Ik heb het hier al eerder geschreven: manlief en ik zijn Lego-fans. Wij zitten te popelen tot wij de echte Legodozen mogen uithalen voor dochterlief, maar ze is nog net iets te jong, dacht ik…
Ik was deze week met dochterlief binnengegaan bij de speelgoedwinkel, af en toe mag een kindje eens gewoon zomaar een cadeautje krijgen hé. We verzeilden al gauw bij de muur Duplo en Lego. Duplo wil ik echter niet meer bijkopen, we hebben voldoende. Een tijdje geleden las ik over de Lego Juniors: sets voor kinderen vanaf 4 jaar. De blokjes zijn doodnormale Lego-blokken, ook de kleinste stukjes horen erbij, maar wanneer je de doos opent zitten de stukken onderverdeeld in enkele genummerde pakjes waardoor het kind stap voor stap iets kan bouwen, met speciaal vereenvoudigde bouwinstructies in een handig boekje. En – lo and behold – daar stonden de Lego Junior sets! En nog beter: één koffertje was afgeprijsd! Ik zie het niet meer staan op de site van Lego of Bart Smit dus het was een einde-reeksje. Wij hadden dus het geluk om een net koffertje Lego te kopen voor slechts 14 euro (de koffertjes kosten normaal 26,99 € zag ik later). Dochterlief is de trotse eigenaar van 2 minifigs, een hond, een auto en een tankstation, in de vorm van een hoopje blokjes. Rolpatroondoorbrekend, of toch een beetje hé! Dat was altijd één van de sterktes van Lego, de laatste jaren zijn ze wel steeds meer versnipperend aan het werken. Qua omzet begrijp ik dat, maar toch vind ik het wel jammer, zeker omdat de meisjes-sets geen klassieke minifigs gebruiken, maar figuurtjes die een stukje groter zijn. Er is gelukkig nog genoeg genderneutraal speelgoed, en niemand houdt ons tegen om jongensspeelgoed voor meisjes te kiezen of omgekeerd 🙂 Dochterlief had eerst een set met Batman en Superman op het oog, maar het koffertje vond ze ook fantastisch. En voor mij gaf de prijs de doorslag 😉
Thuis hebben we het meteen samen geopend. Er zaten drie zakjes in: het eerste is om de mannetjes en het autootje te bouwen. Eigenlijk lukte dat wel goed: dochterlief is 3,5 jaar, maar met mijn begeleiding kon ze de stukjes verzamelen en het stappenplan volgen. We keken samen wat ze nodig had, zij verzamelde de blokjes (prima oefening: kleuren, nopjes tellen, blokjes tellen, vormen herkennen, fijne motoriek,…). Het op de juiste plaats zetten lukte ook redelijk. Het goed aanduwen van de blokken is nog wat moeilijk merk ik wel. Maar dat is denk ik wel omdat ze nog gloednieuw zijn. Dat kan ik me herinneren uit mijn kindertijd.
Algauw was onze auto met tankstation (tweede zakje) gebouwd, maar dochterlief had al in het boekje gezien dat je ook een vuiliswagen en race-auto kon bouwen. Dat is immers de magie van Lego, in tegenstelling tot Playmobil waar de dingen toch meer zijn wat ze zijn. Voor de variaties komt het derde zakje tevoorschijn: daar zitten nog een heel aantal blokjes in waarmee je vrij aan de slag kan. We verbouwden ons tankstation ook een beetje en daar was onze vuilkar! Eerst wat sluikstorten en dan aan de slag 🙂
Wij zijn dus fan, dit is echt een prima kennismaking met Lego, en zonder dat je er weer een nieuwe reeks speelgoed voor moet starten. Later gaat dit gewoon naadloos over in de gewone sets. Laat het Legoën beginnen!