Archive of ‘Internet’ category

Ontspannen ouderschap

Er zijn een karrenvracht boeken, sites en organisaties die je bestoken met tips, meningen en wetenschappelijke studies over hoe je nu als ouder het beste omgaat met je kind. Ook elke andere ouder heeft zijn eigen mening over hoe het hoort. Leren eten, leren slapen, leren luisteren, laten huilen, niet laten huilen, puree of stukjes eten, in 1 bed slapen of net elk in zijn eigen bed, en dat is nog maar het topje van de ijsberg! Het komt van alle kanten op je af, wanneer je een jonge moeder of vader bent. Soms is dat best verwarrend. En erger, soms krijg je wel eens een slecht gevoel als jij iets anders schijnt te doen dan ‘de meerderheid’, wat dat dan ook betekent. Gelukkig zijn er ook enkele andere stemmen.

bad-parenting-books Ontspannen ouderschap

Guy Delisle waarover ik hier al schreef, heeft een reeksje boeken over ‘neglectful parenting’. Jeweetwel, je aandacht die net even verslapt. Geef toe, niemand is perfect… Hier kan je een paar pagina’s bekijken. Er bestaat ook een Nederlandse versie: ‘Gids voor slechte vaders’.

Go the F*** to sleep’ van Adam Mansbach is nog zo’n grappig boek. Een uitgeputte ouder die het 456e verhaaltje aan zijn schijnbaar onvermoeibare kleuter of peuter voorleest, en denkt van ‘Toe, slaaaaap nu toch gewoon, dat is wat ik ook wil doen!’.

‘The honest toddler’ van Bunmi Laditan (hier is haar blog) bekijkt de zaken van de andere kant. Vanuit (redelijk sarcastische) kinderogen wordt naar het hele opvoedproces gekeken, en de nodige commentaar wordt geleverd. Soms herkenbaar, soms hilarisch!

Dat is dus het ‘ontspannen ouderschap’: toegeven dat je de wijsheid niet in pacht hebt, en dat het soms best moeilijk is om beslissingen te nemen, om consequent te zijn, en om 20 jaar in de toekomst te kijken en te zien wat voor volwassene er zal voortkomen uit jouw opvoedstijl. Oh wacht, dat kan niemand 🙂

‘Relax Mama’ (van De club van relaxte moeders, onder de hoede van Elsbeth Teeling) vat alles nog het best samen: Die andere moeders doen ook maar wat. Ontspan een beetje, probeer je intuïtie te volgen, en als je het gevoel hebt dat je geen intuïtie hebt, volg dan je kind. Als ik twijfel, denk ik even aan deze, en andere, stemmen over ontspannen ouderschap. Ik ga er een beetje vanuit: als ik een gezonde, meestal blije peuter heb, dan doe ik het blijkbaar best ok 🙂 oef!

relax-mama Ontspannen ouderschap

Delen:

Wekelijkse inspiratie

Schoenen! Er schuilt een ware Imelda Marcos in mij. Er is de zoektocht naar mooie schoenen, die ook comfy zijn, en passen bij verschillende stukken uit de kleerkast, en er is de hebberigheid die ontstaat als je net dat ene paar ziet, dat gewoon mee naar huis moet. Er is ook het fenomeen van de miskoop. In de winkel pasten ze hoor, maar als je ze dan echt draagt, doen ze toch hier of daar pijn, of zijn ze net te groot of te klein. En dan gaat de queeste gewoon verder. Ik moet wel, toch?

Hier vind je enkele van mijn favoriete merken, die net dat beetje anders dan anders zijn:

Chie Mihara

Prachtige, vaak feestelijke, originele schoenen. Redelijk duur wel… Ik let goed op of ik er in outlet tegenkom waar mijn naam opstaat. Hieronder: dat zijn niet mijn voeten en schoenen, I wish they were 🙂

 img_0111 Wekelijkse inspiratie 

Salt Water Sandals

Mijn ontdekking van dit jaar. Heel simpele retro sandalen uit de USA, waar ze al verschillende decennia populair zijn. Eerst bestonden ze enkel voor kinderen, nu ook voor dames. Hoera! Ze zijn supercomfy, en passen onder heel veel kleedjes en broeken. Ik koos voor gouden sandalen en bestelde ze bij Big & Belg in Amsterdam. 

 img_0110 Wekelijkse inspiratie 

Mohop

Ok, dat is een specialleke. Mohops zijn veganistische schoenen met een houten zool, een fake leather voering en een systeem van rekkers en nagels waartussen je gekleurde linten kan weven tot de sandaal van jouw smaak! Ze worden in Chicago gemaakt door een klein bedrijfje. 

 img_0109 Wekelijkse inspiratie 

Delen:

