Ik val maar meteen met de deur in huis: ik hou van kleren shoppen. Voor mijzelf en voor dochterlief en zelfs voor manlief 🙂 Zoeken, kiezen, het plezier van met de buit naar huis te gaan en dan rustig de ticketjes te verwijderen en elk stuk te bewonderen, dromend van de vele mogelijke combinaties. Toe, dat herken je wel he?

Ik probeer een beetje bewust en duurzaam te leven, en shoppen hoort daar ook bij. In de supermarkt probeer ik niet teveel plastic verpakkingen te kiezen, af en toe eens bio te kopen, en als ik kleren koop, hou ik in mijn achterhoofd dat een mens maar 1 t-shirt tegelijk kan aandoen. Technisch gezien kan je meer t-shirts aandoen, dat wel. Maar we dwalen af! Ik zeg ‘probeer’ want er is zeker nog werk aan de winkel (haha! See what I did there?).

Waar ik nog meer op kan en wil letten, is de (sociale) duurzaamheid van kledij. Zijn de omstandigheden, waarin de kledingstukken gemaakt werden, wel ok? Er zijn in landen als Bangladesh dagelijks mensonterende toestanden in textielfabrieken. Meestal staan we er in het Westen niet zo bij stil, behalve bij een ramp zoals het ingestorte fabrieksgebouw 2 jaar geleden. Dan heb je ook nog de ecologische duurzaamheid. Is het katoen geteeld op een organische manier? Is het transport te verantwoorden?

Deze week was duurzame kledij weer volop aanwezig in de media, door de opening van een filiaal van Primark in Gent. Ik vind het niet makkelijk om keuzes te maken of meningen te uiten hierrond. Ik weet niet precies wat de arbeidsomstandigheden in Primarks textielfabrieken zijn, noch wat het merk op ecologisch gebied doet. Wat ik wel weet, is dat te goedkoop, niet altijd juist kan zijn. Het creëert een soort wegwerpmaatschappij. Ik las boeiende artikels hierover bij De Standaard: Hier van modejournaliste Veerle Windels, en hier van lingerieontwerpster Murielle Scherre.

Wat kan ik zelf doen?

• Murielle geeft al een aantal tips, waarvan ik de laatste (draag sobere kleuren) graag vervang door: draag kleuren die bij je huid- en haartype passen. Zo vermijd je dat er stukken na aankoop gewoon in de kast blijven hangen
• Less is more is nog een tip: dat ligt voor de hand. Misschien niet makkelijk als de verleiding toeslaat, maar toch waard om in gedachten te houden…
• Ik koop al eens iets tweedehands: dat kledingstuk heeft al een leven gehad, het zijn vaak kwaliteitsmerken (te goedkope kleren zijn immers na één seizoen soms te gehavend om nog een tweede leven te leiden – tenzij ze niet veel gedragen zijn maar daar komt het less is more-principe weer op de proppen).
• Ik probeer me nu wat te verdiepen in welke merken er dan wel schone kleren verkopen. Schonekleren en in mindere mate (want nogal Nederlands) Rankabrand wijzen me al de weg. Ik heb bijvoorbeeld al geleerd dat JBC en Bel&Bo dit jaar zijn aangesloten bij de Fair wear foundation.
• Het GOTS-label dat je soms zou aantreffen (Ik heb er nog niet op gelet – zal ik een shopping trip als studiereisje plannen? Het lijkt erop dat ik wel zal moeten!) wijst op ecologisch en sociaal verantwoorde kledij. Op labelinfo is nog meer te vinden.
• Ik ken al enkele erg leuke (kinder)merken die hoog inzetten op duurzaamheid, en die prima aansluiten bij dochterliefs stijl en zonnige karakter:
  • Retro Rock and Robots wordt volledig in België ontworpen én geproduceerd. Die verdient dus een speciale vermelding want zo zijn er echt niet veel.
  • Wassen op 30° is een hele webshop waar je met een gerust geweten kan shoppen als het gaat over duurzaamheid. Hier zie je alle merken die ze verkopen, zoals Baba Babywear en Froy & Dind.
• Andere tips zijn zeker welkom!

Is dat dan duurder, duurzaam shoppen? Ja, waarschijnlijk wel. Maar overdaad hoeft niet, tweedehands kan ook, en zoals hierboven gezegd zijn er ook high street ketens die meedoen. En elk klein beetje helpt. We moeten deze planeet proberen in ere te houden, we hebben immers geen reserve. Tenzij we emigreren, maar dat is dan weer een heel ander verhaal.