Archive of ‘Moeke’ category

Wekelijkse inspiratie – Snel, gezond & lekker

Nu het schooljaar weer begonnen is, zal in sommige huishoudens de avondspits nogal druk geworden zijn. Ik heb ondertussen een bescheiden repertoire aan snelle, makkelijke, maar toch gezonde receptjes opgebouwd. De meeste komen niet echt uit een kookboek, maar gewoon, je weet hoe dat gaat, je kijkt in de koelkast en diepvriezer en dan maak je daar iets mee hé.

Hier zijn enkele heel makkelijke gerechten waar je echt niet veel werk aan hebt. Ik ga hier geen echt recept noteren, gewoon een lijstje ingrediënten en wat aanwijzingen. Alle receptjes zijn uitgebreid getest en peuter-proof bevonden.

Een kwartier: Vis en broccoli

  • Blokjes zalm (of andere vaste vis)
  • Woknoedels (Amoy)
  • Broccoli (vers of diepvriesroosjes)
  • 1 eetlepel sesamolie
  • 1 eetlepel sojasaus
  • 1 eetlepel mirin (een zoete Japanse rijstwijn)
  • 1 koffielepel rijstazijn

Bak de vis in de pan en stoom intussen de broccoli in de microgolfoven in een stoommandje. Wanneer beiden klaar zijn, voeg je de broccoli bij de vis, en je doet er de woknoedels bij. Schenk er de smaakmakers bij en wat extra water en laat nog even pruttelen terwijl je de woknoedels losroert. En hop, het is klaar! 15 minuten is al wat je nodig hebt.

Ondertussen is er hier wel een logistiek probleem bij ons: de woknoedels zijn uit het assortiment van mijn gewone supermarkt verdwenen! Nu moet ik speciaal op expeditie, zeg.

Een half uur: Vis en courgette (Valt het op? Dochterlief eet graag vis!)

  • Courgette
  • Zoveel moten zalm (of andere vaste vis) als je mensen aan tafel hebt
  • Orzo (Griekse pasta)
  • Als extraatje: feta

Snijd de courgette in schijfjes, leg in een ovenschotel samen met de vis, besprenkel met wat olijfolie, en kruid naar smaak. Een goed half uur in de oven (180-200 °C) zou genoeg moeten zijn, maar als je erg fijne stukjes vis hebt, zal je best eerst de courgette al wat oventijd geven en dan pas de vis toevoegen. Kook intussen de orzo. Dien op met verkruimelde feta.

Een uur: Sopranos-schotel

Dit is een recept uit het Sopranos Family Cookbook, dat ik jaren geleden kocht. The Sopranos is één van onze favoriete TV-series en onze Sopranos-schotel is ondertussen een echte klassieker.

  • Italiaanse chipolata’s (of andere worst)
  • Aardappeltjes: niet geschild, goed gewassen en in stukken gesneden
  • Groenten: paprika, ui, kerstomaatjes, champignons, courgette, aubergine, prei, rode biet: ik gooi daar gewoon alles in! Het eigenlijke recept houdt het bij paprika en ui.

Ik zet de aardappeltjes eerst 7 minuten in een stoommandje in de microgolfoven, terwijl de oven voorverwarmt en ik de groenten in grove stukken snij, in een ruime ovenschotel doe en een flinke geut olijfolie en mediterrane kruiden toevoeg. Petatjes erbij, eens goed door elkaar roeren, en dan de chipolata’s ertussen en een klein uur in de oven (180-200 °C). Je hebt er geen omkijken meer naar, dus na die eerste 7 minuten heb je gedaan!

image2-1024x1024 Wekelijkse inspiratie - Snel, gezond & lekker

Hebben jullie nog snelle, makkelijke receptjes? Laat maar weten!

Delen:

Breaking news

Dat is dus prima gegaan hé, die eerste schooldag!

