Curry voor de feestdagen

Dit jaar is het weer aan ons om het Kerst-etentje voor de familie te organiseren. En ik heb al in de zomer de rehearsal dinner gemaakt: een curry-buffetje! Met veel lekkere bijgerechtjes en een drie- of viertal curryschotels, en ik bedoel dan niet de Vlaamse kip-curry-met-ananas maar een meer Indisch geïnspireerde schotel, die niet perse met een geel sausje moet zijn. Een flink aantal mooie kommen en schaaltjes op tafel ziet er meteen rijkelijk en feestelijk uit, en je kan in de smaken gaan variëren zodat iedereen zeker iets lust. Er zijn ook meer dan genoeg alternatieven voor rijst als er mensen zouden aan tafel aanschuiven die daar niet dol op zijn.

De hoofdgerechten kan je goed op voorhand maken en invriezen, een curry wordt lekkerder als die wat op voorhand gemaakt is. Dat beperkt de stress op de dag zelf meteen een heel pak! Ik gebruik ook mijn crockpot voor de curries, dan heb ik ondertussen tijd voor andere dingen.

Hier was ons menuutje deze zomer, voor een etentje met vrienden, en voor Kerst maak ik lekker net hetzelfde.

Menu Curry voor de feestdagen

Ik koos allemaal zeer milde gerechten omdat er zowel een kleuter mee-eet (die zeer openstaat voor experimenten met groenten maar het echt niet heeft voor pikant) als een oma, die eigenlijk net dezelfde visie heeft als de kleuter 🙂 Een flesje sriracha op tafel kan altijd, dat geeft dan de nodige kick 🙂

  • Raïta

Dit is yoghurt (Bulgaarse of Griekse) met fijngehakte komkommer, een beetje koriander, een drupje limoen en peper en zout.

  • Tomaat-komkommer-relish

Een fris slaatje van blokjes tomaat en kommer, met limoen, munt, peper en zout. De raïta en relish kan je in de voormiddag maken of de dag voordien.

Een gehaktballetjes-curry, een crowd pleaser! Maak gehaktballetjes van varkens-kalfsgehakt, met komijn, kaneel, ei, panko of chapelure, peper en zout. Bak deze rondom bruin aan, en voeg dan gehakte gember, sjalot en look toe, samen met een kardemompeultje en een drietal kruidnagels. Voeg een blik gepelde tomaten (in blokjes) toe en een brikje room en kruid goed bij met peper en zout. Laat rustig pruttelen tot de balletjes helemaal gaar zijn. Voeg een paar frisse groene blaadjes koriander of peterselie toe als afwerking.

Een echte klassieker, hier is mijn eigen, makkelijke versie. Schil de aardappels en snijd ze in even grote stukken. Gaar een zevental minuten in de microgolfoven (met enkel het spoelwater dat aan de petatjes hangt). Warm ondertussen de oven voor op 180 graden. Kruid dan de aardappels met paprika, komijn, mosterdpoeder, gemalen koriander en gemberpoeder. Chilipoeder kan eventueel ook. Doe de aardappels in een ovenschotel met wat zonnebloemolie, rol ze heen en weer en zorg ervoor dat ze langs alle kanten olie en kruiden hebben. Bak ze lekker krokant in de oven, een twintigtal minuten moet wel genoeg zijn als ze nog warm zijn van de microgolfoven. Deze laatste stap kan je doen vlak voor het opdienen, de rest kan je de dag ervoor al doen! Dan moeten je petatjes wel langer in de oven.

curry-op-bord Curry voor de feestdagen

currys-op-tafel Curry voor de feestdagen

Het is geen traditioneel kerstmaal maar zo’n tafel vol lekkers om te delen, is toch hartverwarmend vind ik.

Wat eten jullie met de feestdagen?

Save

Save

Save

Save

Delen:

Pin it & make it: knutselen met vilt

Ik kocht tijdens een leuke shoppingnamiddag met een vriendin drie rolletjes gekleurde vilt bij Hema. Vilt is een heel leuk materiaal om mee te werken, het rafelt niet, de kleuren en textuur zijn mooi, je kan het vastnaaien met een borduursteekje of met de naaimachine maar een drupje textiellijm helpt je ook al een heel eind vooruit. Ik vind het ook een behoorlijk winters materiaal, echte vilt is 100% wol maar die van Hema is (gezien de prijs) natuurlijk synthetisch. Allez, het staat niet op de site maar ik veronderstel het wel.

