Boeken Archieven - Pagina 2 van 4

Archive of ‘Boeken’ category

14
jul
2017

Dust Bowl USA – gedocumenteerd door Dorothea Lange

categories: Boeken, Film, Media, Muziek, Reizen

Migrant_Mother,_Nipomo,_California_(3588771589)

Soms overvalt me een interesse in een bepaald tijdsvak. Ik ben archeoloog van opleiding en ook al doe ik daar professioneel niets meer mee, geschiedenis en archeologie blijven me wel heel erg interesseren. En sommige tijdsperiodes en regio’s vind ik boeiender dan andere, dat is een persoonlijke voorkeur. De IJstijd, de eerste mensen en de mammoet bijvoorbeeld, of de Russische revolutie en het laatste Romanov-gezin, de Neolithische revolutie in het Midden-Oosten, of de Zijderoute.

Allemaal redelijk kleurrijke onderwerpen, ook of zelfs vooral in geschiedenis zijn de sensationele verhalen de interessantste. Die blijven het langst nazinderen. Dan lees ik er romans of non-fictie over, kijk films, TV-series of docu’s, bezoek een tentoonstelling,… Materiaal genoeg voor een geschiedenis-postje op de blog, hihi. Vandaag: de periode van de Great Depression en de Dust Bowl in de USA. Klinkt stoffig, ik hoop dat jullie samen met mij vinden van niet.

De Great Depression

Soms raakt zo’n interesse gewekt door eerder toevallige gebeurtenissen of ontmoetingen. De USA vind ik bijvoorbeeld een fascinerend land, ook al zijn we er nog niet geweest (al hoop ik dat dat ooit wel gebeurt). Ik hou ook van country en bluegrass, zuivere Americana. In de cd-verzameling zitten dus dus onder meer CD’tjes van Dolly Parton, Johnny Cash, Alison Krauss,… Die laatste leerde ik onder meer kennen via een liedje van Dolly Parton, Little Sparrow. Haar eigen band heet Union Station en ik heb zowel een CD van haar, Paper Airplane, als een samenwerking met Robert Plant van Led Zeppelin, Raising Sand.

En Allison Kraus heeft ook een stevige bijdrage geleverd aan de soundtrack van Oh Brother, where art thou? Dat is een film die zich afspeelt tijdens de Great Depression in de jaren 1930, met George Clooney in een hoofdrol. Als je de film nog niet zag, probeer dat dan op je to-dolijstje te zetten want hij is mooi, met fijne muziek en een zalige absurde humor.

Dust Bowl

De Great Depression viel samen met een fenomeen, de dust bowl, op het platteland van Amerika. De Great Plains van de USA werden vanaf 1862 bevolkt door boeren, aangemoedigd door de overheid. Voorheen werd het prairiegebied niet geschikt gevonden voor landbouw: te weinig neerslag, stormgevaar,… Die trek naar Oklahoma (en andere staten op de Great Plains) ken ik van Lucky Luke. Mijn opvoeding tussen de strips hé!

Vanaf het begin van de twintigste eeuw kwamen er dan ook nog eens veel Europese immigranten bij op de Great Plains. Door droogte, door de landbouwtechnieken van die tijd en door jarenlange teelt van steeds dezelfde gewassen op dezelfde velden was tegen de jaren ’30 winderosie een zeer ernstig probleem geworden. Hierdoor ontstond het fenomeen van de dust bowl.

“There’s a storm blowin’ up – a whopper, to speak in the vernacular of the peasantry.” – ‘The wizard of Oz’ (1939)

Grote stofstormen maakten landbouw in grote delen van Amerika onmogelijk. Oklahoma was bijvoorbeeld zeer zwaar getroffen. De stofwolken waaiden helemaal naar de Oostkust, tot in Boston en New England. Hierdoor ontstond een volksverhuizing en gingen mensen de American Dream achterna in andere staten zoals de kusten van California.

Dorothea Lange

Toevallig kwam ik in de literatuurbijlage van De Standaard een artikeltje tegen over het boek De geschiedenis van het Amerikaanse volk. Daar stond een prachtige foto bij van fotografe Dorothea Lange (1895-1965). Zij documenteerde tijdens de exodus in opdracht van de Amerikaanse regering voor de Farm Security Administration de volksverhuis. Ik ging op zoek naar meer foto’s van Dorothea die ik mocht hergebruiken voor niet-commerciële doeleinden. Ook de foto van de stofstorm hierboven is van Dorothea Lange.