Wekelijkse inspiratie

img_0107 Wekelijkse inspiratie

Wait But Why schrijft vaak over thema’s die me boeien. Zijn meest recente artikel gaat over Tesla, een firma van Elon Musk, ook wel gekend als The Real Life Iron Man. De man heeft het tot zijn missie gemaakt om de mensheid te helpen. Hij werkt aan een ruimteprogramma, SpaceX, zodat we andere planeten kunnen koloniseren, dat vindt de science fiction-fan in mij schitterend. En hij wil de elektrische auto, batterijen en laadpalen veralgemenen zodat we de klimaatopwarming kunnen tegenhouden, en dat vindt het geitenwollensokken-meisje in mij fantastisch. Elon Musk zal een even grote naam worden als Newton of Edison of Einstein. Het is geen makkelijk artikel (het is ook behoorlijk lang) maar het is met humor geschreven, door iemand die net als de meeste mensen geen of weinig voorkennis over de onderwerpen heeft, maar wel interesse. De rest van de blog is ook de moeite, onder andere over Noord Korea, artificiële intelligentie en babynamen.

Verder dacht ik deze week na over:

Hoe geef ik geld cadeau op een originele manier? Ik heb al wat ideeën verstopt op een geheim Pinterest-bord. Geheim, want anders is de verrassing er gauw af. Maar ik ben op zoek naar nog meer ideetjes! Suggesties welkom!

Ergonomisch babydragen (in mijn geval peuterdragen). Oh, de prachtige stoffen van Oscha! En nu nog leren met een doek dragen 🙂

liberty-jig-of-joy-baby-wrap1 Wekelijkse inspiratie

Naaien: alweer prachtige stoffen, nu van Kokka. Ze hebben ook stofjes met de Moomins, van de Finse schrijfster en illustratrice Tove Jansson. Nog zo’n favoriet van mij!

moomin-profimg-01 Wekelijkse inspiratie

Delen:

One pot pasta

Ah, Pinterest! Een onuitputtelijke bron van ideeën over, ja, over alles wat je kan bedenken eigenlijk. De naam komt van interessante items die je kan ‘pinnen’ op een virtueel moodboard. Vaak blijft het daarbij… Maar af en toe voeg ik de daad bij het woord! Ik maakte recent al mug cakes, breide een muts voor dochterlief (2 zelfs, eentje te klein en eentje juist), en ook het topje waarover ik hier al schreef, is rechtstreeks schatplichtig aan  Pinterest. Zaterdag ben ik weer eens tot actie overgegaan, en heb ik een receptje geprobeerd dat ik al regelmatig zag terugkomen: one pot pasta. Het is exact zoals het klinkt!

img_0102 One pot pasta
De ingrediënten zijn eenvoudig: 250 gram spaghetti, kerstomaatjes, look, sjalot, wat diepgevroren spinazie en basilicum, grillworst, peper en zout. Het Amerikaanse recept vroeg Andouille als worst, maar recepten zijn er om naar je hand te zetten, of niet soms?

img_0101 One pot pasta  
img_0099 One pot pasta  img_0103 One pot pasta
Voeg de ingrediënten samen in een kookpot, giet er 3 cups water bij, breng aan de kook en laat zachtjes pruttelen gedurende 10, 12 minuten. De pasta is gaar, het water is bijna allemaal weg, de tomaatjes zijn stukgekookt tot een lichte saus, gebonden door het zetmeel van de spaghetti. Succes!

img_0104 One pot pasta

Update

Ondertussen zijn we al geoefende one pot pasta-makers! Dat staat hier zeker twee keer per maand op het menu, op van die drukke dagen dat ik eigenlijk geen zin of tijd heb om te koken. Nog steeds met grillworst en kerstomaatjes, maar nu ook met een flinke portie broccoli erbij. Trouwe lezers weten dat ik groenten hoog in het vaandel draag. Ik gebruik ook onze favoriete pasta: Penne piccolini van Barilla, klaar op zes minuten en geschikt voor kindermondjes zonder doorsnijden.

Ook maak ik de one pot pasta niet meer op het fornuis klaar, waar je moet bijstaan en roeren en alles waar drukbezette moeders geen tijd voor hebben. Ik maak dit nu klaar in de microgolfoven. Ik gebruik daarvoor mijn Ultrapro 3,5 liter van Tupperware (nee, Tupperware sponsort me niet!).

Onderaan gaat de pasta. Ik hak de look en sjalot in mijn kleine hakker Extra Chef (al eveneens van mijn niet-sponsor Tupperware 😉 ) en dat potje vul ik anderhalf keer met water om over de pasta en look & sjalot te gieten. Dan kerstomaatjes erover, die ik inprik (wie heeft er tijd om ze in twee te snijden?). Vervolgens gaat de grillworst erbij in kleine blokjes, peper en zout erbij en even roeren. Daarna een laag broccoliroosjes, al dan niet uit de diepvries: die mogen stomen dus dan roer ik niet meer.

2 keer 8 minuten (iets minder als je diepvriesbroccoli gebruikt, ondervind ik) op 900 watt en klaar! Nog versgeraspte parmezan erbij en een punt erbij op je vlijtige-gezond-kokende-moeder-spaarkaart!

Delen:

1 2 3

Paste your AdWords Remarketing code here