Posts Tagged ‘Johanna’

Banana mug cakes

Mug cakes zijn kleine cakejes die je in een kopje klaarmaakt in de microgolfoven. Het gaat razendsnel, enkele minuten nadat je bedenkt dat je wel zin hebt in een dessertje, ben je al aan het smullen! In een kommetje meng je de ingrediënten, je giet ze in een beker en die gaat de microgolfoven in. Je ziet voor je ogen (toch als je, zoals ik, postvat voor de oven of microgolfoven om de vorderingen gade te slaan) het cakeje soufflé-gewijs over de rand van de beker opstijgen! Alleen dat al brengt voldoening!

Mijn geliefde Pinterest loopt over van de recepten, met chocolade, caramel, pindakaas,… Ook andere bloggers wagen zich er aan! Hier kan je lezen wat Team Confetti er van bakt (hehe). Je kan het jezelf nog makkelijker maken en de Dr. Oetker-mix uit de supermarkt proberen. Dat heb ik niet gedaan, maar heel misschien overwint mijn nieuwsgierigheid het wel van mijn scepsis tegenover ready-made mengelingen. In elk geval, het is helemaal niet moeilijk om een mug cake te maken 🙂  Ik probeerde al een chocolate mug cake, de eerste keer had ik bakpoeder met baking soda verward en kreeg ik een nogal explosief vulkaantje van net iets te zoute chocoladesaus 🙂 de tweede keer liet ik me daar niet meer aan vangen en jammie, dat was een lekker chocoladecakeje!

Maar het recept dat me tot nu toe het beste beviel, vat één van de luxeproblemen van de Westerse wereld aan: de bruine banaan. Je weet wel, je koopt een trosje bananen en eet er trouw elke dag één. Maar op een dag is het kritieke punt bereikt en vanaf dan zijn ze gewoon niet meer smakelijk. Klef, te zoet, plakkerig en slap. Bah! Ik probeerde al een paar recepten om deze arme verschoppelingen toch te verwerken. Waste no food, you know! Deze Banana Mug Cake is tot nu toe het lekkerste en makkelijkste. Ik bekeek enkele recepten, en paste me aan aan wat ik in de voorraad- en koelkast had staan.

Dus! Ziehier hoe je te werk gaat:

  • 1 geplette, te rijpe banaan
  • 1/4 theelepel bakpoeder
  • 1 ei
  • 1 eetlepel vanillesuiker
  • 1 eetlepel gesmolten boter
  • 1 eetlepel yoghurt (ik gebruik volle Bulgaarse yoghurt)
  • 1 eetlepel bruine suiker
  • 3 eetlepels bloem
  • Snuifje zout

Meng de ingrediënten, giet in een beker, en zet anderhalf tot 2 minuten in de microgolfoven, op volle kracht. Als je er twee tegelijk maakt, verdubbel je de tijd! Het resultaat is niet zoals een klassieke cake, het is een kruising tussen cake, soufflé en pudding. Ik heb het nog niet koud gegeten, enkel lauwwarm, en dat is echt heel lekker 🙂

img_0119 Banana mug cakes

Delen:

Wekelijkse inspiratie – Peuterboeken

Leuke kinderboeken voor peuters

Aangezien ik bij de Uil werk, is het vast geen verrassing dat boeken bij ons thuis heel belangrijk zijn, en ook dochterlief heeft al een hele bibliotheek!

Enkele favorieten op dit moment zijn:

Yumi en Kimono

Deze had ik enkele jaren geleden eigenlijk voor mezelf gekocht, omwille van de mooie kleuren en schattige Japanse popjes en diertjes. De schrijfster is de Franse Annelore Parot. Dochterlief blijkt deze boeken ook leuk te vinden: er zijn zoekplaten, flapjes en raadseltjes. Haar woordenschat is ondertussen uitgebreid met de woorden kokeshi, sushi en Totoro.

 img_0135 Wekelijkse inspiratie - Peuterboeken 

Tiny

Een grote stapel Tiny-boeken heeft sinds enkele maanden zijn plek tussen de boeken. De meeste komen van de rommelmarkt, dat is het voordeel van een reeks die al sinds 1954 gedrukt en herdrukt wordt! De prenten hebben een onmiskenbare retro-charme en dochterlief heeft zeker haar favorieten: Tiny in het circus, Poeffie op stap, Tiny op de boot, Tiny in het park,… Ik heb zelf goede herinneringen aan Tiny aan zee, en vooral aan de pondvis. Dat is een beest, zoals een walvis en een maanvis en een goudvis. Makes perfect sense!