Ik besloot eerst eens iets voor mezelf te maken: een naaldenboekje. Pinterest staat vol voorbeeldjes, dus tijd voor een Pin it and make it!

pinitandmakeit Pin it & make it: knutselen met vilt

Het patroon is nauwelijks die naam waardig: twee rechthoeken die je dubbelvouwt en aan elkaar vastnaait zijn de pagina’s, een iets groter rechthoekje is de kaft. Ik lijmde de binnenkant eerst aan de buitenkant, en naaide er dan nog de eerste en laatste pagina aan vast. Ik borduurde op twee kleinere rechthoekjes een voor- en achterflapje en lijmde die vast op het boekje, met ertussen een lintje om het boekje te sluiten.

IMG_4963 Pin it & make it: knutselen met vilt IMG_4962 Pin it & make it: knutselen met vilt

Het borduurwerk is een beetje schots en scheef maar dat voegt charme toe, zeg ik dan maar. Ik vind het resultaat toch wel schattig dus ik ben er blij mee.

En toen ik eenmaal in de vilt-modus was, ging ik verder met een ideetje dat ik haalde bij deze leuke blog: Mmmcrafts van Larissa, een Amerikaanse die echt supermooie dingen maakt met vilt en andere materialen. Haar blog is zeker de moeite om eens op rond te neuzen en inspiratie op te doen. Haar patronen zijn ook te koop. Ik koos voor een tweezijdig kussen met aan de ene kant een blij vogeltje en aan de andere kant een grumpy uiltje. Als werknemer van de Uil en als blogger bij Two Owlettes is dat puur karma. Ik koos stofjes die in ons interieur pasten zodat het kussen niet te hard vloekt. De gezichtjes van het pluimvee zijn gemaakt met vilt. Ik naaide alles vast met de machine en ook de ‘sierstiksels’ (voor zover ze die naam waardig zijn want het is gewoon een simpele rechte steek) zijn met de machine gemaakt: de kringen rond de ogen van de uil en het snaveltje van de vogel. Het was dus wel een oefening in traag en zo precies mogelijk stikken, en ook in heel vaak wisselen van bovendraad 🙂

IMG_5175 Pin it & make it: knutselen met vilt

Hier zie je links boven dat ik op de Naait Club ook altijd heel braaf ben.

IMG_5189 Pin it & make it: knutselen met vilt IMG_5190 Pin it & make it: knutselen met vilt IMG_5185 Pin it & make it: knutselen met vilt IMG_5186 Pin it & make it: knutselen met vilt

Woot woot! Ik ben er heel blij mee 🙂 check die pomponnetjes die voetjes worden, en de uilen-kuif-oor-pluimdingskes die ook pootjes worden!

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Deze zomer schreef ik al eens over een nieuwe knutselkriebel die me te pakken had: handlettering. Bij onze Femmadammen kriebelde dit duidelijk ook 🙂 we organiseerden dus een workshop onder de deskundige leiding van Liesbet van Mino Paper Sweets.

Liesbet begon de avond met wat theorie en voorbeeldjes. Ze begon erg simpel met drukletters, die ze steeds meer versierde, en daarna cursieve letters. Handlettering is geen kalligrafie, die wordt geschreven met een speciale pen of stift met een brede en een fijne kant aan de punt. Hierdoor zijn de horizontale lijnen fijn, en de verticale lijnen dik. Dit effect wordt wel nagebootst bij handlettering, door een parallelle lijn te trekken en die ruimte in te kleuren. Maar bij handlettering kan je ook letters versieren op andere manieren, door schaduwlijnen of 3d-effecten, of figuratieve versierinkjes zoals bloemetjes. Tot slot toonde Liesbet ons ook het opbouwen, stylen en decoreren van een quote.