Geen reservekledij nodig gehad. Boterhammen gegeten (ok, niet zoveel als thuis of op de crèche). We krijgen behoorlijk veel te horen over haar dag. Namen van kindjes, een liedje,… Al eens goed gevallen (je bent een kleine avonturier of je bent het niet).

De juf was ook blij 🙂

En de moeke ook!

 

(meer…)

Delen:

De eerste schooldag

Gisteravond hebben manlief en ik met vereende krachten het rugzakje klaargemaakt, en kleertjes uitgezocht, zodat we samen met dochterlief vanmorgen vlotjes konden vertrekken, naar school.

image1-1024x1024 De eerste schooldag

Vanmorgen gingen we eerst een kijkje nemen op de buitenschoolse opvang, daar was het vandaag erg kalm, want heel veel ouders hebben natuurlijk vrij genomen. Dat bleek ook op de speelplaats! Eerst was het nog rustig, en dochterlief vond het allemaal prima. Ze kreeg haar symbooltje van juf Vera: een vogeltje. Het oudere zusje van een vriendje op de crèche kwam dochterlief al eens knuffelen, haar broertje komt in november ook naar school.

Zo’n eerste schooldag is wel wat speciaal, er kwamen steeds meer ouders en kinderen op de speelplaats en dochterlief werd steeds stiller. Het is ook wel de ene nieuwe indruk na de andere natuurlijk. Alle juffen werden voorgesteld, en dochterlief wou toch liever op de arm genomen worden. Maar juf Wendy kon haar al snel tot een lachje verleiden. En daar gingen ze, de gang in om hun spulletjes aan de kapstok te hangen. Er was een klein beetje protest maar de juf kon er prima mee om. We zagen nog hoe dochterlief flink meedeed met de andere kindjes. Dat was het dan. Ons kindje zit op school!

image-1024x1024 De eerste schooldag

Voor mezelf is dit weer een nieuwe stap. Er zijn nog wat praktische vragen: wat mogen we meegeven als tussendoortje en wat niet? Waar moeten we haar precies afzetten en ophalen? En er is een emotionele kant. Zal ze het goed doen? Vast wel. Zal ze leuke vriendjes hebben in de klas? Hopelijk wel… Zal ze ons missen? Een beetje misschien. Maar wij zijn er altijd voor haar, haar veilige thuishaven. Daar kan ik gerust in zijn, en dan voel ik me er al beter bij 🙂

Delen:

Aftellen naar 1 september

Wij tellen af…

Nog 1 dag naar de crèche…

Nog 7 keer slapen tot 1 september…

Nog 7 keer slapen tot dochterlief voor het eerst echt naar school gaat.

Er heerst dus een lichte sfeer van anticipatie in ons gezin. Een klein beetje stress, allez. Vorige week ben ik met dochterlief de klas gaan verkennen en 1 van beide juffen gaan ontmoeten (de andere hadden we al ontmoet). Ik heb er wel een goed gevoel bij en dochterlief voelde zich toch snel thuis in de klas, bij het speelgoed. Ze komt samen met nog 1 peutertje bij de 12 kleuters van het eerste kleuterklasje te zitten. En van die kleutertjes kent ze er twee van de crèche, dat is fijn.

Dochterlief is meer dan klaar voor school, dat weet ik wel. Ze praat honderduit, ze is behoorlijk zindelijk, ze is vrij zelfstandig. Ze heeft niet 1, maar 2 rugzakjes. Ze heeft een brooddoos en een fles en een bananendoos. Het komt wel in orde, de linkerhelft van mijn brein is er gerust in. De rechter is minder zeker van haar stuk. Zal dochterlief huilen bij het afscheid? En als ze huilt, zal ze zich dan snel laten troosten en daarna vrolijk zijn? Na de eerste 2 dagen moet ze naar de opvang, zowel voor als na de schooluren. Zal ze niet overhoop gelopen worden door al die grote kinderen? Nu krijg ik veel informatie over het verloop van de dag bij de crèche, ik weet dat dit tot vrijwel niets zal herleid worden. Gelukkig vertelt dochterlief nogal graag dus het belangrijkste zal ik allicht wel te weten komen.

