Een echte uitdaging! Ik kocht een paar maanden geleden al de prachtige bedrukte jeansstof voor de Ditte-jurk van La Maison Victor. De stof is zo zalig zacht! Ik kijk er al naar uit om het kleedje te dragen. Het patroon staat in het tijdschrift van maart/april. Om eraan te beginnen moest ik wel even al mijn moed en dapperheid bij elkaar sprokkelen: er zijn maar liefst 16 patroondelen, groot en klein.
Mijn blogpostje is een beetje in dagboekstijl 🙂 Ik heb ettelijke weken aan deze Ditte bezig geweest op de Naait Club en tussendoor kwam het er niet vaak van. Een reden te meer waarom de Naait Club zo fijn is 🙂
Op de eerste Naait Club heb ik het patroon overgenomen en geknipt uit patroonpapier. Om goed te kunnen doorwerken op de volgende Naait Club ben ik vooruitziend te werk gegaan en heb ik thuis de delen uit de stof geknipt. Ik heb wel een paar centimeters aan de roklengte toegevoegd, dat mag voor mij toch op de knie komen, anders ga ik het niet graag dragen. En ondanks dat ik de ‘echte’ stof heb gekocht, met dus dezelfde stofbreedte, kreeg ik mijn stukken niet gelegd zoals afgebeeld in het tijdschrijft, waardoor ik wel moest puzzelen. Normaal zouden de rok en de mouw naast elkaar moeten kunnen liggen (tot de grootste maat die het patroon aanbiedt, en ik neem de middelste maat: 42), maar dat lukt dus overduidelijk helemaal niet, dat is zelfs geen kwestie van een paar centimeter. Of zou ik iets mis gedaan hebben?
Op de eerstvolgende Naait Club-avond begon ik met het in elkaar zetten: eerst het voorpand van het lijfje. Dat ging goed. Bij het rimpelen van het voorpand van de rok (dat op zich goed ging) was net mijn spoeltje op tegen het einde van de avond, dus daar heb ik wat langer over gedaan. Tegen het einde van de avond had ik blauwe vingers, ook al had ik de stof al voorgewassen.
Nog een Naait Club-avond later heb ik uiteindelijk de rokdelen gerimpeld! Ik heb wel niet de methode gebruikt die beschreven werd, ik heb met een driegdraad de rimpels gemaakt en ben er dan een keer of 3 over gegaan met de naaimachine, en dan heb ik de driegdraad verwijderd. Dat lukte me het best. Ik maakte ook het achterpand inclusief rimpelrok – daar ben ik al vanaf!
Met de start van het nieuwe schooljaar heb ik eindelijk verdergewerkt aan mijn Ditte, zowel op de Naait Club als thuis. De volgende fases waren: de blinde rits (gelukt!), de zijnaden, de kraag (gelukt!), en de mouwen: ook gelukt – al heb ik de afwerking wel wat anders aangepakt: ik heb een soort biais gemaakt van de manchet. Eigenlijk moest ik een smal jeans-tunneltje binnenstebuiten keren en na de mouw-ophoudlintjes te keren zag ik dat niet zo zitten, laat ons zeggen dat ik er een beetje de blues van kreeg…
Vervolgens nog de zoom, de drukknoopjes (in twee etappes want ik had er blijkbaar niet genoeg gekocht) en de draadjes en presto! Klaar voor een paar rondjes in de wasmachine! Ja, dat blauw dat overal achterblijft vind ik echt wel een minpunt, het model van het kleedje zelf vind ik erg tof, en de stof is ook erg mooi qua print, net zoals de zachtheid en stretch.