IMG_5053 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Daarna mochten we zelf aan de slag: Liesbet had voor iedereen een leuk katoenen zakje klaargelegd met een schriftje vol voorbeeldjes en inspiratie, een blanco schriftje en een extra inspiratieblad vol kerstwensen. Op de tafels stonden potjes met verschillende stiftjes (zwart, wit en metallic), potloden, gommen en meetlatten. Er was ook een doos met kartonnen kaarten, enveloppen, papieren zakjes en cadeaulabels. Maar eerst oefenen in het schriftje natuurlijk 🙂

IMG_5062 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Ik ontdekte al gauw dat ik veel beter kan werken met een erg fijn stiftje, en niet te grote letters. En ook dat je eigenlijk wel al goed in je hoofd moet hebben wat je wil bereiken. In het begin was het oefenen dus wat ongestructureerd, mijn naam, een kerstwens waar ik mezelf al betrapte op het tekenen van kerstbomen in plaats van te handletteren 🙂 Maar ik zag toch wel vooruitgang, eens ik zo mijn ontwerpjes wat had uitgewerkt. Daarna liepen we eens rond de tafel om de benen te strekken, en eens te kijken wat iedereen al had geschreven! Er was ook al heel wat tijd verstreken zonder dat we er erg in hadden, dus even pauze was welkom. Je concentreert je heel erg als je bezig bent en dat merk je niet terwijl je schrijft, maar wel als je een paar minuutjes stopt.

FullSizeRender Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Daarna heb ik enkele kaartjes versierd, en dat ga ik thuis zeker ook nog verder doen. Vrienden en familie, dit jaar een gehandletterd kerstkaartje van ons in de bus 🙂

IMG_5078 Femma-workshop: Handlettering met Mino PapersweetsIMG_5076 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets IMG_5077 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Thuis heb ik dan effectief een paar dagen na de workshop opnieuw mijn spulletjes bij elkaar gezocht, en nog een paar kaartjes gemaakt! Klein vreugdedansje waard, want ik vind het soms moeilijk om thuis verder te doen als ik iets begonnen ben… Dochterlief kwam er meteen bijzitten toen ze zag dat ik met papier, stiftjes en stempeltjes ging bezig zijn. Haar nieuwe Dokadi-winterboek kwam ook weer op tafel. In onze situatie (een dochter die graag spelletjes speelt in werkboekjes en een moeder die graag helpt knutselen) vind ik zo’n abonnement echt leuk. Dankjewel Omie voor dit geschenk! Samen in peis en vree knutselen!

kerstkaartjes Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Liesbet toonde ons trouwens ook nog hoe je een tekstje op je venster kan handletteren voor extra kerstsfeer. Je schrijft eerst je tekst op papier, kleeft die tegen het raam en neemt de letters en versieringen dan over met een raamstift. Dat gaan we thuis ook eens proberen! Dat wordt misschien een volgend blogpostje…

IMG_5074 Femma-workshop: Handlettering met Mino Papersweets

Deze blogpost verschijnt ook bij Femma.

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Voor het eerst naar de cinema: Vaiana

ik wou al een tijdje eens met dochterlief naar de cinema maar was aan het wachten op de juiste film. Ze houdt erg van Wall E, en heeft ook wel al een paar van de prinsessen-films van Disney gezien, zoals Assepoester, De Kleine Zeemeermin en Belle en het Beest. Frozen vond ze dan weer niet leuk en heeft ze nog niet uitgekeken.

Ik vind de trailer van Vaiana er zelf schitterend uitzien, en de setting van Vaiana kan moeilijk nog meer verschillen van die van Frozen: de Hawaiiaanse eilandengroep in de Stille Oceaan. Dochterlief heeft de trailer zelf ook een paar keer gezien en ze vond Maui en Vaiana wel leuk dus dit weekend zijn we er gewoon voor gegaan 🙂

Origineel heet de film trouwens Moana. Er is geen officiële reden voor de naamswijziging in de Belenux opgegeven door Disney, maar vermoedelijk heeft het iets te maken met een beschermde (merk)naam. In Spanje is er een parfum met de naam Moana, en in Italië blijkbaar een actrice voor een zeer volwassen soort film 🙂 Daar heet de film Oceania.

Vaiana is de naam van een sterk, zelfstandig meisje dat samen met halfgod Maui haar eiland en volk moet redden. Grappige sidekicks horen er ook weer bij: een haan, een varkentje en Maui’s tatoeages. En net zoals bij Wall E en Finding Nemo is dit verhaal ook weer een ecologisch sprookje. Dus ik vind de boodschap zeker dik ok!