En ik weet wel, dat als we samen deze nieuwe sprong gemaakt hebben, dat ik er op zal kunnen terugkijken en zal kunnen zeggen: dat hebben wij samen goed gedaan. Maar nu moeten we nog springen he 🙂

image5-1024x765 Aftellen naar 1 september

 

Delen:

Wekelijkse inspiratie – Uit eten met een peuter of baby

Manlief en ik gaan graag eens uit eten, meestal in een brasserietje, gewoon, een ontspannen avond. We vinden het fijn dat dochterlief nu oud genoeg wordt om echt mee te eten, maar niet elke plek is daarop voorzien! Ik heb al meerdere keren geen kinderstoel gekregen, wat met een echt jong kind toch een probleem is. Nu dochterlief ouder en flinker wordt, speelt dat wel steeds minder, maar wil dat dan zeggen dat je met je éénjarige maar moet thuisblijven? Ook de verschoonhoek is soms niet om over op te scheppen, jammer genoeg. Op vakantie in Nederland werd wel duidelijk dat horecazaken in Vlaanderen echt minder met kind- of gezinsvriendelijkheid bezig zijn. Gelukkig zijn er ook plekken die beter scoren, en dat zonder de volwassenen uit het oog te verliezen!

  • Monocle: een brasserie in Aalst die zich echt richt op gezinnen met jonge kinderen. Alles is gericht op een fijne middag met je kindjes. Zelfs als je met een groep van een achttal moeders en 15 peuters en baby’s komt! Er is een rustig hoekje om baby’s te voeden, met een gordijntje, een makkelijk zeteltje, boeken en een microgolf voor het flesje, als je dat nodig hebt. Er is een ruime speelhoek, en een groot terras (dat wel nog moet worden afgewerkt). Het verschoonstation is zowaar mooi versierd met vliegtuigjes die van het plafond bengelen, en elk toilet heeft een verkleinbril. Er zijn kinderstoelen in soorten en maten. En dan de kinderkaart: een groot gelamineerd vel met afbeeldingen, zodat je kind zelf kan kiezen, en niet enkel de obligate frikandel met frietjes! Dochterlief eet graag vis dus ik koos de fish sticks voor haar, met drakenpuree: een bordje lekkere spinaziepuree met een visfiletje, aan 1 kant gepaneerd en zo in de pan gebakken. Dat viel geweldig in de smaak, beter dan zo’n kapitein iglo-reepje! Ik had spaghetti, die ook heel lekker was. Toen we naar huis gingen, mocht dochterlief op de koop toe nog een surprise kiezen uit de schatkist. Echt een topadresje voor jonge gezinnen, alhoewel ik vooraan in de brasserie volwassenen met een bordspel in de weer zag. Die kunnen er dus ook zeker terecht.
  • Art Deco in Dendermonde is een brasserie-café in een mooi pand in, hoe kan het ook anders, art déco-stijl. Door de jaren heen al vaak van uitbater gewisseld maar nu zitten er toch al een tijdje dezelfde mensen. We zijn er al een paar keer croque monsieur gaan eten. Op mijn vraag krijgt dochterlief dan 1 croque monsieur zonder garnituur, die ze lekker opeet in de kinderstoel. Ze krijgt er zelfs een potje ketchup bij. 
  • Ichiban in Aalst op het Esplanadeplein is een Japans restaurant. Dochterlief zat er in haar kinderstoel met haar kinderbestekje (dat is nu eens iets wat je echt zelden krijgt) te genieten van kipsateetjes met rijst maar evengoed van alles wat ik haar van mijn bord liet proeven. We hadden een rijsttafel dus kregen een opeenvolging van kleine schotels, beginnend met een dashi-bouillon en sushi, overgaand naar verschillende vleesgerechtjes en tot slot gefrituurd ijs (een bolletje ijs in een deegjasje, dat gefrituurd wordt).

