Een tijdje geleden maakte ik een Charles hemd voor manlief, uit mooie grijsblauwe double gauze van Nani Iro bij Julija’s shop. Ik had meteen al het idee dat deze stof met de zilveren accenten (die ik voor manlief niet in de kijker zette) ook prima geschikt was voor een jurkje voor dochterlief: ik ging voor Oona van La Maison Victor. Ik kocht dus meteen genoeg stof voor papa-dochter-twinning!

Oona van La Maison Victor met een kleine hack

Het patroontje dat ik wilde gaan maken had ik ook al in het oog: het Oona overgooiertje  (september/oktober 2017). Dit kleedje zag ik als teasertje voor het verschijnen voor dit nummer en het was liefde op het eerste gezicht!

Ik paste enkele dingen aan: ik maakte het rokje een pak langer en liet de rits achterwege. Op aanraden van Eva, een vriendin van de Naait Club, gebruikte ik elastiek in de volledige tailleband. La Maison Victor stelt zelf al elastiek voor in het achterpand.

Als laatste deed ik een puur esthetische hack: ik zette ruffles langs het voorpandje. Lekker romantisch! Voor die volants gebruikte ik de zilveren bedrukking van de stof, en ik gebruikte zilveren draad voor de sierstiksels (die ik zelf toevoegde want die zijn niet overal vereist volgens het patroon). Bling bling! Het rokpand en de tailleband knipte ik ook zo dat de zilveren bedrukking maximaal tot zijn recht kwam. Oh Nani Iro – big love!

De ruffles en de riempjes tussen het voorpand foefelen en ervoor zorgen dat alles toch netjes was bij het binnenstebuiten draaien… Dat was wel een preciesiewerkje. Maar het lukte toch en dochterlief was ook meteen gecharmeerd door de zilveren draad. Het valt niet zo op maar ik vind het erg fijn dat ze het meteen zag en mooi vond.

Oona in levende lijve

’t Is altijd wat spannend als je iets maakt: zal het ook echt goed passen? Ik was dus blij toen bleek dat dat het geval was! Wij gingen er mee naar het Museum van Schone Kunsten in Gent, voor Kunstendag voor Kinderen. Een superdagje!