En wat vond onze kleuter er dan van, van haar eerste cinema-ervaring? Ja, heel leuk! Ze leefde natuurlijk volop mee met het verhaal, vond veel stukjes erg grappig en 2 delen wat eng, dan is ze op mijn schoot komen zitten. Het einde vond ze heel mooi (ik ook) en van de muziek heeft ze ook genoten. Een succes!

cinema Voor het eerst naar de cinema: Vaiana

Delen:

Femma-workshop: Stijladvies

Met de feestdagen in aantocht organiseren we met onze Femmadammen een workshop Stijladvies, om je eigen kleurtype en stijl te vinden en er dus echt op je best uit te zien.

Ik geloof er in dat je je mentaal beter voelt als je je goed voelt in je kleren, en als je uitstraalt wie je bent. Ik ben opgegroeid in een gezin waar schoonheid belangrijk is, en dat bedoel ik helemaal niet oppervlakkig, integendeel. Schoonheid kan je vinden in kunst, in de natuur. Wij gingen en gaan met ons gezin graag naar musea, waar je bewust of onbewust geïnspireerd raakt door wat je mooi of net niet mooi vindt. Mijn moeder heeft aan de tekenacademie van Dendermonde mode gevolgd tijdens mijn tienerjaren en dat heeft mij ook mee gevormd. Het is wat zoeken naar je eigen identiteit, en uit een snel wisselend aanbod van trends en hypes net datgene kiezen wat je past.

Dat is immers behoorlijk moeilijk. Ik weet van mezelf, en dat werd ook bevestigd door onze lesgeefster Sonja Borms,  dat ik een koel en licht kleurtype ben, en een romantische kledingstijl me goed gaat. Ik doe dus mijn best om die kleuren en stijl te kiezen, dat is ook wat ik het liefste zie en waar ik van nature wel naar grijp. Het aantal blauwe kledingstukken in mijn kast liegt er dan ook niet om 🙂 Toch is het niet makkelijk om in de winter een lichte, koele t-shirt met lange mouwen te vinden, wanneer je om je oren geslagen wordt met roest, oker en olijf. En dan eindig ik weer met grijs, en dan is mijn kleerkast toch weer niet inspirerend, en zijn mijn kleren niet zo goed onderling combineerbaar. Als het zelfs met die kennis niet makkelijk is, dan is het echt een uitdaging als je eigenlijk niet zo goed weet wat jouw kleuren of stijl zijn. Volgens mij zitten je instincten echter wel vaak goed: als je een echte voorkeur hebt voor een kleur en stijl zal dat denk ik wel uitstralen dat je je daar goed bij voelt. Iets anders is het als je telkens twijfelend voor de kleerkast staat en in een winkel echt helemaal niet weet wat je zou kunnen kiezen.

Sonja hielp ons eerst onze kleuren te bepalen aan de hand van 6 vragen waar kernwoorden uit naar voor kwamen: koel, warm, gedempt, helder, licht en donker. Iedereen is een combinatie van die elementen. Koel en warm kan je natuurlijk niet zijn, maar ik ben bijvoorbeeld koel, licht en helder. Vroeger werd er meer gebruik gemaakt van de 4 seizoenen, maar die zijn iets beperkter. Met deze 6 elementen zijn meer combinaties mogelijk, en is de kans groter dat je je er echt goed bij voelt. Nadat iedereen wist welk kleurtype het best bij haar paste, kwam Sonja langs met de doeken. Soms was het zeer opvallend dat iemand met een warme variant niet goed stond, maar met de koele kleur net wel. En elke kleur bestaat in koele en warme tonen dus eigenlijk mag iedereen wel elke kleur dragen 🙂

kleuradvies-collage Femma-workshop: Stijladvies

Daarna legde Sonja uit welke lichaamsvormen er zijn, en hoe je je mooiste eigenschappen kan benadrukken, bijvoorbeeld een kledingstuk laten eindigen op je smalste punt, zoals een enkellaarsje in tegenstelling tot een laars op het midden van de kuit. De conclusie is wel dat een V-hals en een cache-coeur voor zowat iedereen mooi zijn. Iedereen richting Diane Von Furstenberg! Allez, als de eindejaarspremie gestort is, haha 😉 Dit type overslagjurkje vind je gelukkig bij erg veel merken terug, en is ook prima zelf te maken. Staat op de to-do lijst!