Prachtige portretten die mensen tonen die het moeilijk hebben. Niets verandert, uiteindelijk. Ook vandaag zijn er vluchtelingenstromen…

05
jun
2017

Robbedoes Happy family: in een nieuw jasje

categories: Boeken, Review

Eén van mijn favoriete striphelden, Robbedoes, kreeg een make-over. Marc Legendre en Charel Cambré, die ook Suske en Wiske de eenentwintigste eeuw in katapulteerden met Amoras, kregen de eer om Robbedoes een nieuwe look aan te meten. Op 29 mei mocht de pers kennismaken met Robbedoes Happy Family.

9789031435012 Robbedoes Happy family: in een nieuw jasje

Een superbrein ter grootte van een ei? Dat kan alleen maar uit de koker van de graaf van Rommelgem komen. Met zijn nieuwe uitvinding vliegen vliegtuigen zonder piloot en parkeren auto’s zichzelf op de krapste plekjes. De mogelijkheden zijn eindeloos, maar ook mensen met minder nobele bedoelingen hebben het op het ei gemunt. De graaf wil zijn uitvinding voorstellen op een belangrijk wetenschappelijk congres aan de Azuurkust. Hij rekent op Robbedoes om zich als een moederkloek over het ei te ontfermen en op bestemming te brengen. Start van een dolle rit naar het zuiden, in het gezelschap van een pronte dame en een ukkie. Wacht even… is Robbedoes vader geworden van een happy family?

Bij Amoras vond ik de make-over bijzonder geslaagd, maar ik ben wel meer gehecht aan Robbedoes… Dus ik vond het wel spannend. Ik mocht vooraf (zonder het boek al gelezen te hebben) in naam van De Uil een interviewtje geven voor een publicatie van uitgever Ballon Media, en ook voor onze site schreef ik een tekstje:

“Ik ben opgegroeid met strips, met dank aan mijn papa. Ik droom trouwens van een collega zoals Guust Flater… Die brengt pas leven in de brouwerij!

Robbedoes en Kwabbernoot behoren al heel erg lang tot mijn favorieten. De periode onder Tome en Janry vond ik heel sterk, met onder andere ‘Luna Fatale’. De humor, de intelligentie en de diepgang die vlekkeloos samenkomen tot een spannend avontuur maken er voor mij een bijzondere stripreeks van. Er is aandacht voor details, er wordt ingegaan op actualiteit, maar het blijft licht en grappig en tegelijk brengt de strip stof tot nadenken.

In Vlaanderen is het strippubliek traditioneel hoofdzakelijk jong, veel meer dan in Wallonië en Frankrijk. Kijk maar naar Jommeke, De Kiekeboes, De Kampioenen, … We zien de laatste jaren wel een kentering met bijvoorbeeld ‘Amoras’, maar toch blijft de jonge Vlaamse striplezer het belangrijkst.

Robbedoes was de laatste drie decennia net hoofdzakelijk een strip voor tieners en volwassenen, maar kende met ‘De Kleine Robbe’ ook veel succes bij kinderen. Met deze reboot wil de reeks de hele familie bereiken, met humor voor kinderen én volwassenen, en met voldoende inhoud en diepgang om ook wat oudere lezers te boeien.

Marc Legendre en Charel Cambré krijgen een eerbiedwaardig maar springlevend erfstuk met een fantastische reputatie onder hun controle. Met ‘Amoras’ hebben ze al bewezen dat ze van een kinderstrip een echte literaire stripreeks kunnen maken. Dit auteursduo leidde Suske en Wiske met veel succes de eenentwintigste eeuw binnen. Ook aan Robbedoes kunnen zij zeker een fijne nieuwe twist geven.”

Johanna De Saeger, Product Content Manager bij Standaard Boekhandel

Hartjes voor mijn job trouwens 🙂 Fijn om zo te mogen schrijven.

Wat vond ik nu van de nieuwe Robbedoes Happy Family?