 img_0133 Wekelijkse inspiratie - Peuterboeken 

Gouden boekjes

Nog zo’n klassieker, die wij in mini-formaat in huis hebben. Ik kocht de losse boekjes bij Fred & Ginger, je kan ook een leuke traktatiebox kopen. De Gouden Boekjes worden nog steeds bijgedrukt, dus we hebben een mix van oude verhaaltjes, en nieuwe. Ze zijn zo klein en grappig, en passen perfect in het poppenhuis! 

 img_0134 Wekelijkse inspiratie - Peuterboeken 

Delen:

Ontspannen ouderschap

Er zijn een karrenvracht boeken, sites en organisaties die je bestoken met tips, meningen en wetenschappelijke studies over hoe je nu als ouder het beste omgaat met je kind. Ook elke andere ouder heeft zijn eigen mening over hoe het hoort. Leren eten, leren slapen, leren luisteren, laten huilen, niet laten huilen, puree of stukjes eten, in 1 bed slapen of net elk in zijn eigen bed, en dat is nog maar het topje van de ijsberg! Het komt van alle kanten op je af, wanneer je een jonge moeder of vader bent. Soms is dat best verwarrend. En erger, soms krijg je wel eens een slecht gevoel als jij iets anders schijnt te doen dan ‘de meerderheid’, wat dat dan ook betekent. Gelukkig zijn er ook enkele andere stemmen.

bad-parenting-books Ontspannen ouderschap

Guy Delisle waarover ik hier al schreef, heeft een reeksje boeken over ‘neglectful parenting’. Jeweetwel, je aandacht die net even verslapt. Geef toe, niemand is perfect… Hier kan je een paar pagina’s bekijken. Er bestaat ook een Nederlandse versie: ‘Gids voor slechte vaders’.

Go the F*** to sleep’ van Adam Mansbach is nog zo’n grappig boek. Een uitgeputte ouder die het 456e verhaaltje aan zijn schijnbaar onvermoeibare kleuter of peuter voorleest, en denkt van ‘Toe, slaaaaap nu toch gewoon, dat is wat ik ook wil doen!’.

‘The honest toddler’ van Bunmi Laditan (hier is haar blog) bekijkt de zaken van de andere kant. Vanuit (redelijk sarcastische) kinderogen wordt naar het hele opvoedproces gekeken, en de nodige commentaar wordt geleverd. Soms herkenbaar, soms hilarisch!

Dat is dus het ‘ontspannen ouderschap’: toegeven dat je de wijsheid niet in pacht hebt, en dat het soms best moeilijk is om beslissingen te nemen, om consequent te zijn, en om 20 jaar in de toekomst te kijken en te zien wat voor volwassene er zal voortkomen uit jouw opvoedstijl. Oh wacht, dat kan niemand 🙂

‘Relax Mama’ (van De club van relaxte moeders, onder de hoede van Elsbeth Teeling) vat alles nog het best samen: Die andere moeders doen ook maar wat. Ontspan een beetje, probeer je intuïtie te volgen, en als je het gevoel hebt dat je geen intuïtie hebt, volg dan je kind. Als ik twijfel, denk ik even aan deze, en andere, stemmen over ontspannen ouderschap. Ik ga er een beetje vanuit: als ik een gezonde, meestal blije peuter heb, dan doe ik het blijkbaar best ok 🙂 oef!

relax-mama Ontspannen ouderschap

Delen:

Wekelijkse inspiratie – Reisverhalen in stripvorm

Vorige week waren we in Nederland. In Nijmegen zagen we in de Sint Stevenskerk een muurschildering van een, op zijn zachtst gezegd, eerder aparte heilige: Sancta Ontcommer. Wat een naam 🙂 en wat een verhaal! Deze jongedame werd tegen haar zin uitgehuwelijkt aan een heidense koning. Ze bad tot God om hieraan te ontkomen (pun intended!) en wat deed de almachtige? Hij gaf haar een baard. Wat een hulp! En ok, ze moest niet trouwen, maar voor haar ongehoorzaamheid en koppige vasthouden aan haar geloof, stierf ze toch de martelaarsdood. Bizar verhaal!