stijladvies-Collage Femma-workshop: Stijladvies

Tot slot is er ook nog de kledingstijl, die eigenlijk echt je identiteit weerspiegelt. Kleur en lichaamsvorm zijn meetbaar en min of meer rationeel te bepalen. Je eigen stijl is wat meer ongrijpbaar en vergt wat zelfkennis. Sonja gaf 4 basisstijlen aan: romantisch, city-elegant (klassiek), creatief en casual. Voor mij is het wel duidelijk: als je me vrij laat kiezen, ga ik voor romantisch en een tikje creatief. Getuige daarvan mijn voorkeur voor merken als Noa Noa, CKS, Dries Van Noten, Kenzo (toen hijzelf nog de ontwerper was toch…), King Louie, Essentiel,… Ook ruim tien jaar geleden wist ik dat al: mijn trouwjurk was een romantische tuniek met obi in koele, heel lichte kleuren van Dries Van Noten, over een rok van Sofie D’Hoore. Ik ben nog steeds heel blij met onze keuzes van toen 🙂

trouw-Collage Femma-workshop: Stijladvies

Deze blogpost verschijnt ook bij Femma.

 

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

Sinterklaasje bonnebonnebonne: een poppendraagmand

In oktober begon ik al volop aan de Sint te denken. Oei, dat is vroeg, of niet? Nee, als er een zelfgemaakt cadeautje bij hoort, dan moet ik op tijd de handen uit de mouwen steken! Ik maak een poppendraagmand voor dochterlief, omdat de pop Marijke en haar vele knuffelvrienden waar ze heel graag mee speelt, nu noodgedwongen in kartonnen dozen, deksels en omgekeerde bankjes slapen. Ik kreeg van een Naait Club-vriendin de tip om het Baby doll basket-patroon van Made Everyday te gebruiken. Het patroon komt in drie maten maar ik maak de grootste, ook al is het huidige popje niet zo heel groot. Ik vind het heel handig dat een zachte poppendraagmand kan opgeplooid en klein opgeborgen kan worden. Ik heb bij Flaflinko ook een heel leuke versie van deze draagmand gezien 🙂

Ik gebruik stofjes uit de stoffenvoorraad, een blauw-wit gestreept katoentje voor de binnenkant en een paars met een soort pauwenveer-motiefje voor de buitenkant. De eerste Naait Club-avond werd gewijd aan het patroon knippen uit papier en stof, en verstevigen met gewone plakvlieseline. Ook thuis ging ik daar nog mee verder. Ik kocht geen speciale dikke versteviging, maar verwerkte restjes van een stugge polyester en dikke fleece die ik tegen de stoffen stikte als wattering. Het is niet zo stevig als met gekochte versteviging, ik voeg nog een stukje gerecycleerde plastic toe zodat de kap zeker mooi blijft staan.

Het verstevigen vroeg vrij veel tijd, nadien ging het in elkaar steken vrij vlot. Eerst gaan de handvaten tegen de zijkanten, daarna worden de zijkanten aan het middendeel gezet, dat is wel wat foefelen met dikke pakken stof en versteviging die je in nette hoekjes moet laten samenkomen, maar het ging eigenlijk best. Voor de binnenkant net hetzelfde, waarna binnen- en buitenkant aan elkaar kunnen gezet worden met een reep biais-lint. Dan ook nog een kussentje en matrasje erbij, en klaar is de poppendraagmand!

draagmand-in-de-maak Sinterklaasje bonnebonnebonne: een poppendraagmand

Work in progress! Hier kan je een beetje zien hoe ik de stof verstevigde.

draagmand Sinterklaasje bonnebonnebonne: een poppendraagmand

Nog even de draadjes wegwerken…

 

Save

Save

Save

Save

Delen:

De Sint en hoe wij met hem omgaan.