 IMG_0208-0 Wekelijkse inspiratie - Uit eten met een peuter of baby 

Ik ben benieuwd naar welke adresjes we nog zullen ontdekken! Tips zijn welkom 🙂

Delen:

Kinderpraat

Ik schrijf al sinds dochterliefs geboorte om de paar dagen iets in een dagboekje: Mom’s one line a day, a five-year memory book.

IMG_0185 Kinderpraat
Sinds een paar maanden schrijf ik ook regelmatig kinderpraat in dat boekje: zo klein als ze is, kan ze soms toch echt grappig uit de hoek komen. Het leren praten kwam hier na het leren stappen: rond 14 maand de eerste woordjes (ja en papa), samen met een hoop dierengeluiden en sirenes om bij het favoriete boek van dat moment te gebruiken. Rond 18 maand een sprongetje in de woordenschat, rond 20 maand het woord moeke (ik moest er lang op wachten!) en vanaf 22 maand een explosie aan woorden, en ook de eerste echte zinnen.

Even een kleine bloemlezing tot nu toe:

  • 21 maand:

De stop in het bad heet: navel. Poëtisch, nietwaar?

  • 22 maand:

Alles en iedereen krijgt een verkleinwoordje aangemeten: poesetje, Augustaatje en Freyaatje (verzorgsters op de crèche), sneeuwtje, knopetje,…
Als er geen vogels te zien zijn in de tuin, concludeert dochterlief: ‘Slapen!’ en ze roept: ‘Vogeltje waabenje!’. Eén keer volgt er een luide SNURRRRRK op de mededeling dat de vogels slapen. Dat was wel duidelijk.

Een van de eerste liedjes met woorden: ‘Alle eendjes water’

  • 23 maand

Favoriete tv-figuren: Zimizimi (Umizoomi) en Elmeu en Pineu (Elmo en Pino).

Een tovenaar uit Team Umizoomi met een punthoed en tabbaard: ‘Sinterklaas’ 🙂 hoop doet leven!

Het uitstapje naar het ‘Zeem’ maakte indruk (Jubelparkmuseum)

De invloed van Kapitein Winokio: ‘Poes poes lelijke poes appelemoes’

  • 2 jaar

Net toen ik tegen de verpleegster van Kind & Gezin zei dat ze wel redelijk goed sprak, maar nu ook niet zoveel, verbaast dochterlief ons door te zeggen: ‘Nog een boekje lezen’. Blijkbaar is dat voor een tweejarige toch al straf.

‘Opentoedoen’ Een multifunctioneel woord, bruikbaar voor openen en toedoen!

De eerste persoonlijke voornaamwoorden doen hun intrede: ‘ik’ en ‘mijn’, meteen gevolgd door een ‘van mij!’-fase.

Beleefd meisje: ‘(S)makelijk!’

  • 2 jaar en 1 maand

We oefenen de kleuren: ‘dit is…’ ‘Gloen!’ ‘Nee, het is oranje’ ‘Lijkt op gloen ee!’ Geen speld tussen te krijgen, die peuterlogica. ‘Lijkt op’ wordt tijdelijk wel vaker als excuusje gebruikt als ze fout gegokt heeft.

Kleine shopaholic: ik pas een kleedje in een winkel, dochterlief zegt: ‘Mooi is!’ En vraagt vervolgens ‘Ik ook!’

  • 2 jaar en 2 maand

‘Peter Fons, buggy he?’ Mijn bejaarde grootvader zit in een rolstoel maar dochterlief bekijkt dat vanuit haar perspectief.

Als iets goed gelukt is, zegt dochterlief enthousiast: ‘Succes!’

  • 2 jaar en 3 maand

‘Hoe heet het paard van Tiny in het circus?’ ‘Sambabal’ (Balthazar)

Tekening van een opa met wit haar en witte wenkbrauwen: ‘Wolkjes’

Play-symbool op het boekje van Albert Heijn: ‘Filmpje!’ Een kind van haar tijd, zoveel mag duidelijk zijn.