dsc_0201 Wekelijkse inspiratie - Reisverhalen in stripvorm

In elk geval moest ik meteen hieraan denken: in één van mijn favoriete strips komt haar (fictieve) kloosterorde voor, speciaal voor dames en meisjes met baarden die anders enkel op freak shows en in circussen terecht kunnen. Ik stel jullie voor: Het Slapend Kasteel of Castle Waiting. Het verhaal is grappig, de tekenstijl is zo gedetailleerd, de uitgave met harde kaft is verleidelijk. Linda Medley is de auteur, ze tekende jaren voor bekende comicseries van DC, en kon uiteindelijk haar eigen verhaal tekenen en schrijven. Hier kan je een leesfragment van 29 pagina’s downloaden! In het Nederlands is het boek niet meer te krijgen, in het Engels wel nog.

img_0112 Wekelijkse inspiratie - Reisverhalen in stripvorm

Op vakantie houd ik zelf altijd een klein dagboekje bij, met wat we bezocht hebben, wat we gegeten hebben, af en toe eens iets grappig dat gebeurt… Ik heb al een hele collectie dagboekjes en ik probeer ook regelmatig wat te tekenen. Ik bewonder mensen die een getekend dagboek bijhouden.

Guy Delisle is daar fantastisch in! Hij heeft dagboeken uitgebracht over Noord Korea, China, Birma en Israël. Vaak is hij daar enkele maanden mee met zijn vrouw die voor Artsen Zonder Grenzen werkt. Zijn stijl is vaak simpel maar hij kan er alles mee duidelijk maken. Inspirerend! Zijn laatste reeks gaat over ‘slecht ouderschap’, met de nodige humor. Op zijn blog kan je veel schetsen bekijken.

Dichter bij huis is er Maaike Hartjes, een Nederlandse die haar verblijf in Hong Kong van tekeningen voorzag. Ze gebruikt duidelijk Aziatische invloeden in de kleine kawaii gezichtjes die de emoties overduidelijk weergeven.

Tze van de blog Mêh is daar ook goed in: ze is Nederlandse maar woont al enkele jaren in Duitsland. Ik volg haar blog sinds ik enkele jaren geleden op F.A.C.T.S. haar dagboek op papier kocht. Hier kan je een leesfragment van 23 pagina’s downloaden! Tze schrijft over spelletjes, koken & eten, de eigenaardigheden van verschillende landen… Ik vind haar erg grappig!

1-300x224 Wekelijkse inspiratie - Reisverhalen in stripvorm

 

 

Delen:

Barrio Cantina

Op een zonnige brugdag in mei gingen manlief, dochterlief en ik naar Gent. Een beetje shoppen, een beetje wandelen, een beetje eten!

 img_0093 Barrio Cantina 

Manlief en ik hebben in Gent gestudeerd, er elkaar leren kennen, op kot gezeten, gewerkt en samengewoond in een appartement met ware vintage-stijl. Trendy avant la lettre, quoi! We komen nog regelmatig met plezier naar Gent. Het foodtruck-festival Barrio Cantina, onder de vleugels van Pole Pole, was een fijne reden. We kwamen rond de middag aan en op de Korenmarkt waren de kraampjes nog net niet open. Daarom genoten we even van het oude stadscentrum en bezochten we onze Uilen-collega’s aan het St.-Baafsplein

 img_0091 Barrio Cantina 

Daarna was het tijd voor een hapje. Geen pitta of slappe frieten aan deze kraampjes! Dit zijn hippere eettentjes, allemaal zeer mobiel om van plek naar plek te trekken. Schattige kleine oldtimer-camionetjes en wagens waren in een cirkel rond de St.-Niklaaskerk verzameld. We begonnen met enkele vegetarische Vietnamese loempiaatjes, en dan een thaïs laksa-soepje. 

 img_0098 Barrio Cantina 
 img_0082 Barrio Cantina 

Vervolgens een echte Indische curry met poppadums, en als drankje een virgin piña colada, recht uit de kokosnoot die voor onze ogen werd geopend. Spectaculair en naar het schijnt ook zeer gezond.

 img_0083 Barrio Cantina  
img_0084 Barrio Cantina  

img_0080 Barrio Cantina  

Het enige nadeel is dat de hapjes klein zijn en de prijs toch naar de hoge kant. Gelukkig is er het terras van de Hema, waar we nog een lekkere couscoussalade en een fruitslaatje aten. 