Ik hou wel van de Sintperiode en het schoentje en het klaarzetten van het tafeltje met de cadeautjes. Waar ik niet van hou is het liegen… Ik spreek nu echt enkel voor mezelf, en wat ik kan zeggen aan dochterlief. Ik heb alle respect voor andere ouders die op een andere manier met de Sint omgaan, laat dat duidelijk zijn 🙂 Ik heb er bijzonder veel moeite mee om te zeggen dat de Sint echt is, omdat ik weet dat over een paar jaar de zeepbel barst. Ik heb geen zin om daarna de teleurstelling en de ontgoocheling te moeten aanzien… En het ‘dreigen’ met de Sint en Pieten, die zien wat je doet en laat, is zeker niets voor mij. Cadeautjes komen, onvoorwaardelijk, net als liefde. Hier las ik vorig jaar een blogpost die me toonde hoe ik hiermee om kon gaan, want de twijfels voelde ik al lang, en vorig jaar toen dochterlief in de eerste kleuterklas zat, zat ik echt wel in de knoop met wat ik moest zeggen of doen. Deze blogpost gaf me praktische tips hoe ik het kon aanpakken! Daarom vertel ik nu al dat er eeuwen geleden twee echte heiligen bestonden, Maarten en Klaas, die heel erg goed zorgden voor de mensen en kinderen in hun omgeving. Ze gaven mensen die dat nodig hadden warme kleding en lekker eten. En om dat te vieren, wordt er nu het feest van Sint Maarten en Sinterklaas gevierd, met mensen die zich als Sint en Piet verkleden en cadeautjes en lekkere koekjes en chocolade. Wij wonen net op het grensgebied tussen de 2 sinten, om het nog wat ingewikkelder te maken 🙂

Tot dusver gelooft dochterlief toch wel nog dat de cadeautjes van de Sint komen, ook al zeg ik dat niet zo (op school zal ze dat natuurlijk wel horen). Maar de Sint in de Delhaize noemde ze wel ‘de verkleedsint’, en ze vond het toch maar raar dat die ook cadeautjes gaf, aangezien hij toch niet de echte Sint is.

Ik denk dat ik het zo nog een paar jaar uithou: een beetje geloven, maar toch al een goeie marge, en ik hang er ook gewoon niet teveel spektakel rond. Ze mag natuurlijk een brief maken met uitgeknipt speelgoed. En ze mag haar schoentje ook zetten, dat komt ook in orde. Ik zal echter nooit zeggen: de Sint of Pieten zien wat je doet en of je wel flink bent! Nee, dan zal ik nog wel eens vertellen van eeuwen geleden, toen de Sint(en) nog echt bestond(en).

sint De Sint en hoe wij met hem omgaan.

Is het jammer dat ik mijn kind zo een deel kindermagie afneem? Ik vind van niet, we versieren in de winter ook ons huis mooi. Ik hou nogal van de kerstboom op tijd zetten, dat we er lang geniet van hebben, dus dat zorgt ook voor blinkende oogjes hier in huis. En de Kerstman zal ik dus ook gewoon niet introduceren. Als ze daarover iets zou vragen, zal ik van bij het begin zeggen dat dit een verhaaltje is. Net zoals de Paasklokken of -haas, en het Tandenfeetje. Het Tandenfeetje begot, dat is je reinste nonsens! Ik weet dat andere ouders dit niet zien als leugens en daar heb ik geen problemen mee, maar ik krijg het zelf niet over mijn hart 🙂

 

Save

Save

Save

Delen:

Wekelijkse inspiratie: Het kleine scherm

Wij blijven gigantische fans van Netflix, hier thuis. Er zijn ondertussen al heel veel netflix-originals die echt de moeite waard zijn. Hier zijn er twee die wij net zagen.

The Crown vertelt het verhaal van de troonsbestijging van Koningin Elizabeth II en geeft ons een blik achter de schermen, en tegelijk ook een verklaring van waarom ze het imago van ijskoningin heeft. Er wordt een goed tijdsbeeld geschetst van het leven in Groot Brittannië kort na de tweede wereldoorlog, en de beperkingen die etiquette en protocol opleggen aan de leden van de koninklijke familie. De settings zijn natuurlijk prachtig: Clarence House, Sandringham, Buckingham Palace, Balmoral en de Schotse Highlands,… En ook de kostuums zijn indrukwekkend: traditionele feestgewaden en funky fifties-mode. Een heel mooie serie, aangrijpend en tegelijk interessant. Ik beken dat ik de Britse koninklijke familie op Wikipedia opgezocht heb, om te zien hoe het verder gaat 🙂 Ik vraag me af of er nog een tweede seizoen zou komen!

