoef omdat het daarop lijkt.’ (Een paardenoog wordt dat in onze streek genoemd)
‘Bij de dokter mag je met het vervelende speelgoed spelen zodat je je niet verveelt.’
‘Het paard grinnikt.’ (Amai, wat is dat hier met al die paarden-uitspraken?) (meer…)
Ik vind de Amerikaanse sfeer van (landelijke) kerstversiering erg mooi. Vooral zo’n prachtig aangeklede haard met een mooie groene guirlande, grote windlichten met hoge kaarsen en dan van die Christmas Stockings: I love it! Hier zie je er een paar mooie (volgens mij dan toch hé):
Dus dit jaar ging ik ook voor de Kerstkous. Ik gaf er één cadeau op ons Femma-kerstfeestje, als surprise. We speelden vorige week een muziekquiz en combineerden dit met Secret Santa. We zorgden elk voor één pakje (zelf gemaakt, gekocht of samengesteld) dat op ons kerstfeestje verloot werd. En zo’n kerstkous is dan wel een leuke verpakking voor een assortiment kleine cadeautjes vond ik, stocking fillers zoals dat in het Engels zo mooi heet. Daarnaast maakte ik er ook eentje voor mijn moeder, naast het boek dat ik haar cadeau geef: de nieuwe Stefan Hertmans, De bekeerlinge. En ook voor mezelf maakte ik er eentje! Pinterest gaf me weer ideetjes genoeg om een kerstkous te maken en te versieren.
Ik tekende zelf een brede kousvorm en knipte die uit. Ik koos voor een zeer neutraal grijs katoentje om de kous te maken, met een laagje fleece om wat dikte te geven. Vòòr het in elkaar zetten versierde ik de voorkant van de kous: ik zette met de naaimachine groene vilten maretakblaadjes vast op de grijze stof, en naaide met de hand witte pailletjes als besjes vast.
Ik zocht wat naar de beste manier om de kous in elkaar te zetten: als ik de fleece mee vaststik, wordt de kous wel smaller dus kan er minder in en de vorm is wat anders, maar de bovenkant is dan wel netter vind ik. Als ik de fleece binnenkous apart maak en daarna in de buitenkous schuif, is de vorm van de kous beter, maar is de bovenkant moeilijker om netjes af te werken. Ik kan niet echt zeggen wat nu het beste is…
Bovenaan kregen de kousen een vilten sierband met sneeuwvlokken (Wibra) en een katoenen kanten lusje om aan de schouw te hangen. Ik ben wel tevreden met het resultaat 🙂
De maretak past ook perfect bij mijn favoriete kerst-quote van dit jaar: Let’s kiss under the mistletoe! Ik versierde mijn nieuw, tweedehands gekregen krijtbordje ermee, net als een aantal gehandletterde kerstkaartjes.
Ik wens ieder van jullie een vrolijk en warm kerstfeest!
De laatste dag voor de herfstvakantie mag dochterlief verkleed naar school komen voor een afsluiter van 2 Halloweenweken. Ik kocht een tijdje geleden al een zwarte tutu voor in de verkleedkist dus ik besloot dit nog wat verder uit te breiden met een heksenhoed, een toverstokje en een cape (die ook nog kan dienen voor andere verkleed-doeleinden). Pinterest bezorgde me zoals gewoonlijk inspiratie!
Een vriendin bezorgde me een flink pak grote vellen tekenpapier (met op de achterkant een misdruk) en hiervan maakte ik een hoed: een kegel met flapjes, en 2 donuts. Heel simpel! Die bekleedde ik met stof: een klein lapje zwarte katoen met paarse bolletjes en witte sterretjes, voldoende Halloween-achtig en niet groot genoeg om veel anders mee te doen. Nog wat extra versieren met pailletjes, een reepje gerecycleerde oranje kant en wat plastic tule van rond een boeket en klaar is de heksenhoed. Ik voorzag een strik voor onder de kin want een papieren hoed blijft natuurlijk niet zo goed zitten. Het is een kwetsbaar geval, dat weet ik wel 🙂 misschien dat ik volgende keer een echte hoed maak uit stof en sterke versteviging, of uit dikke vilt (dat wordt al wat duurder en vraagt een rondje materiaal bestellen want dat heb ik niet zomaar in huis). Deze hoed was een snelle en zeer goedkope constructie. Ik begon eraan op zondagavond toen dochterlief nog wakker was, en ik zei dat ik er ’s avonds aan zou verder werken. Ze vroeg of ik luid wou knutselen, zodat ze nog wat kon luisteren vanuit haar bed 🙂 en ’s ochtends was ze heel blij met haar mooie hoed!
Ook heel simpel: het is gewoon een takje uit de tuin, blauw geverfd en versierd met glitternagellak. Alhoewel dochterlief het vorige stokje dat we samen maakten blijkbaar liever heeft: een sterretje met glitterplastic.
Die is wat meer multifunctioneel: hier kruipt wat meer werk en materiaal in en de cape zal ook wel langer meegaan. Ik haalde het patroontje uit het boek Zelfmaak-ideeën voor de verkleedkoffer (niet meer leverbaar, helaas) van La Maison Victor. Ik had nog oranje en blauwe satijn liggen en zo’n cape is heel makkelijk in elkaar te steken natuurlijk 🙂
Kijk, de schattigste, vrolijkste kleine heks ooit!