Ik was enkele maanden niet in Gent geweest. Het winkellandschap was alweer veranderd! H&M heeft zijn nieuwe, hippe kindjes ook losgelaten in Gent: &Other Stories, en COS. De stijl van beide winkels lijkt wat op elkaar: wat specialer, luxueuzer, architecturaler, minder voor de hand liggend dan de oude vertrouwde H&M. &Other Stories heeft ook een aantrekkelijke make-uplijn. De prijs ligt wat hoger dan in de H&M, maar nu ook niet heel hoog. De sfeer in de winkels is trendy en Scandinavisch, verrassend genoeg! Een licht interieur, mooi bleek hout en open meubels zorgen voor een transparant gevoel waar je je meteen een beetje zen bij voelt. 

Dochterlief was uitermate flink, had mooi meegegeten en op de Kouter had ze lekker gelopen en gespeeld. Daar word je moe van, en hongerig. Op de terugweg aten we een vieruurtje bij Caffè Caffee: een lekkere pannenkoek voor ’t kindje, en chocoladebrownie en broodpudding voor manlief en mezelf. Dat was een fijne afsluiter voor een dagje Gent!

 img_0079 Barrio Cantina 

Delen:

Wekelijkse inspiratie

Schoenen! Er schuilt een ware Imelda Marcos in mij. Er is de zoektocht naar mooie schoenen, die ook comfy zijn, en passen bij verschillende stukken uit de kleerkast, en er is de hebberigheid die ontstaat als je net dat ene paar ziet, dat gewoon mee naar huis moet. Er is ook het fenomeen van de miskoop. In de winkel pasten ze hoor, maar als je ze dan echt draagt, doen ze toch hier of daar pijn, of zijn ze net te groot of te klein. En dan gaat de queeste gewoon verder. Ik moet wel, toch?

Hier vind je enkele van mijn favoriete merken, die net dat beetje anders dan anders zijn:

Chie Mihara

Prachtige, vaak feestelijke, originele schoenen. Redelijk duur wel… Ik let goed op of ik er in outlet tegenkom waar mijn naam opstaat. Hieronder: dat zijn niet mijn voeten en schoenen, I wish they were 🙂

 img_0111 Wekelijkse inspiratie 

Salt Water Sandals

Mijn ontdekking van dit jaar. Heel simpele retro sandalen uit de USA, waar ze al verschillende decennia populair zijn. Eerst bestonden ze enkel voor kinderen, nu ook voor dames. Hoera! Ze zijn supercomfy, en passen onder heel veel kleedjes en broeken. Ik koos voor gouden sandalen en bestelde ze bij Big & Belg in Amsterdam. 

 img_0110 Wekelijkse inspiratie 

Mohop

Ok, dat is een specialleke. Mohops zijn veganistische schoenen met een houten zool, een fake leather voering en een systeem van rekkers en nagels waartussen je gekleurde linten kan weven tot de sandaal van jouw smaak! Ze worden in Chicago gemaakt door een klein bedrijfje. 

 img_0109 Wekelijkse inspiratie 

Delen:

Polkadot nails

Op de één of andere manier heb ik een verzameling nagellak aangelegd, zonder eigenlijk vaak mijn nagels echt te lakken. Ja, mijn tenen krijgen een leuk kleurtje in de zomermaanden, maar mijn handen echt niet vaak. Na één dag is gewone lak al beschadigd. Mijn nagels professioneel laten manicuren is ook niet mijn ding. Maar toch volg ik op Pinterest en Instagram nagellak-fans en kan ik een nieuw kleurtje of een nieuw trucje niet weerstaan. img_0045-0 Polkadot nails Groot was mijn vreugde toen ik de dotting tool ontdekte! Een goedkoop dingetje: het is net een pennetje met aan weerszijden een bolletje, waar je stipjes mee kan zetten. Ik heb eentje van Essence, maar ik zag op Pinterest dat je je eigen dotting tool kan maken met bijvoorbeeld een kopspeldje dat je in de gom van een potlood prikt. Typical me om dat de avond na mijn trotse aankoop te ontdekken 🙂 Pinterest kon me algauw inspireren tot een polkadot manicure. Ik probeerde er eerst eentje in confetti-kleurtjes, heel vrolijk! En het fijne eraan is: je kan deze lak makkelijk vijf dagen laten zitten, dan zijn er wel al beschadigingen maar het valt nauwelijks op en is ook heel makkelijk te retoucheren. Omdat beelden meer zeggen dan woorden: hier zie je hoe ik te werk gegaan ben!  img_0048-0 Polkadot nails De dotting tool van Essence en de kleurtjes die ik koos, één maal Only you (ICI Paris XL) – Folliage en drie maal Catrice: Iron Mermaiden, The Armee Glow en My Café au Lait at the Nôtre Dame. Fantastische namen! Nog een reden om nagellak te kopen 🙂 Het plastic dekseltje is ideaal voor drupjes nagellak, die er, als ze droog zijn, gewoon afgepeld kunnen worden. In een vorig leven was het een Pringles-dekseltje: Once you pop, you can’t stop!  img_0047-0 Polkadot nails Eerst een basislaagje (van Hema). Dit beschermt je nagels ook tegen verkleuring als je donkere nagellak gebruikt. img_0050 Polkadot nails   img_0051-0 Polkadot nails En dan stippelen maar. Moeilijk is het niet, gewoon traag te werk gaan en dan lukt het, ook met je ‘andere’ hand. img_0058-0 Polkadot nails Nog een laagje kleurloze nagellak erover en klaar! Weer een vijftal dagen grappige nageltjes.

Delen:

Wekelijkse inspiratie

img_0107 Wekelijkse inspiratie

Wait But Why schrijft vaak over thema’s die me boeien. Zijn meest recente artikel gaat over Tesla, een firma van Elon Musk, ook wel gekend als The Real Life Iron Man. De man heeft het tot zijn missie gemaakt om de mensheid te helpen. Hij werkt aan een ruimteprogramma, SpaceX, zodat we andere planeten kunnen koloniseren, dat vindt de science fiction-fan in mij schitterend. En hij wil de elektrische auto, batterijen en laadpalen veralgemenen zodat we de klimaatopwarming kunnen tegenhouden, en dat vindt het geitenwollensokken-meisje in mij fantastisch. Elon Musk zal een even grote naam worden als Newton of Edison of Einstein. Het is geen makkelijk artikel (het is ook behoorlijk lang) maar het is met humor geschreven, door iemand die net als de meeste mensen geen of weinig voorkennis over de onderwerpen heeft, maar wel interesse. De rest van de blog is ook de moeite, onder andere over Noord Korea, artificiële intelligentie en babynamen.

Verder dacht ik deze week na over:

Hoe geef ik geld cadeau op een originele manier? Ik heb al wat ideeën verstopt op een geheim Pinterest-bord. Geheim, want anders is de verrassing er gauw af. Maar ik ben op zoek naar nog meer ideetjes! Suggesties welkom!

Ergonomisch babydragen (in mijn geval peuterdragen). Oh, de prachtige stoffen van Oscha! En nu nog leren met een doek dragen 🙂

liberty-jig-of-joy-baby-wrap1 Wekelijkse inspiratie

Naaien: alweer prachtige stoffen, nu van Kokka. Ze hebben ook stofjes met de Moomins, van de Finse schrijfster en illustratrice Tove Jansson. Nog zo’n favoriet van mij!

moomin-profimg-01 Wekelijkse inspiratie

Delen:

One pot pasta

Ah, Pinterest! Een onuitputtelijke bron van ideeën over, ja, over alles wat je kan bedenken eigenlijk. De naam komt van interessante items die je kan ‘pinnen’ op een virtueel moodboard. Vaak blijft het daarbij… Maar af en toe voeg ik de daad bij het woord! Ik maakte recent al mug cakes, breide een muts voor dochterlief (2 zelfs, eentje te klein en eentje juist), en ook het topje waarover ik hier al schreef, is rechtstreeks schatplichtig aan  Pinterest. Zaterdag ben ik weer eens tot actie overgegaan, en heb ik een receptje geprobeerd dat ik al regelmatig zag terugkomen: one pot pasta. Het is exact zoals het klinkt!