crown-Collage Wekelijkse inspiratie: Het kleine scherm

The Expanse is iets helemaal anders: echte onversneden sci-fi, en wie hier vaak komt lezen weet dat ik daarvan hou 🙂 De serie is gebaseerd op een reeks boeken door James Corey, in dit geval het eerste: Leviathan Wakes. Blijkbaar is het geen ‘echte’ netflix original: In de US en Nieuw Zeeland wordt het aangeboden door Syfy (het zal u niet verbazen dat we daar vroeger ook een abonnement op hadden via Telenet, maar beide zenders zijn uit het aanbod verdwenen), maar in de rest van de wereld wordt het op Netflix uitgezonden. Het is een verhaal van conflicten tussen de Belt (de asteroïdengordel), Mars en Aarde. Het is een behoorlijk realistische serie, waarmee ik bedoel dat er met een aantal wetenschappelijke feiten rekening gehouden wordt, zoals het effect van verhoogde zwaartekracht als een ruimteschip versnelt, of het gegeven dat water een bijzonder kostbaar goed is op een ruimtestation, net als het feit dat er daar net minder zwaartekracht is. De personages in de verschillende verhaallijnen zijn even geloofwaardig als divers: hoge politici, rebellen, een detective, crewmembers van een mijnschip,…  Het zit allemaal bijzonder goed in elkaar maar het einde van de serie is echt wel open, meer vragen dan antwoorden! We want more 🙂

expanse-Collage Wekelijkse inspiratie: Het kleine scherm

Save

Delen:

Mijn peter

Mijn peter is overleden. Hij was 87 en had een mooi leven gehad, toch doet het pijn om afscheid te nemen. Als kind keek ik naar hem op, en daarom heb ik mijn belangrijkste herinneringen aan hem, die hem echt typeren, op een rijtje gezet. ’t Is bitterzoet, er zijn best grappige dingen bij. Maar nu is hij er niet meer, en zal hij geen van deze dingen nog zeggen of doen. Dag peter, tot ziens…

peter Mijn peter

Toen ik vroeger op woensdag bij oma en peter ging, vroeg ik: Vertel eens van toen je klein was? En dan kwamen de anekdotes: de Engelse soldaten die chocolade gooiden als ze overvlogen op het eind van WOII, de molenaar die hem verborg in de zak als hij eens spijbelde of haagschool volgde. Als zijn moeder dan kwam en vroeg: Hebt ge onze Fons gezien? Dan zei de molenaar: Nee, Roze!

Ik mocht kleuren met zijn mooie stiften aan zijn grote bureau, en kreeg souvenirs van hun reizen, zoals de Schotse blouse waar ik zo trots op was.

Toen ik wat ouder werd, hield ik van zijn boeken over mysteries en UFO’s, van Von Däniken en over de graancirkels. Hij hield net als ik van raadselachtige dingen (ik heb het er zelfs al eens over gehad). Ik zag de eerste keer Star Wars bij oma en peter, aan de tafel in de living. Ik denk dat het aansloot bij zijn liefde voor UFO’s. Hij keek graag TV, en volgde sommige series ‘voor zijn Engels’. Hij hield van Vlaanderen en de Nederlandse taal, en sprak liever over kampernoelies dan over champignons, alhoewel hij toch ook Jupiler lustte, van bij de Walen.

Wat hij graag at herinner ik me ook: Oma kookt altijd lekker, vaak met zelfgekweekte groenten uit de tuin. Hij deed geperste look en cambozola op zijn boterham, soms zelfs tegelijkertijd. Hij at graag zwanworstjes in gelei,  en chocolade meteen na zijn maaltijd. Hij bestelde altijd frietjes, die hij Stoofhout noemde, bij de Chinees, nooit rijst.

Mijn peter stuurde me naar het sigarenwinkeltje achter een houten kistje sigaren, van Schimmelpenninck. Het wisselgeld was dan mijn zakgeld. Als het mooi weer was, ging hij achter de poort van de garage in het zonnetje zitten en rookte zijn sigaar.