Zoals aangekondigd is dit inderdaad een makkelijker verhaal dat meer gericht is op jongere kinderen. Ook in het verleden zijn er al schrijversduo’s geweest die met Robbedoes deze kant uit gingen: Broca en Cauvin bijvoorbeeld. En ook De kleine Robbe was heel kindvriendelijk, dat spreekt vanzelf. Het eenvoudigere verhaal stoort mij dus niet echt, al blijven de meer volwassen albums meer mijn favoriet, zoals die van Tome & Janry en Morvan & Munuera, naast natuurlijk mijn favoriet Franquin. Hij heeft de meeste van de personages bedacht die de strips nu bevolken. Ik ga nu niet teveel van het verhaal verklappen, het komt er op neer dat de Graaf van Rommelgem (weer) een fantastische uitvinding gedaan heeft, die moet beschermd worden door Robbedoes en Kwabbernoot. Dat kan eigenlijk de synopsis van een heleboel strips zijn 😉

De humor is dus wat eenvoudiger, maar de tekenstijl is toch echt in de Robbedoes-traditie. Alhoewel er daar ook veel flexibiliteit mogelijk is, 70 jaar Robbedoes heeft al veel evolutie in stijl laten zien. Zeker de spin-off reeks Robbedoes en Kwabbernoot door… kent natuurlijk veel meer vrijheid. Dat is dan ook meteen de sterkte van de serie vind ik. Robbedoes heeft zoveel identiteit dat de reeks toch altijd herkenbaar blijft.

9789031435012 Robbedoes Happy family: in een nieuw jasje

Ik vind Robbedoes Happy Family dus zeker een fijne strip! Ik voeg hem graag toe aan de collectie die zich bij mijn papa bevindt – ik heb de spin-offreeks in huis. Maar of ik nu deze hele subdivisie in huis ga halen – dat weet ik nog niet. De gewone reeks en de meer experimentele spin-off vind ik wel nog altijd leuker.

06
jan
2017

Mijn Goodreads challenge voor 2016

categories: Boeken, Review

Elk jaar stel ik voor mezelf een doel op in Goodreads: hoeveel boeken wil ik zeker uitlezen dit jaar? Voor 2015 was dat doel 15 (lees hier hoe ik het er vanaf bracht). Voor 2016 had ik mezelf voorgenomen 17 boeken te lezen, en ik las er 20!

Kijk, een zeer divers scala aan boeken 🙂

reading-challenge-2016 Mijn Goodreads challenge voor 2016

Toppers van het jaar

Sand van Hugh Howey las ik deze zomer en heb ik al besproken in deze blogpost. Alles wat Hugh Howey schrijft, wordt meteen goud. Hij bouwt zijn personages en werelden op zo’n manier op, dat je wel moet meeleven, en verwerkt ook een portie maatschappijkritiek in zijn boeken die een visie vertolkt waar ik zeker kan achterstaan. Genre We can do it!
Red Rising-trilogie van Pierce Brown: Ook deze heb ik al besproken in hetzelfde blogpostje als Sand, maar ik las ondertussen ook nog het laatste deel Morning Star en dat was een zeer bevredigend einde van de trilogie. Vol actie en onverwachte twists, en dat tegen de achtergrond van life, the universe & everything, met een Romeins sausje erover.
Illuminae van Jay Kristoff en Amie Kaufman: deze kocht ik nadat ik bij Marcia van Oog op de toekomst las dat het één van haar favoriete boeken is. Haar blog gaat over science fiction en daarom wist ik dat ik dit boek ook wou lezen. Het stelde me niet teleur! Het verhaal heeft een behoorlijk normaal uitgangspunt: een kleine planeet wordt aangevallen. Maar het verdere verloop is bijzonder, en de layout van het boek ook. Waar Marcia zegt dat het lezen voor haar iets langer duurde, ging het bij mij net razendsnel.

Drie echte aanraders dus 🙂 Zes eigenlijk, want Red Rising is een trilogie. Ik zie duidelijke overeenkomsten: sci-fi, een zeker optimisme en maatschappijkritiek. Een psycholoog zou niet veel nodig hebben om hieruit zijn conclusies te trekken vrees ik 😀

