Een tijd geleden kocht ik op een stoffenverkoop van Stoffenboetiek Anneke een stuk stof waar ik meteen een beeld bij had: de Rachel rok voor mij en een rokje op elastiek voor dochterlief. Twinning is winning 🙂 De stof is een glanzende damast-satijn met ingeweven bloemen en confetti in tinten die prima passen bij ons kleurtype: pastelblauw, wit, roze, wat geel. ..
Voor moeke: de Rachel rok
Naarmate de lente dichterbij kwam, kreeg ik meer zin om aan de rokjes te beginnen en op de Naait Club kwam het er van: de Rachel rok van La Maison Victor. De stof bleek niet zo heel makkelijk om te verwerken. Omdat het een satijnbinding is wil de stof nogal rafelen en de vezel is denk ik iets viscose-achtig dus nogal licht en statisch. Overal pluizige draden dus 🙂 Ik had wel succes met de blinde rits, voor de eerste keer een echt nette, effectief blinde rits. Al doende leert men hé.
De tailleband is me net iets te hoog, die zou ik volgende keer wel smaller maken. Maar het rokje is erg leuk, en de stof heeft uit zichzelf genoeg body om het volume met de plooitjes te tonen. Aan de achterkant stikte ik de plooitjes een paar centimeter toe, zoveel extra volume heb ik nu ook niet nodig! En zoals heel vaak bij La Maison Victor verlengde ik de rok flink. Ik ben niet klein en een minirok hoeft niet voor mij. Al bij al zeker een patroon dat ik nog zal gebruiken, die Rachel rok, zeker met een paar kleine aanpassingen.
Voor dochterlief: een rokje op elastiek
Dochterlief kreeg een simpel rokje op een brede gouden elastiek. Ik heb twee stroken stof geknipt door de hoogte te vergelijken met een rokje uit de kast. Zo bepaalde ik ook de lengte van de elastiek. Die stikte ik eerst aan elkaar met een zigzagsteek, voor rekbaarheid. Daarna maakte ik een koker van de twee rokdelen, en die zoomde ik al om. Vervolgens speldde ik de rok met plooitjes aan de elastiek, en stikte ik die weer met een zigzagsteek vast.
En nu: fotootjes van een lente-ochtend in onze tuin, de zon scheen nog niet echt over de muren en huizen heen. Maar je ziet dat het beloofde een mooie dag te worden, en dat werd het ook. Ik ging voor twinning-all-the-way met hetzelfde type schoenen, een trui in dezelfde kleuren. En wonder boven wonder ben ik er in geslaagd om een dochter op de wereld te zetten die erg op me lijkt! Dat telt ook hé 🙂
Laat het mooie weer nu maar komen, wij zijn er klaar voor!