Hij liet me boeken bestellen toen ik nog maar net bij de boekhandel werkte. Iedereen in de familie is dol op boeken. Onze andere gedeelde passie was geschiedenis en archeologie, en luchtfotografie.

Hij had veel invloed op ons leven en aan de hand van deze herinneringen zal ik altijd aan hem denken.

 

Save

Delen:

Wekelijkse inspiratie: Snel, gezond en lekker

Ik hou sowieso van ovenschotels en in de herfst en winter leef ik me helemaal uit. Hier zijn weer wat nieuwe gerechtjes die bij ons onlangs een succes waren. De factor Snel is weer wat verder te zoeken deze keer 🙂 Maar het is zeker te categoriseren onder kindvriendelijk koken!

Baked penne

  • Bolognesesaus
    • Gehakt
    • Sjalot & look
    • Wortel
    • Blik gepelde tomaten
    • Noilly Prat (daar ben ik weer, ik gebruik dat inderdaad regelmatig in de keuken)
    • Oregano, paprika, peper, zout.
  • Pasta
  • Beetje diepvries-spinazie
  • Béchamelsaus
    • Boter
    • Bloem
    • Melk
    • Peper, zout, nootmuskaat
  • Mozarella

Maak een eenvoudige bolognese-saus door het gehakt rul te bakken en daarna de sjalot, look en wortel toe te voegen, te blussen met Noilly Prat en het blik gepelde tomaten, en te kruiden. Laat even pruttelen zodat de wortel kan garen.

Kook ondertussen de pasta net niet gaar, en warm de spinazie op. Maak een béchamelsaus: smelt een eetlepel boter, voeg een eetlepel bloem toe (van het vuur) en roer goed door elkaar. Voeg dan beetje bij beetje melk toe, kruid en laat goed doorkoken tot een mooie saus.

Bouw dan in een taartschotel de laagjes op: Onderaan de pasta, daarover de diepvriesspinazie, dan de bolognesesaus, en tot slot de béchamel met daarover stukjes mozzarella. Op dit punt kan je de schotel prima invriezen. Dit is een ideaal gerecht om in het groot klaar te maken. Laat voor het opdienen nog 15 minuutjes gratineren in een hete oven.

baked-penne Wekelijkse inspiratie: Snel, gezond en lekker

Groententaart

Dit is een lekkere veggie taart met wortel, zoete aardappel en feta. Ik vond het recept in De Standaard Magazine maar paste het wel een beetje aan. Ik heb er geen salie in gedaan (ben ik niet zo dol op) en eigenlijk is het een tarte tatin maar ik heb het omdraaien niet gedaan.

  • Zoete aardappel (ik gebruikte er 2)
  • Wortelen of pastinaken (ik gebruikte 4 dikke wortelen)
  • 4 el honing
  • 3 el rodewijnazijn
  • 1 flinke snuf gedroogde tijm
  • 4 sjalotten
  • 200 g feta
  • 1 vel bladerdeeg
  • Olijfolie

Eerst snijd je de groenten in dikke plakken en die mogen 20 minuten op een bakplaat met bakpapier roosteren in de oven op 180 graden, met olijfolie, peper, zout en tijm. Ondertussen warm je de honing met rodewijnazijn en nog wat tijm op tot een soort van stroop. De groenten mogen dan dan in een taartschotel met de stroop erover. Daarboven gaat de verbrokkelde feta en heel fijngesneden sjalot, en daar dan de lap bladerdeeg over. Bak de taart nog 30 minuten op 180 graden of tot het mooi bruin is.

groententaart Wekelijkse inspiratie: Snel, gezond en lekker

En nu nog een belachelijk simpel maar mooi en lekker dessertje 🙂

Melocakes

Ik kocht een silicone vorm, de Multiflex Domes van Tupperware, nadat ik op een Tupperware-party (jaja, ik ben fan :p) heerlijke melocakes te zien en te proeven kreeg.

In dit filmpje zie je hoe je ze maakt, het is echt heel erg makkelijk.

En hier zijn onze eigen melocakes, het is echt zo simpel als in het filmpje! Ik legde er een maria-koekje op, die passen precies.

melocakes Wekelijkse inspiratie: Snel, gezond en lekker

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Delen:

1 17 18 19 20 21 38

Paste your AdWords Remarketing code here