Graag gelezen

Children of time: weer scifi, ja 🙂 een zeer origineel uitgangspunt waarbij verschillende levensvormen elkaar treffen, gekaderd door een Generation ship-verhaal. Dit is een typische fvorm van sci-fi waar mensen op zoek gaan naar nieuwe horizonten in een groot schip, op een generaties durende reis. Dit boek pakt dat erg goed aan.
School-idyllen van Top Naeff: tranen met tuiten heb ik bij het einde geweend! Dit boek van ruim 100 jaar oud (gepubliceerd in 1900) is een typisch schoolmeisjesboek uit die tijd, wat wij nu young adult noemen. Ik vind het super om tijdens het lezen een venstertje op 1900 te hebben. Wat was alles anders, en tegelijk waren tieners ook in de belle époque tieners… Dit boek was de inspiratie voor Joop ter Heul van Cissy van Marxveldt, één van de lievelingsboeken van Anne Frank, en daarmee weet je ook hoe ik er in godsnaam bij kwam om dit te lezen. School-idyllen is wel een echte tearjerker, ook zo typisch voor dit soort boeken, en tegelijk is het humoristisch. Vanwege de ouderdom van dit boek is het rechtenvrij geworden en kan je het dus gratis en volkomen legaal lezen op de site van de Digitale bibliotheek van de Nederlandse letteren. Dat is dan natuurlijk de originele tekst, en dat moet je er dan ook maar bijnemen, het is zowat het slang van die tijd. Tienertaal 😉 Ik vind het super. Als je het boek wel wil lezen, maar het 116-jaar oude taalgebruik niet kan uitstaan, het boek is nog steeds in druk, in de moderne spelling. Niet te geloven eigenlijk! Hoeveel boeken kunnen dat zeggen, he?
Tambora van Philip Dröge: een non-fictie boek over een grote vulkaanuitbarsting in Indonesië in 1815. De gevolgen hiervan zijn vérstrekkend en laten zich zelfs nu nog voelen. Tegelijk is dit boek interessant en meeslepend geschreven.
The Ocean at the end of the Lane van Neil Gaiman: Er is nog geen boek van Neil Gaiman geweest dat ik niet graag las. Ook dit boek was weer een schot in de roos. het is het verhaal van een klein jongetje dat op het platteland opgroeit maar te maken krijgt maar een wrede nanny. Gelukkig krijgt hij hulp.

De andere boeken waren zeker ook meer dan goed. Ik heb dit jaar geen tegenvaller gelezen. Eén keer ben ik begonnen in een slechter boek maar toen ben ik gewoon gestopt. Maestra was duidelijk niets voor mij, al spreken de verkoopscijfers en het grote publiek me tegen.

Lezen, dat is voedsel voor de geest hé. Ik heb nog een heel aantal boeken klaarliggen die ik graag zou lezen. Nu wat meer tijd. Of beter kunnen kiezen wat ik wil doen met de uren in een dag 🙂

Save

31
okt
2016

Herfstig vieruurtje

categories: Boeken, Foodie, Fun, Moeke, Review

Vorig jaar kocht ik een mooi geïllustreerd kookboekje, Big meals for little hands. Per seizoen is er een kijkplaat en een aantal receptjes, niet allemaal even kindvriendelijk denk ik (soms nogal hoog gegrepen), maar wel heel leuk om naar te kijken. Daarom kocht ik het ook hoofdzakelijk 🙂 Kijk, hoe mooi is dat?

9781909263161.img_ Herfstig vieruurtje

Maar nu is het er dan toch eens van gekomen om er iets uit te maken: appel met speculaas. Het is net zo simpel als het klinkt. Ik heb voor dochterlief en mezelf 1 appel geschild, in 2 gesneden en ont-klokhuisd, en 2 speculaasjes in mijn turbochefke gemixt met een theelepeltje boter en bruine suiker. Die kruimeltjes gingen in de appel en werden 15 minuutjes gebakken. Ik denk dat dat misschien langer moest, maar ons geduld was op. De appel was warm maar nog krokant en de kruimeltjes waren lekker krokant. Dochterlief had eerst nog een zekere reserve, maar ik liet haar een klein stukje proeven en toen was ze wel overtuigd. Echt herfstig, een warm vieruurtje 🙂 En nog redelijk gezond vind ik. Ok, boter en suiker maar wel allemaal eerlijke en pure producten. Ik gebruikte zelfs zesgranen-speculaasjes. Go me!

FullSizeRender-appel- Herfstig vieruurtje Op één of andere manier heb ik geen mooie foto van het afgewerkte dessertje. Te lekker zeker? Maar hier is een troostprijsje: het ultieme herfst-plaatje!

