Rond Halloween gingen we een midweekje naar Drenthe in het noorden van Nederland. Wat ons vooral naar daar lokte waren de meer dan vijftig hunebedden die daar nog steeds te zien zijn. Mysterieuze overblijfselen van een tijd die lang vervlogen is – ideaal voor een herfstvakantie!

Hunebedden in Drenthe

Hunebed is de term die voor de ganggraven in Nederland en Duitsland wordt gebruikt, in Frankrijk en België spreekt men over dolmen. Maar eigenlijk is dit hetzelfde. De hunebedden in Drenthe zijn gebouwd door het Trechterbekervolk in het Neolithicum, zo’n 5000 tot 6000 jaar geleden. De grote stenen waren door de terugtrekkende ijskappen achtergelaten op de vlakten van Drenthe. Het Trechterbekervolk bouwde er grafmonumenten mee. Een hunebed is een constructie met minstens drie staande draagstenen en minstens één deksteen. Oorspronkelijk was een hunebed bedekt met grond zodat het een terp of grafheuvel was.

Het zijn indrukwekkende megalithische monumenten, die ook iets sprookjesachtig uitstralen. Ze zijn door de eeuwen heen de inspiratie van veel mythen en bijgeloof geweest: elfenheuvels, poorten naar een andere tijd of plaats,… Ook vandaag hebben megalieten nog niets van hun aantrekkingskracht verloren. Outlander maakt dankbaar gebruik van een henge, en bij Year one van Nora Roberts ligt de oorsprong van alle veranderingen ook bij een stenen monument.

De zoektocht naar de hunebedden

We zochten op voorhand informatie op over de locatie van de hunebedden, die geen namen maar codes hebben. Helaas zijn er geen duidelijke wegwijzers, ook al is er wel een Hunebed Highway.

We vonden de hunebedden in Eext dus niet terug, maar wel die van Rolde en Drouwen. Met flink wat geluk, moet ik wel zeggen… Ze waren wel de moeite waard. Op halloween, een herfstige maar zonnige dag, nat gras, en dan die machtige hunebedden onder de eikenbomen aantreffen: betoverend!

Er is één hunebed die wel goed aangegeven is: D27 in Borger, die ligt op het domein van het Hunebedcentrum. Dit is meteen het grootste hunebed van Drenthe.

Het museum zelf was gesloten voor renovatie maar we pikten wel een kleine expositie over de IJstijd mee. Daarna wandelden we door het Oertijddorp, waar reconstructies van de verschillende soorten bewoning van de steentijd, Bronstijd en IJzertijd staan. Het strooien dak is wel een constant gegeven, ook nu nog zie je er erg veel in Drenthe! Ik vind dat zelf heel mooi, het past ook heel goed in de omgeving.

Assen

We bezochten ook Assen, een leuke stad in de buurt. De museumtuin was een toevallig extraatje tijdens onze wandeling, maar wat voor één! Bovenop het dak van het gebouw, dat deels in de grond verzonken ligt, is een speelse, mooie tuin aangelegd. De stad is ook gezellig, ik kocht stroopwafels op de markt.

We zagen ook het beeld van Bartje, waarnaar ons Landalpark vernoemd is. Bartje is het hoofdpersonnage uit het boek van Anne De Vries. Ons park is dus zijn land 🙂 En wat een meevaller: mooie, ruime huisjes, een ponyboerderij, een zwembad en veel speelgelegenheid.

Drenthe is dus een fijne streek, met een mooi landschap en veel pittoreske huizen. De hunebedden zijn echt bijzonder en geven een reis net dat beetje extra dat wij altijd zoeken.