In 2020 deden wij aan staycation in plaats van een buitenlandse reis. We gingen begin juli naar de Ardennen en dat was (gelukkig maar) ook een echte vakantie.

Houffalize

We logeerden in Cocoon Hotel du Commerce in het centrum van Houffalize, een schattig dorpje aan de Ourthe in de provincie Luxemburg. Het hart van de Ardennen! Het is een mooi hotel, we hadden een ruime kamer voor ons drietjes en kozen voor half pension. Het eten was lekker, en als de kindvriendelijkheid in het gedrang kwam, bood het personeel zelf een alternatief aan. Zo heeft dochterlief in plaats van het voorgerecht meestal een kommetje soep gekregen. Zeker een aanrader, zelfs in deze corona-tijden. De mondmaskerplicht kwam net op tijdens ons lange weekend en dit werd goed gerespecteerd door het personeel en de meeste gasten.

Houffalize is erg klein, we maakten er wel een wandeling maar deden hoofdzakelijk uitstapjes.

Grottes de Hotton

Hotton is een dorpje dat aan de Ourthe ligt. Wat verderop tegen de heuvel liggen de Grottes de Hotton. Hiervoor had ik op voorhand ticketjes gereserveerd. Deze grotten zijn bij de mooiste van België, met prachtige kalksteenformaties. De gids legde goed uit hoe de grotten ontstaan en ontdekt werden (door een postbode uit Brussel!). De rondleiding duurt ongeveer een uur. Een heel leuk bezoek! Er is buiten ook een fijne nieuwe speeltuin. In het dorpje Hotton ligt een groot eiland in de Ourthe en daar is ook een grote speeltuin.

Houtopia

Houtopia is een museum van de zintuigen, voor kinderen. Het ligt in Houffalize-centrum. Er zijn 2 onderdelen: binnen is een ontdek-gedeelte waar elk zintuig aan bod komt, en buiten is een grote speeltuin. Kriebels in je buik tellen ook als een zintuig he?

Het binnengedeelte bezoek je op blote voeten of op kousen. Je kan zelfs sokken krijgen 🙂 Er is een deel om met geluid en muziek te experimenteren, met het zicht, met gevoel (onder andere een klein blotevoetenpaadje) en ook met geur en voor de dapperen: met smaak. Dat alles corona-veilig, want er zijn altijd begeleiders aanwezig en de smaakdispensers zijn proper 😉 Ik zou zeggen: dit is eerder voor jonge kinderen. Het zijn de experimentjes die je ook in Technopolis ziet, maar dan enkel in verband met de zintuigen. Voor dochterlief was het allemaal bekende materie maar de meeste dingen vond ze zeker heel leuk en heeft ze verschillende keren gedaan. Dus ik zou zeggen: tot 8 jaar zeker leuk, daarna wat minder denk ik.

De speeltuin is groot en kan ook voor oudere kinderen. Er is een superhoge glijbaan waarvoor je eerst een serieuze klim moet doen, en ook een springkasteel-parcours. Ook voor heel jonge kindjes is er genoeg te doen. Pret verzekerd!

Animalaine

Ha, een verborgen parel! Jaren geleden hoorde ik over het wolmuseum Animalaine bij Bastogne. Mijn oren spitsten zich meteen, ik hou van wol, garen, haken en breien. Dus ook hiervoor reserveerden we vooraf tickets. Het is een allerschattigst museum! Binnen wordt uitgelegd welke soorten wol er zijn, hoe je de wol klaarmaakt voor gebruik en wat je ermee kan doen. Dit wordt getoond door mensen met een beperking want Animalaine maakt deel uit van een centrum voor hen: La Source. Binnen heb je ook een afdeling Folklore of ‘Het leven zoals het was – 100 jaar geleden’. Een beetje Bokrijk, dochterlief vond dat ook heel leuk.

En dan kan je naar buiten, naar de woldragende dieren! Die worden ook verzorgd door mensen van het centrum. Er zijn verschillende schapen- en geitenrassen, alpaca’s, zelfs een wolharig varken of mangalica. En nog fijner dan tussen hun weides wandelen, is ze eten geven. Iedere bezoeker krijgt een klein zakje graantjes 🙂

Er is ook een klein speeltuintje en een cafetaria. En de omgeving is prachtig, bovenop een hoge heuvel waan je je precies op een alpenwei. Animalaine is klein maar fijn!

Bastogne war museum en Mardasson Monument

Na ons bezoek in de voormiddag aan Animalaine picknickten we bij het Mardasson Monument, waar de slag om de Ardennen aan het einde van WOII herdacht wordt. Dit enorme vijfhoekige monument herdenkt de strijd die de geallieerde bevrijders tegen de bezetters leverden in de winter van 1944-1945. Je kan het monument beklimmen en op de vijf punten kan je dan een bas-reliëf zien van alle plekken waar gevochten is.

Daarna bezochten we de Bastogne War Museum, een gloednieuw museum (of toch gloednieuw verbouwd). We kregen elk een audiogids en het verhaal werd ons door 4 hoofdpersonages verteld: een Waalse jongen en een jongedame, een Amerikaan en een Duitser. Er waren ook 3 films of voorstellingen te zien. En daartussen allerlei voorwerpen die ons die periode toonden. Het was erg mooi gedaan, en het was niet te expliciet voor onze zevenjarige dochter, die hier eigenlijk voor het eerst meer leerde over WOII. Ze kende voordien de naam maar wist niets over de strijd. Dit museum gaf haar een introductie op een manier die zij kan verwerken. Met respect, en niet angstaanjagend. Een heel mooi museum en een mooie benadering van het moeilijke onderwerp.

Dinant

Op de heenreis stopten we voor een picknick (in de auto want het regende) in Dinant, aan de Maas. We wandelden ook door de stad en bezochten de citadel die boven de stad uittorent. Je kan er met een kabelbaantje naar toe (dochterlief zei zo schattig: een kabeltjesbaan). De citadel dateert uit de Nederlandse periode (1815-1830). Ze speelde ook een rol in WOI toen Dinant in handen viel van de Duitsers en een martelaarstad werd (net als Dendermonde). Dit wordt geëvoceerd door een licht- en geluidvoorstelling. Binnenin de citadel werd in de jaren ’50 voor de toeristen een stuk loopgraaf van aan de IJzer nagebouwd, en een ingestorte schuilkelder waar de vloer scheef afloopt. Ik heb hier ook nog een foto van van toen ik klein was. We vonden de citadel zeker de moeite waard om te bezoeken.

Huy

Op de terugreis stopten we weer aan de Maas, in Huy, waar ook een citadel staat uit dezelfde periode. Hier ligt de focus weer op WOII want in Huy werden veel verzetstrijders opgesloten in de citadel. Waar de citadel van Dinant als museum heel moderne delen heeft, is dit in Huy niet zo. Het is zo ouderwets dat het schattig is! 🙂 Handbeschilderde bordjes met aandoenlijk Nederlands, bellen aan de grote poort waarna je binnen kan. Ik heb de indruk dat deze citadel (of toch het deel dat je kan bezoeken) veel groter is dan in Dinant. In vroegere jaren was er ook een kabelbaan om naar de citadel te gaan, maar die is niet meer actief. Ik heb dat als kleuter wel nog gedaan (zeggen mijn ouders). In elk geval is het nu een serieuze beklimming om naar de grote poort te gaan. Een mens zou ervan zeggen: Huy! Wij snappen het volledig 😉

Dat was onze staycation in de Ardennen in een notendop. Een heel toffe trip, dochterlief wil zeker nog eens terug en wij ook!