IMG_4459 Herfstig vieruurtje

Save

06
okt
2016

Feminisme

categories: Boeken, Media

Soms denk ik dat we het nu wel voor elkaar hebben, als vrouwen. In mijn directe omgeving doen vrouwen wat ze graag doen, een job, vrijwilligerswerk, hobbies, hun gezinsleven en vriendenkring,…

Maar ik weet dat dat maar een dun laagje vernis is. Er is nog veel ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, zelfs in België, en ik ben er rotsvast van overtuigd dat feminisme nog steeds broodnodig is. Redenen zijn er helaas genoeg, er is nog veel seksisme in de wereld.

Het glazen plafond: het is een feit dat dit nog steeds bestaat. Vrouwen dringen minder door tot topposities. Hoe komt dat?
Femme de la rue: Sofie Peeters maakte een candid camera-reportage van een vrouw die door Brussel loopt en door mannen aangesproken en beledigd wordt.
De boerkini: mogen vrouwen alsjeblieft vrij zijn om zelf te kiezen wat ze aandoen, zonder daarvoor veroordeeld te worden?
Een man die vanuit zijn machtspositie aanneemt dat een vrouw door een eenvoudige, neutrale profielfoto op Facebook ‘in de aanbieding’ staat, en het nodig vindt haar hierover te contacteren, ook al kent hij haar niet, om te vragen of ze ‘single is, en open staat voor een relatie’. Van op de eerste rij meegemaakt. Waar is onze vrijheid, en waarom denkt die man in godsnaam dat hij het recht heeft om zulke zaken te veronderstellen en er dan nog eens in actie te treden ook?
Blurred lines van Robin Thicke en Pharell, ook al is het een catchy liedje, gaat over de zogezegd vage grens wanneer een meisje niet toestemt met seks. Wat de bedoeling van de artiesten nu eigenlijk was, is me onduidelijk. Wilden ze dit net onder de aandacht brengen of meenden ze wat ze zongen?

Ik weet het, het is niet hip om jezelf feministe te noemen. Het klinkt hard, op-de-barricaden, ongeschoren oksels en zonder BH. Dat is het echter al lang niet meer. Caitlin Moran heeft in haar boek How to be a woman heel duidelijke criteria gegeven waaraan je seksisme kan herkennen, en wanneer feminisme dus nodig is.

Is het netjes? Femme de la Rue en het voorval op Facebook met de vrouw die zogezegd ‘in de aanbieding’ stond, zijn wel heel goede voorbeelden: nee, mannen gedragen zich vaak niet netjes tegenover vrouwen.
Moeten mannen het ook doen? Een rijpere TV-presentatrice wordt verondersteld er nog steeds jong en fris uit te zien. Een rijpere TV-presentator moet er netjes uitzien, maar mag wel zijn leeftijd uitzien. Dat wringt.

Gelukkig komen vrouwen voor elkaar op. In het Facebook-voorval heeft de bewuste man een heleboel verontwaardigde reacties over zich heen gekregen en ik mag hopen dat hij in de toekomst zijn woorden eerst eens wikt en weegt. Ook Femma komt op voor de rechten van de vrouw.

Ik sluit af met Rosie The Riveter, een symbool voor de Amerikaanse vrouwen die in WO II in de schoenen van de vertrokken soldaten stapten, om hun werk verder te zetten.

rosie-the-riveter-1 Feminisme

Save

23
sep
2016

Wekelijkse inspiratie – Jamie Oliver’s Super food voor familie en vrienden

categories: Boeken, Foodie, Review

Ik ben een grote fan van de Engelse koks. Ik heb kookboeken van Nigella Lawson, The Hairy Bikers, Gordon Ramsay en natuurlijk Jamie Oliver. Zijn nieuwste boek sprak me ook aan, zeker nadat ik een fijne review las bij Zwartraafje. Bij mijn volgende stop bij De Uil nam ik Super food voor familie en vrienden dan ook mee naar de kassa! Samen met nog een hoop andere boeken, dat spreekt voor zich… 😉