  • 2 jaar en 4 maand

Verstoppertje spelen: ‘1,3,7,8,9,10,11 wie nie weg gezien!’

‘Moeke, wat doe je nou?’ Euh…

‘Beste vliend van de heeeele weleld!’ Tegen mij 🙂

  • 2 jaar en 5 maand

Ik knip haar froefroetje bij (toch wel een halve centimeter eraf): dochterlief is superblij: ‘Jongen! Jongen!’

De uil zegt ‘Joehoe’. Gevolgd door een vraag naar yoghurt: de kracht van associatie!

Da’s toch lachen hé, zo’n peuter in huis! En, wat voor kinderpraat horen jullie thuis?

Delen:

Fluffy mail

Nu ons peutertje steeds groter wordt, wil ze steeds vaker zelf stappen. Dat is logisch en fijn maar ze wil toch ook nog graag gedragen worden, en ook langs de drukke baan waar ik thuis moet parkeren, draag ik haar liever. In mijn armen gaat natuurlijk wel, maar dat is toch wat zwaar. We hebben haar eerst gedragen met een Ergobaby en nu met een Tula Toddler, beide zijn ergonomische draagzakken met een kliksysteem. We hebben er vele uren plezier mee gehad, en de Tula gebruiken we nog regelmatig. Maar toch werd het tijd voor wat anders. Zo’n lege draagzak hangt toch in de weg tijdens een wandeling of dagje uit. We wilden iets makkelijk, waarbij in – uit – in – uit snel gaat, en die weinig plaats inneemt wanneer dochterlief wil wandelen.

Mijn oog viel op een ringsling: kort gezegd een stevige doek van ongeveer 2 meter, met 2 ringen, waardoor je kind (van pasgeborene tot flinke peuter) in een ergonomische houding op je buik of heup zit. Er zijn veel merken draagdoeken die een ringsling in hun assortiment hebben, van vrij goedkoop tot echt prijzig, van katoen, linnen en hennep tot blends met zijde en kasjmier. Ik had iets stevig nodig, aangezien ik een peuter wil dragen. Daarnaast wou ik ook een mooie stof, kleuren en patroon. Het oog wil ook wat, nietwaar? Oscha was het merk dat me al snel opviel. Prachtige jacquard-geweven stoffen, uit de Schotse hooglanden, een reputatie van sterke, peuterwaardige doeken, hier kon ik mijn keuze wel maken! Ik vond Mayura Genii het fijnste voor ons, de blend is linnen-katoen, manlief wil met die roze-paarse ringsling ook wel dragen en het motief van de stof staat toe zowel langs links als langs rechts te dragen. Het pauwenveren-motief is adembenemend. De ringsling werd een weekje na het bestellen geleverd, online shoppen is toch leuk hé!

IMG_0181 Fluffy mail

Een ervaren ringsling- en doekgebruikster raadde me aan de ringsling voor gebruik te wassen, ik koos voor het vriendelijkste wasprogramma, met wolwasmiddel, zo wordt de stof meteen wat zachter. ’s Avonds leg ik de doek in de zetel en ga ik erop zitten, dat maakt de doek ook zachter.

We hebben wel nog heel wat oefening nodig, maar we vinden het wel al leuk! Een rondje supermarkt, even van de auto naar huis, enkele kleine stukjes in het park tussen het spelen door… De bovenkant mag nog wat netter aangespannen worden en de ringen mogen zeker niet te laag zitten. Een andere mama gaf me de tip de stof over mijn schouder te leggen, en niet te hoog in mijn nek. Maar we komen er wel, en onze gezellige draagdagen zijn nog niet voorbij!