img_0102 One pot pasta
De ingrediënten zijn eenvoudig: 250 gram spaghetti, kerstomaatjes, look, sjalot, wat diepgevroren spinazie en basilicum, grillworst, peper en zout. Het Amerikaanse recept vroeg Andouille als worst, maar recepten zijn er om naar je hand te zetten, of niet soms?

img_0101 One pot pasta  
img_0099 One pot pasta  img_0103 One pot pasta
Voeg de ingrediënten samen in een kookpot, giet er 3 cups water bij, breng aan de kook en laat zachtjes pruttelen gedurende 10, 12 minuten. De pasta is gaar, het water is bijna allemaal weg, de tomaatjes zijn stukgekookt tot een lichte saus, gebonden door het zetmeel van de spaghetti. Succes!

img_0104 One pot pasta

Update

Ondertussen zijn we al geoefende one pot pasta-makers! Dat staat hier zeker twee keer per maand op het menu, op van die drukke dagen dat ik eigenlijk geen zin of tijd heb om te koken. Nog steeds met grillworst en kerstomaatjes, maar nu ook met een flinke portie broccoli erbij. Trouwe lezers weten dat ik groenten hoog in het vaandel draag. Ik gebruik ook onze favoriete pasta: Penne piccolini van Barilla, klaar op zes minuten en geschikt voor kindermondjes zonder doorsnijden.

Ook maak ik de one pot pasta niet meer op het fornuis klaar, waar je moet bijstaan en roeren en alles waar drukbezette moeders geen tijd voor hebben. Ik maak dit nu klaar in de microgolfoven. Ik gebruik daarvoor mijn Ultrapro 3,5 liter van Tupperware (nee, Tupperware sponsort me niet!).

Onderaan gaat de pasta. Ik hak de look en sjalot in mijn kleine hakker Extra Chef (al eveneens van mijn niet-sponsor Tupperware 😉 ) en dat potje vul ik anderhalf keer met water om over de pasta en look & sjalot te gieten. Dan kerstomaatjes erover, die ik inprik (wie heeft er tijd om ze in twee te snijden?). Vervolgens gaat de grillworst erbij in kleine blokjes, peper en zout erbij en even roeren. Daarna een laag broccoliroosjes, al dan niet uit de diepvries: die mogen stomen dus dan roer ik niet meer.

2 keer 8 minuten (iets minder als je diepvriesbroccoli gebruikt, ondervind ik) op 900 watt en klaar! Nog versgeraspte parmezan erbij en een punt erbij op je vlijtige-gezond-kokende-moeder-spaarkaart!

Delen:

The team 

Op 1 juni waren we te gast op de avant-première van de eerste 2 afleveringen van The Team, een nieuwe Nordic Noir-serie die eerst via telenet te zien zal zijn, daarna op DVD zal uitkomen en in het najaar ook op VTM getoond zal worden.

20150601_195247 The team 

Het bijzondere aan deze serie is de internationale samenwerking in meerdere betekenissen: de productie van de serie gebeurde in verschillende landen, met een cast uit Duitsland, Denemarken en België, en ook achter de schermen was het werk verdeeld over deze landen.

Het verhaal van de serie en de setting zijn logischerwijze ook internationaal. We vlogen meteen heen en weer, tussen niet alleen Duitsland, Denemarken en België maar ook Oostenrijk en Zwitserland. Even een tipje van de sluier oplichten: op 3 dagen tijd gebeuren er in 3 landen 3 moorden met dezelfde brute en opvallende werkwijze. Europol komt in actie: de agenten van België (onze eigen Veerle Baetens), Denemarken(Lars Mikkelsen) en Duitsland (Jasmin Gerat) moeten de koppen samensteken.

2015-06-02-21-42-50 The team img_20150601_200643 The team 

De eerste 2 afleveringen smaakten absoluut naar meer. De sfeer is grimmig, het geweld is expliciet. Maar de speurders zijn echte mensen en bij elke plotwending raak je meer verstrikt in het web. Verschillende verhaallijnen kruisen elkaar, en als kijker tast je echt in het duister: wat is er nu gebeurd? Wie zou erachter zitten? Wij kijken al uit naar het vervolg!

De trailer kan je hier bekijken.

Leuk extraatje: de titeltrack is geleverd door Intergalactic Lovers: Northern Rd. van hun album Little Heavy Burdens.

Delen:

1 33 34 35 36

Paste your AdWords Remarketing code here