Dit boek maakt gewag van super foods, maar voor je denkt: oh nee, weer gojibessen (die ik trouwens echt niet lekker vind), rauwe stukjes cacao en tarwegraspoeder: daar is in dit boek geen spoor van te bekennen. Het is super food zoals ik het graag heb: een maaltijd met wat minder vlees en met veel groenten. Jamie legt wel uit waar bepaalde ingrediënten goed voor zijn, maar dan gaat het over gewone zaken zoals yoghurt of boontjes of tonijn. Hij vervangt bepaalde ongezonde onderdelen door een alternatief, zoals avocado in plaats van mayonaise in de cocktailsaus en kikkererwten in de gehakballetjes zodat die al deels uit groenten bestaan. Onderaan elk recept staat een tabelletje met de calorieën, vet, eiwit, vezels, het aantal porties groenten,… Hij geeft ook tips om het jezelf gemakkelijk te maken: een basistomatensaus in een grote portie maken, mixen en invriezen in porties zal je behoeden om nog een bokaal te kopen in de supermarkt. De foto’s zien er weer heel aantrekkelijk en smakelijk uit. Ik ben overtuigd dat ik dit kookboek goed ga gebruiken!

Jamie-Super-food Wekelijkse inspiratie - Jamie Oliver's Super food voor familie en vrienden

Jamie is ook realistisch en mild, in dit filmpje zegt hij dat hij het heel goed vindt als een gezin 4 of 5 dagen per week gezond eet. Net wat ik ook altijd denk 🙂 Wij zijn gelukkig gezegend met een kind dat bij het avondeten smakelijk van ongeveer alle groenten eet, dat maakt het wel makkelijker natuurlijk. Maar misschien kan je een kind dat wat minder experimenteert, wel overtuigen om gehaktballetjes met verstopte groentjes te eten, met een gezonde tomatensaus waar 7 groenten inzitten?

Het eerste recept dat ik probeerde was de veggie gurkha-curry, met zoete aardappel, aubergine, courgette, pastinaak, kikkererwten en tomaten. De groenten worden eerst gemarineerd in een kruidige yoghurtsaus, daarna in de oven gegaard en daarna met de kikkererwten en tomaten nog even gestoofd. We aten het met rijst (witte rijst want ik had me vergist in de winkel!), wat yoghurt, doperwtjes en wat extra koriander uit de diepvries (dus geen frisse groene blaadjes maar toch wel lekker). Het was heerlijk, we misten het vlees helemaal niet. Ik volgde niet helemaal het recept, dochterlief had nog nooit kikkererwten of zoete aardappel gegeten dus voor de zekerheid had ik er enkele favoriete groenten aan toegevoegd (courgette, pastinaak en erwtjes) maar de nieuwelingen vielen ook erg in de smaak. Ze vraagt dat dan zo lief: wat is dat, en dat? En daarna: ik wil nog! Dat is mijn lievelingszinnetje aan tafel, dan weet ik dat ik het goed gedaan heb 🙂 Dus: dat recept wordt een blijvertje! Het is ook wel echt gezond: ik realiseer me bijvoorbeeld net dat er behalve de Bulgaarse yoghurt geen vet aan te pas komt.

Veggie-Gurkha-curry Wekelijkse inspiratie - Jamie Oliver's Super food voor familie en vrienden

02
sep
2016

Wekelijkse inspiratie: Neil Gaiman – The Sandman

categories: Boeken, Review

Na lang twijfelen heb ik (al een beetje voor mijn verjaardag eind september) de 2 luxueus uitgegeven omnibussen van The Sandman van Neil Gaiman gekocht, één van mijn allerfavorietste schrijvers, waar ik onlangs nog over schreef. The Sandman is een 75-delige comicreeks van Vertigo (onderdeel van DC Comics, specifiek voor de meer volwassen comics) die liep van 1989 tot 1996 en die als één van de eerste strips op de New York Times Best seller list stond, samen met Maus, Watchmen (die twee staan ook in de boekenkast bij ons) en The Dark Knight returns. Het feit dat een reeks nog steeds herdrukt wordt, wil al wat zeggen, en ik was zo nieuwsgierig naar de stripreeks waar ik al zoveel over gehoord had, dat ik de sprong maar waagde en de investering deed. Het was een beetje nu of nooit: er is momenteel een heel mooie omnibus-editie op de markt – en ik weet heel goed dat boeken een beperkte levensduur hebben. Op is vaak ook echt op, en er is geen garantie dat er een volgende druk komt. Twee zeer lijvige, mooi ingebonden boeken met lederlook, zilverfolie, en zwart op snee, liggen nu dus op een stevig tafeltje te blinken. Om ze te lezen moet ik ze op een kussen op mijn schoot leggen 🙂