IMG_01881 Fluffy mail

Delen:

Wekelijkse Inspiratie – Speelgoed voor Groot en klein

Speelgoed voor groot en klein

Als je een peuter hebt, speel je weer mee met je kind. Dochterlief kan zich ondertussen al even alleen amuseren, in blokjes van een kwartiertje ofzo. Maar ik vind het helemaal niet erg om regelmatig mee te spelen. Geef toe, veel speelgoed is ook leuk voor volwassenen, en een zekere mate van nostalgie is ook niet weg te denken 🙂

  • Krijt, potloden

Tussen twee regenperiodes hebben we tegenwoordig altijd een kleurig versierd terras. Dochterlief tekent sinds kort meer figuratief: een zigzagslang met haar, een bijtje. Ook met potlood en papier gaat ze graag aan de slag. In de beginfase was het krassen populair, ontdekken wat ze kon teweegbrengen door een potlood over het papier te bewegen. Een tijdlang was ze aanhanger van het pointillisme en stippelde ze vol overgave hele blaadjes vol. Nu begint ze iets fijner te werk te gaan, ze kan nu een echte kleurplaat aan. Zowel manlief als ik tekenen en kleuren graag met haar mee.

IMG_01681 Wekelijkse Inspiratie - Speelgoed voor Groot en klein

  • Lego, Duplo, Fabuland

Dochterlief bouwt graag eendjes en speeltuigen van Duplo. Die verzint ze helemaal zelf! *fier*  Samen bouwen we de hoogste torens en de langste muren. Ik kijk er naar uit om samen met haar de rest van het Lego-universum te verkennen. Hier zie je een wipplank 🙂

IMG_0183 Wekelijkse Inspiratie - Speelgoed voor Groot en klein

Als kind speelde ik ook met Fabuland, een tak van de Lego-familie die al jaren niet meer gemaakt wordt, helaas. Fabuland mikte op de kinderen die te groot waren voor Duplo maar net nog niet groot genoeg om met de kleinste Lego-blokjes overweg te kunnen. Er kwamen bijvoorbeeld iets meer prefab-stukken zoals muurtjes en raampjes. De minifigs waren iets groter en het waren allemaal diertjes! Mijn ouders bewaarden gelukkig mijn Fabuland-sets (Lego is immers onverwoestbaar!) en over een jaar of twee mag dochterlief er ook mee spelen. Veel kinderen van de eighties zullen het met me eens zijn, Fabuland was echt geweldig.

IMG_0182-0 Wekelijkse Inspiratie - Speelgoed voor Groot en klein

Vervolgens komt de ‘echte’ Lego. Ruimtevaarders, vakantiehuizen, ridders, piraatjes, Lego City, genoeg voor een hele lagere schoolperiode! En zelfs daarna: Lego heeft zich de laatste jaren met succes gericht op oudere tieners en volwassenen, door echte collectible-reeksen te beginnen. Lord of The Rings, Star Wars, Marvel Comics, maar ook dit prachtige detectivebureau uit de Amerikaanse Prohibition-periode.

  • Poppenhuis

Voor haar tweede verjaardag kreeg dochterlief een echt poppenhuis van Le Toy Van van haar tante en nonkel. Ze kan er mooi mee spelen, vooral de popjes in bed stoppen doet ze graag. Ik denk dat hier nog jaren speelplezier in zit. Als kind had ik een berenhuis (naar een bouwpatroon dat je in de jaren tachtig bij Libelle kon bestellen) en ik heb er jaren voor geknutseld en spulletjes verzameld in miniatuurversie.

 IMG_01692 Wekelijkse Inspiratie - Speelgoed voor Groot en klein

 

Delen:

Poppenslaapzakje

Ondertussen leer ik verder werken met oma’s naaimachine. Kijk wat ik maakte: een poppenslaapzakje! Ik wou een model dat, ook zonder sluiting, toch vrij mooi paste, zodat mijn peutertje zelf haar pop in en uit de slaapzak kan halen. Ik koos voor een overslagmodelletje, uit restjes stof. Hier inspireerde ik me op.

Getest en goedgekeurd!

IMG_0114 Poppenslaapzakje

Delen:

1 6 7 8 9

Paste your AdWords Remarketing code here