sandman-cover Wekelijkse inspiratie: Neil Gaiman - The Sandman

Het hoofdpersonage is Dream (de Sandman in levende lijve), die door mensen opgeroepen en gevangen gezet wordt met een occult ritueel. Hij komt na 70 jaar vrij, neemt wraak op zijn cipiers en probeert zijn koninkrijk te herstellen – niet alleen de fouten die in de afgelopen decennia tijdens zijn afwezigheid gemaakt zijn, maar ook feiten en gewoontes van soms miljoenen jaren terug. Gedurende het verhaal maken we kennis met zijn wereld, en de andere Endless: Destiny, Death, Desire, Despair, Delirium (die ooit Delight was) en Destruction (die zijn taken niet meer opneemt).

De serie begint als een horror-strip , maar verandert geleidelijk aan naar een fantasy-reeks, met veel aandacht voor klassieke en hedendaagse mythologie, één van de sterktes van Neil Gaiman. Er zijn een aantal grotere verhaallijnen, maar ook wel verhalen die meer op zichzelf staan. Zoals dit: Dream bestelt een aantal toneelstukken bij Shakespeare, waaronder (tromgeroffel) A Midsummer Night’s Dream, en hij laat Will’s troep het stuk brengen voor Auberon en Titania, en heel hun hofhouding.

sandman-binnenwerk Wekelijkse inspiratie: Neil Gaiman - The Sandman

Ik heb de eerste kolos uitgelezen en ben begonnen in de tweede, en de reeks bevalt me erg goed! De verhalen bevatten enkel van Neil’s favoriete thema’s en onderwerpen, het is spannend (er zijn mooie dromen maar er zijn ook… nachtmerries…), de tekenstijl is de typisch Amerikaanse comicstijl en die past ook goed bij het verhaal. Dream was in het begin wat hooghartig maar wordt steeds meer menselijk – we zullen zien waar dat heengaat!

12
aug
2016

Wekelijkse inspiratie – American Gods

categories: Boeken, Internet, Media, Preview, Review

Al vele jaren is Neil Gaiman één van mijn favoriete schrijvers. Ik schat hem even hoog in als Tolkien, Terry Pratchett en Dan Simmons, mijn andere lievelingsschrijvers. Ik herlees hun boeken keer op keer en blijf nieuwe dingen ontdekken.

Neil Gaiman heeft ondertussen al een hele bibliografie bij elkaar geschreven. Neverwhere, Stardust, Anansi Boys, Good Omens (samen met de betreurde Terry Pratchett), Coraline… Hij heeft een grote graphic novel-reeks, Sandman, waar ik nog niet aan begonnen ben (maar die ik weldra zal beginnen lezen!). Verschillende van zijn boeken zijn verfilmd als series of films. Maar mijn favoriet is American Gods.

Shadow komt na een korte gevangenisstraf vrij en wil de draad van zijn leven weer oppikken. Zijn vriendin is echter net overleden en hij weet niet goed wat te doen. Hij kruist het pad van Wednesday en die biedt hem een job aan. Al gauw beseft hij dat onze aarde niet alleen bevolkt wordt door mensen, maar ook door de goden waar mensen in geloven. De aard van zijn werk voor Wednesday is dan ook niet alledaags.

Shadow is één van de meest aimabele boekpersonages die ik ooit ontmoette. Het type ruwe bolster, blanke pit. Hij is eerlijk en probeert zich staande te houden in een wereld die hij zelf niet goed kan vatten.

En dit boek wordt nu verfilmd als serie! De vorige Gaiman-verfilmingen hebben me niet teleurgesteld dus ik hoop dat deze even goed is. De trailer ziet er alvast veelbelovend uit. Hier lees je wat Neil er zelf van vindt. Nu wachten op 2017 en hopen dat wij Europeanen ook snel kunnen kijken 🙂

29
jul
2016

Wekelijkse inspiratie – Zomerlezen

categories: Boeken, Preview, Review

De maand juli loopt al weer op zijn einde en ik ben blij om te zeggen dat ik een inhaalbeweging heb gemaakt op leesgebied! Anders zou ik mijn (toch al zeer voorzichtig ingestelde) Reading Challenge van Goodreads niet halen, denk ik. Alhoewel dochterlief steeds flinker wordt en wij op reis of op een vrije dag al eens een stukje kunnen lezen. Op reis kochten we weer een aantal boeken, wij kunnen het ons ook nooit laten hé 🙂 Het zijn er allemaal die we al langer op onze verlanglijstjes hadden en ze stelden absoluut niet teleur.

ready-player-one Wekelijkse inspiratie - Zomerlezen

Sand van Hugh Howey: Ik las al eerder de Wool-trilogie van hem en dat was voor mij een echte revelatie. Ook Sand is echt goed geschreven, met zeer aimabele hoofdpersonages. Het vertrekpunt is dat door een catastrofale klimaatverandering de wereld bedekt is met zandduinen, waardoor de nederzettingen steeds bedreigd worden. Artefacten van het verleden worden opgehaald door zandduikers, die steeds dieper proberen te duiken. Er zijn zeker overeenkomsten met Wool in het verhaal, maar daar kan ik niets over zeggen. Ontdek het zelf maar, dit is een echte aanrader.
Red Rising en Golden Son van Pierce Brown: Darrow is een jonge mijnwerker die Mars helpt terraformen. Hij ontdekt dat de hiërarchische maatschappij waar hij in leeft, serieuze mistoestanden herbergt. Ik moet het derde deel van de trilogie nog lezen, dat zal ik zeker doen want ik vond dit ook heel fijne boeken. Het is zowel scifi als klassiek wegens zeer veel referenties naar de Romeinen. What did the Romans ever do for us, eh? Het wordt voorgesteld als Young Adult maar zowel schrijfstijl als background informatie zijn denk ik wel wat hoger gegrepen dan pakweg Twilight of Hunger Games. Waarmee ik geen afbreuk wil doen aan die boeken, ik heb ze ook gelezen, maar die kan je vrij diagonaal lezen zodat je enkel het verhaal oppikt. Bij deze boeken moet je opletten, vele personages, referenties,… Qua setting en verhaalelementen deed het me vaak denken aan Ilium en Olympos van Dan Simmons, die echt tot mijn favoriete boeken behoren. Pierce Brown zal ze ook wel gelezen hebben 😉
Ready Player One van Ernest Cline: dit was een keuze van manlief en het was een schot in de roos. Over een dertigtal jaar ziet de wereld er niet goed meer uit: armoede, voedseltekort en milieuvervuiling zorgen ervoor dat mensen steeds meer wegvluchten in de virtuele wereld Oasis. De oprichter van dit platform kondigt een wedstrijd aan in zijn testament: wie de drie sleutels verzamelt en drie poorten door kan gaan, erft heel zijn bedrijf. Zowel eerlijke als oneerlijke mensen beginnen de jacht op de sleutels. De clues zitten overal verspreid in verwijzingen naar jaren ’80-popcultuur. Herkenbaar voor mij als kind van de eighties en als geek 🙂 Ook dit boek was echt heel goed, en tegelijk deed het me ook denken aan nog een andere favoriete reeks van me: Anderland van Tad Williams, waarbij virtuele realiteit ook een bijzonder grote rol speelt.

En we kochten ook nog een Pippi Langkous-omnibus, waaruit we al veel voor dochterlief hebben voorgelezen. Pippi, dat is pas een rolmodel voor kleine meisjes:

Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan!

21
jun
2016

Boek tijd voor een boek

categories: Boeken

Boek.be is vandaag met een actie begonnen om lezen te promoten: een leesmarathon! In ons geval een lees-sprintje van een half uurtje 🙂

Tijdens de middag werden we bij De Uil uitgenodigd om te lezen! Helaas niet in de tuin, de weergoden lezen blijkbaar niet graag. Wij wel 🙂

boektijdvooreenboek Boek tijd voor een boek

lezen Boek tijd voor een boek

Ik bracht mijn Lamzaccen mee! En ik ben begonnen in Tambora, een non-fictieboek dat vorig jaar heel lovend besproken was in De Standaard Der Letteren. Voor mij is dat een aanwijzing dat ik het dan ook wel graag zal lezen, en tot nu toe stelt het niet teleur!

Hier lees je meer over de actie Boek tijd voor een boek.

img_CAMPAGNEBEELD-BOEKKLOK Boek tijd voor een boek

Save

Previous 1 2 3 4 Next